خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها – هادی کریمی راد* نام مهدی باکری را در جای جای کشورمان بر تابلوی خیابان‌ها و اتوبان‌ها دیده ایم و جسته و گریخته از برادران باکری شنیده ایم، ترک‌هایی امروز نیستند و ما تنها با آنچه که از ایشان شنیده ایم می شناسیمشان، موقعیت مهدی اما روایتگر گوشه‌ای از زندگانی حمید و علی خصوص مهدی باکری است.
فیلم در شش پرده به گوشه‌هایی از زندگانی فرماندهی مفقودالاثر می‌پردازد. پرده‌هایی مختلف، که هر یک مستقل و در عین حال بهم پیوسته یکدیگر را پوشش می‌دهند تا در پرده‌ی نهایی موقعیت سنگین مهدی شکل بگیرد؛ فارغ از کلیشه‌های مرسوم روایت و قصه پردازی و به دور از قهرمان پروری و نشان دادن کارهای خارق العاده از قهرمان آثاری اینچنینی.
شاه کلید این روایت اما جایی است که رزمنده جوان ترک زبان برای برگرداندن برادر شهید خود به خط می‌زند و وقتی با این جمله همرزم دیگر خود مواجه می‌شود که آقا مهدی برادر خودش معاون لشگر را هم گفت به عقب برنگردانیم می‌گوید: من مهدی باکری نیستم!
هادی حجازی فر در اولین اثر بلند سینمایی خود توانسته است در شخصیت پردازی و القای حس در موقعیت‌های مختلف از صحنه‌های نبرد تا زندگی شخصی خوب عمل کند و در فصول مختلف اثر خویش، به دور از قوانین کلاسیک فیلمنامه نویسی زندگینامه را در بستر جنگ، درد و خون ریزی روایت کند.
ایفاگر نقش مهدی باکری خود هادی حجازی فر است که ما پیش از این و در ایستاده در غبار وی را در نقش حاج احمد متوسلیان دیده بودیم که در آنجا نیز همانند موقعیت مهدی دست به کاری سترگ در به تصویر کشاندن یکی از اسطوره‌های جنگ زده بود. شخصیت مکمل آقا مهدی باکری، یعنی حمید باکری با بازی وحید حجازی فر نیز خوب از کار در آمده است که در این میان نباید از به کارگیری موسیقی فولکلور آذربایجانی در کنار زبان فیلم یعنی ترکی آذری نیز به آسانی عبور کرد که با انتخابی به جا و درست و در کنار سایر عوامل به خوبی توانسته اند در القای محیط خانوادگی و میدان نبرد به مخاطب ایفای نقش نمایند.
هادی حجازی فر در موقعیت مهدی با درک کافی از آنچه که در فیلمنامه ی مشترکش با ابراهیم امینی نوشته است در شخصیت پردازیِ قهرمان اثر خویش و نیز قراردادن وی در موقعیت‌های مختلف در کنار تمرکزِ کافی روی تک تک کاراکترها به خوبی توانسته است تا تأثیرات مختلف تصمیمات مهدی را در موقعیت‌های مختلفِ برهه‌ای از زندگی آقا مهدی باکری به نمایش بگذارد.
تصمیماتی چون بازگشت پیکر برادر به شرط بازگشت پیکر همه ی شهدا تا ماندن و ادامه‌ی نبرد.
موقعیت مهدی به خوبی نشان می‌دهد که مردی شایسته، کم حرف و با نگاه‌هایی عمیق چگونه در بستر سرد و سفره‌هایی خالی از امکانات و با زخم‌های فراوان همچون کوهی استوار نمادی بی بدلیل برای یک تاریخ باشد.
*هادی کریمی راد عضو انجمن منتقدان سینمای ایران
