به گزارش ایسنا، ایران و گروه 1+5 در تیرماه سال جاری بر سر برنامه جامع اقدام مشترک به توافق رسیدند که بر اساس آن ایران در ازای لغو تحریم های بین‌المللی برنامه هسته‌ای خود را محدود خواهد کرد. ایران همچنین طبق این توافق قرار است پروتکل الحاقی را که پیش از این اجرای داوطلبانه آن را متوقف کرده بود اجرا کند.
اکنون با پایان 90 روز از زمانی که شورای امنیت سازمان ملل توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 آن را با تصویب قطع‌نامه ای مورد تائید قرار داد روز عملیاتی شدن این توافق فرا رسیده است.
به گزارش ایسنا، پیش از این یک بار پروتکل الحاقی برای دو سال و نیم در دولت اصلاحات و در زمان مسوولیت حسن روحانی بر پرونده هسته‌ای ایران (1382) به طور موقت و داوطلبانه اجرایی شده است. این پروتکل توسط علی اکبر صالحی نماینده وقت ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به امضا رسید.
اما با ارجاع پرونده اتمی ایران به شورای امنیت، مجلس فوریت طرحی را که چندی پیش از آن به تصویب رسانده بود از تصویب نهایی گذراند و دولت ایران را ملزم به کاهش همکاری با آژانس و لغو اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی کرد.
پروتکل الحاقی به‌منظور و بهبود کارایی نظام پادمان‌های آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای در سال 1993 تدوین و در سال 1997 به تصویب رسید. کشورهایی که دارای موافقت‌نامه پادمانی جامع با آژانس هستند، می‌توانند این پروتکل را نیز امضا کنند و لازم‌الاجرا شدن آن برای کشور عضو، بسته به تصویب پروتکل در مجالس قانونگذاری کشورها دارد.
ایران تصویب نهایی پروتکل الحاقی را به خارج شدن موضوع هسته‌ای از روی میز شورای حکام و شورای امنیت و نیز لغو تمامی تحریم‌های یک جانبه و ملی منوط کرده است.
همچنین کشورهای عضو آژانس از زمانی که ترتیبات فرعی کد اصلاحی 3.1 را بپذیرند اگر تصمیم به ساخت یک برنامه هسته‌ای بگیرند موظف می‌شوند که آژانس را مطلع کنند.
