دو عامل جدی در رونق بورس

علی جبل‌عاملی
کارشناس بازار سرمایه

پس از افت و خیزهایی که بازار در چند وقت اخیر تجربه کرد، اکنون اکثر فعالان بازار سرمایه معتقدند که سهام حاضر در بازار در نقاط ارزشمندی قرار دارند و به اصطلاح به کف قیمتی رسیده‌ است. در کنار عواملی که در این روزها باعث تغییر مسیر شاخص بورس شده است، افزایش نرخ ارز نیز توانسته چشم انداز . مثبتی را برای بازار کامودیتی‌ها فراهم کند. در این میان کاهش شاخص قدرت دلار، کاهش محدودیت‌های کرونایی در چین و امید به تقویت اقتصاد این کشور، افزایش قیمت‌های کامودیتی از جمله فلزات اساسی، فولاد و نفت هم کمک کننده به ایجاد چشم انداز روشن در بازار شده است. عرضه محصولات تولیدی در بورس کالا از جمله خودرو و نیز افزایش حاشیه سود شرکت‌های گروه خودرو، امیدها را برای تداوم روند مثبت در بازار تقویت کرده است. اکنون در بازار شاهد وجود مسائلی مانند فاصله بین نرخ ارز نیمایی و آزاد، ریسک‌های سیستماتیک و عدم اطمینان به پایان رکود تورمی جهانی هستیم که این مساله می‌تواند تا حدودی روند بازار را در این روزها تحت تاثیر خود قرار دهد. مساله دیگر مربوط به بازارهای موازی مانند مسکن، ارز، طلا و ارزهای دیجیتال است که می‌تواند همزمان با افزایش ارز در بازار آزاد توجه سرمایه گذاران را به خود جلب کند و نقدینگی را به جای بازار سرمایه به سمت این بازارها سوق دهد. البته اعتماد اصلی‌ترین عامل در رونق بازار است چراکه با اعتماد دوباره سرمایه‌گذاران به بازار سرمایه می‌توان امیدوار به تداوم سبزپوشی شاخص بورس و نیز صعود آن در این بازار باشیم. اکنون نقدینگی موجود در بازار ناشی از سرمایه‌های افراد قدیمی بازار و افرادی است که در مدت اخیر از بازار خارج نشده‌اند. از طرف دیگر باید توجه داشت که انتخاب سبد مناسب در بازار سرمایه مطابق با ریسک پذیری افراد می‌تواند بازده بیشتری را نسبت به سایر بازارها نصیب سرمایه‌گذاران کند.
سهم‌های بدون زیان انباشته، دارای حاشیه سود و تقسیم سود بالا، شرکت‌هایی که تأثیر پذیری کمتری نسبت به کسری بودجه و سیاست‌های محدود کننده دارند و کامودیتی محورهای صادرکننده می‌توانند مدنظر سرمایه گذاران قرار گیرند. اکنون ابزارهای متنوعی در بازار از قبیل صندوق‌های با درآمد ثابت، صندوق‌های سهامی، شاخص محور، اختیار خرید، سکه و غیره وجود دارند که می‌توانند علاوه بر پوشش ریسک، پاسخگوی سرمایه گذاری درست افراد مختلف در بازار باشند. سیاست‌گذاران باید توجه داشته باشند، بازار سرمایه مناسب ترین بازار برای هدایت نقدینگی، تأمین مالی و پاسخ به نیازهای مختلف سرمایه‌گذاران است که در محیطی شفاف می توانند از هجوم سرمایه‌های سرگردان به بازارهای موازی جلوگیری کرده و این سرمایه ها در جهت تخریب اقتصاد کشور مورد استفاده قرار نگیرند.