قاسم ساعدی
نماینده مجلس شورای اسلامی
ماه‌هاست که نه بنده، بلکه بسیاری دیگر از همکاران در مجلس داریم فریاد می‌زنیم که این روند اداره کشور، مورد قبول ما نیست. در اینکه لااقل یک دهه است که موضوع اصلی کشور اقتصاد است، شکی نیست. از این‌رو تیم اقتصادی دولت باید با تیم اقتصادی دولتی که ۲۰ سال پیش بر سر کار بوده، تفاوت داشته باشد، زیرا الان شرایط به لحاظ اقتصادی، جنگی است . وقتی دشمن با تمام توان، عزم خودش را جزم کرده تا اقتصاد ایران را به خاطر معارض بودن با تفکر سیاسی‌اش فلج کند، راهی نداریم جز اینکه افراد کاربلد و باهوشی را بر مسند کار بگذاریم که نقشه‌های دشمن را خنثی و کاری کنند که معارضان نظام بفهمند ما آسیب‌پذیر نیستم تا روال کارشان را تغییر دهند، اما سوال بنده این است که در این سال‌ها که چنین چالشی داشتیم، روسای جمهور ما چنین افرادی را در کانون‌های تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری قرار دادند؟ تغییر در بدنه اقتصادی دولت، ضروری است، اما باید توجه داشت که تغییر باید توام با تحول شود وگرنه اگر بنا باشد فردی برود و فردی دیگری بیاید و رویه‌ها همان همیشگی‌ها باشد، چه فایده؟ از طرفی مدیران ارشد کشور باید بدانند که هر چیزی، زمانی دارد. مثلاً اگر فردی بخواهد استاد دانشگاه شود باید تا ۳۵ سالگی دکترای خود را بگیرد که با قوای جوانی که دارد بر سر کلاس درس حاضر شود و بتواند ۳۰ سال روی آموزش دانشجویان کار کند. حال اگر این سن به ۴۵ یا ۵۰ برسد، آن فرد برای سیستم آموزشی کشور یا خروجی ندارد یا اگر هم داشته باشد، بسیار ناچیز است. در اداره کشور هم، همین موضوع صدق می‌کند. باید برای رفع هر بحرانی، زمان تعیین شود. اینکه یک چالش، ۱۰ سال ادامه داشته باشد و ریشه بدواند، حلش به این آسانی نیست. مردم به لحاظ مشکلات اقتصادی و معیشتی که بر زندگی‌شان سایه انداخته، هم گله‌مند هستند و هم عصبانی و آشفته. یک زمانی می‌گفتیم تورم، زندگی مردم را تحت تاثیر قرار داده، چون فلان جنس یا خدمات که سال قبلش فلان قیمت بود حالا رشد ۳۰ درصدی داشته است. الان رشد ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصدی برخی اقلام، گاهی هفتگی و ماهانه شده است و اساساً دیگر چیزی به نام برنامه‌ریزی برای خانواده‌ها باقی نگذاشته و از طرفی دولت هم مرتب می‌گوید مردم روی به خرید ملک، زمین، خودرو، طلا، سکه و ارز نیاورند که این کار، کمک به تولید نیست. باید به دولتمردان بگویند شما امنیت روانی در حوزه اقتصاد را از بین برده‌اید و حالا دنبال نصیحت هستید؟ من با نصحیت دولت‌ها به مردم مخالف نیستم. مثلاً ما در کشور باید الگوی مصرف انرژی داشته باشیم و مرتب باید با کار فرهنگی این موضوع به مردم گفته شود، اما نصیحت زمانی اثرگذار است که مردم تلاش و اعتمادسازی را در رفتار دولتمردان ببینند. حفظ سرمایه اجتماعی، جزو مهمترین اولویت دولت‌های سراسر جهان است.
