صنعت گردشگری در کُما

گروه اقتصاد کلان: افزایش نرخ تورم و گرانی ها باعث شده تا به تدریج بسیاری از اقلام و خدمات از سبد خانوارها خارج شود، حذف یا کاهش سفرها به ویژه در آستانه نوروز از جمله رویکردهایی است که علاوه بر ایجاد مشکلات اقتصادی، اجتماعی، روانی برای مردم، به از بین رفتن برخی از صنایع مرتبط با گردشگری، مانند هتل‌ها، رستوران‌ها و حمل و نقل خواهد شد و قطعاً این پدیده می‌تواند به کاهش درآمد و احتمالاً از بین رفتن برخی مشاغل در این صنایع منجر شود. این در حالی است که صنعت گردشگری در اکثر کشورها با ظرفیت های کمتر از پتانسیل های موجود در ایران، سهم بسیاری از تحقق درآمدهای دولت از محل توسعه گردشگری داخلی یا خارجی دارند. به گفته کارشناسان؛ کاهش سفر یه عنوان پدیده ای درآمدزا که البته دستاوردهای بسیاری در بخش اجتماعی، اقتصادی،فرهنگی و ... به همراه دارد، به دلایل مختلفی مانند؛ شرایط اقتصادی نامساعد، افزایش قیمت‌ها، یا شرایط بهداشتی مانند شیوع بیماری‌ها و ... رخ می دهد که به گفته صاحبنظران در این صنعت برای مقابله با این موضوع، می‌توان برنامه‌های تخفیف و تسهیلات مالی برای سفرهای نوروزی ارائه کرد، فراهم آوردن گزینه‌های سفر ارزان‌تر، و ارائه خدمات مختلفی که با هزینه کمتری همراه باشند. همچنین، تبلیغات و ترویج برای سفرهای داخلی و گردشگری محلی می‌تواند به تشویق مردم برای صرفه‌جویی در هزینه‌های سفر کمک کند.

نقش افزایش تورم در رکود صنعت گردشگری
به گزارش «تجارت»، مهدی خاکسارکارشناس حوزه گردشگری در گفت و گو با «تجارت»، پدیده تورم را رویکردی خانمان برانداز در سطح ملی و بین المللی دانست و گفت: اثرات تورم و گرانی ها به صورت زنجیروار باعث رکود بسیاری از صنایع، کاهش توسعه و رونق بازار در حوزه های مختلف می شود، رکود صنعت گردشگری در سالهای اخیر به دنبال پاندمی کرونا باعث واردشدن ضربات فراوانی به بدنه این صنعت و ورشکستگی بسیاری از مشاغل در این حوزه شد، اما بعد از پشت سرگذاشتن این چالش بیش از همه گیری کرونا، «اقتصاد تورمی» صنعت گردشگری را با چالش هایی مواجه کرده است که البته خلاء مدیریت مطلوب و برنامه ریزی برای بازگشتن جان تازه به کالبد صنعت گردشگری کاملاً محسوس است. افزایش قیمت ها و گرانی ها به قدری توان مالی مردم را حتی برای انجام سفربا ماشین شخصی خودِ مردم کاهش داده است، که بسیاری ترجیح می دهند با درنظر گرفتن صرفه جویی هزینه های بین راهی، تهیه اقامتگاه خورد و خوراک گران در مقصد و ... آن را به تامین معیشت خانواده و خورد و خوراک و دیگر هزینه های بسیار ضروری اختصاص دهند.

پیامدهای حذف اولویت سفر در خانوارهای ایرانی
این کارشناس اضافه کرد: حذف اولویت سفر از تصمیمات و برنامه ریزی های خانوارها بحرانی است که علاوه بر تهدید بسیاری از مشاغل مرتبط با گردشگری، بحران گسترش جامعه ناسالم روحی و جسمی را به دنبال دارد و در نتیجه قطعاً این امر به کاهش کارآیی این جامعه در روند تولید و رشد اقتصادی می انجامد، در نتیجه تعریف گزینه های جایگزین برای رونق سفر به منظور تامین سلامت روان و احیاء صنعت گردشگری ضرورتی است که برعهده وزارت گردشگری و سازمان های مربوطه است. میهمان پذیرها، بوم گردی ها از گزینه هایی به شمار می آیند که مردم سعی می کنند با محاسبه هزینه های احتمالی کمتر آن ها، از این خدمات استفاده کنند، اما مدیریت این اماکن از سوی بخش خصوصی و وضعیت نامساعد درآمدهای این مراکز در سال های اپیدمی کرونا در کشور، باعث شده تا سعی کنند در سایه خلاء نظارتی دولت، با افزایش تعرفه ها نبود درآمدهای ناشی از رکود مسافرت در دوران همه گیری را جبران کنند، از سوی دیگر مسافران و گردشگران نیز به دلیل کاهش درآمد و قدرت خرید، ناتوان از پرداخت هزینه هایی که گاهی به حدود 600 هزار تومان برای یکشب اقامت نیز می رسد، ترجیح می دهند از سفرکردن خودداری کنند و به این ترتیب هر دو طرف از مزایای سفر و تجدید قوا و ... کسب درآمد بازمی مانند.

ضرورت تعریف بسته های حمایتی دولت برای رونق سفر
خاکسار اضافه کرد: گسترش پدیده چادرهای اقامتی نیز رویکردی است که به منظورکاهش هزینه های سفر صورت می گیرد که قطعاً در ارتباطی تنگاتنگ با افزایش تعرفه خدمات هتل ها، هتل آپارتمان و دیگر مراکز اقامتی است که البته آنها نیز در شرایط دشوار مجبور به افزایش تعرفه ها شده اند. بدیهی است در چنین شرایطی دولت می تواند با تعریف بسته های حمایتی از مسافران، به طور همزمان با رونق سفر، از مشاغل مرتبط با سفر نیز حمایت به عمل آورد تا در چرخه ای سالم بتوان به افزایش درآمدهای سفر و همچنین بهبود حال روحی مردم و ... نیز امیدوار بود و به این ترتیب با افزایش انگیزه برای سفر، شاهد گسترش جامعه سالم و پویا در تمام ابعاد خواهیم بود. این کارشناس بازنگری در نظام اقتصادی در سطح کلی را یکی از ضرورت های رونق تولید دانست و گفت: نرخ تورم حدود 45 درصدی کنونی به هیچ وجه انطباقی با میزان دستمزد و حقوق ها ندارد و از این رو نمی توان در انتظار رونق صنعت گردشگری باشیم، اما به یقین می توانیم با برنامه ریزی مطلوب، در تعامل با سازمان ها و نهادهای مختلف کشور در صدد تعریف طرح های توسعه ای و توزیع کوپن های گردشگری، تخفیفات مالیاتی، معافیت بخشی از هزینه های آب، برق، تلفن، انعقاد قرارداد هتل ها و مراکز گردشگری با سازمان ها و نهادهای دولتی و ... باشیم تا بر این اساس بتوانیم امید به احیاء مجدد صنعت گردشگری و کسب درآمد از این محل باشیم.

عید، فرصت طلایی برای رونق گردشگری
او پایان سال و نزدیک شدن به نوروز را روزن امیدی برای بازگشت رونق به کاسبی بسیار از کسبه ها و... دانست و افزود: خیلی از مشاغل مانند رستوران دارها، هتل داران، بوم گردها، اصناف، فعالان صنایع دستی و گردشگری و حمل و نقل و ... چشم امیدشان به رسیدن عید و سفرهای نوروزی است که غالباً سالی یکبار و بیشتر از سوی افراد حقوق بگیر و یا درآمد متوسط است که توانایی سفرهای مکرر در سال را ندارند، از این رو این پدیده می تواند فرصتی برای دولت نیز باشد تا با ایجاد تسهیلات، از شکل گیری افراد خموده در ادارات و ... جلوگیری کرده و با تسهیل در سفر به نتایج مطلوبی برای همگان دست یابد، در غیراینصورت علاوه بر نابودی صنعت گردشگری، بسیاری از صنایع دیگر نیز درارتباطی تنگاتنگ به تدریج کمرنگ و یا نابود می شوند.