نماینده مردم ساری در مجلس اسلامی که طرح حذف آببهای محصولات کشاورزی را مطرح کرده بر لزوم حمایت از کشاورز تاکید کرد و در عین حال از عملکرد وزارت نیرو در این زمینه انتقاد کرد. محمد دامادی گفت: سرمایهداری که با رانت و هزار و یک مساله دیگر پولدار شده، برای سالی 5 مرتبه آمدن به شمال، هزینه میلیاردی میکند و دسترنج 90 سال تلاش کشاورز را به قیمت یک پراید به راحتی میگیرد.
وی درباره لزوم ارائه چنین طرحی توضیح داد: چند سال است که کشور درگیر خشکسالی است؛ وزارت نیرو هم بر اساس قانونی که وجود دارد از جاهایی که کانالکشی شده حق آببها میگیرد. من به این نتیجه رسیدم که چه کمکی به تولیدکننده و کشاورز میکنیم؟ وقتی تحریم میشویم، کود به کشاورز نمیرسد، یا بنزین به او نمیرسد و مشکلاتی برایش پیش میآید. هفته گذشته در یکی از روستاهای ساری کشاورزان میگفتند گازوئیل به ما نمیرسد. کشاورز باید از روستا به شهر بیاید و دو سه روز با لباس گِلی و شرایطی که در زمین کشاورزیاش است در شهر باشد. در این شرایط ممکن است حرفهایی از مردم بشنود. یک نفر او را سوار تاکسی نمیکند و اتفاقات اینچنینی برایش رخ دهد. یک پیرمرد بیسود یا کمسواد باید در این شرایط سه چهار روز وقت بگذارد و چند لیتر گازوئیل بگیرد.
او ادامه داد: وزارت نیرو میگوید من باید پول آب را هم بگیرم چون دارم خدمات میدهم، اما وظیفه شما این است که خدمات بدهید. بحث بعدی این است که هفت سال است که کشور در شرایط خشکسالی به سر میبرد. تحریمها هم است. وقتی که به دوستان وزارت نیرو میگوییم چرا این پروژه را اجرا نمیکنید؟ میگویند پول نداریم، تخصیص داده نشده، اعتبارات نیامده، تحریم هستیم و... . اشکال ندارد که کیسه دولت خالی باشد اما اگر کیسه کشاورز خالی باشد و حق آببها ندهد با کامیون روی چشمه خاک میریزند، این اتفاقی است که افتاده و عکسها و تصاویر آن نیز موجود است.
این نماینده مجلس اضافه کرد: این بیانصافی است، ما باید یکجا بگوییم که میخواهیم به کشاورز کمک کنیم. یارانهها را دادهایم اما یارانه فرد فقیر با افراد توانمند تفاوتی ندارد. پدربزرگ 94 ساله من که سالها در روستا میرآب بوده و روی زمین کشاورزی کار میکرد همانقدر یارانه میگیرد که اگر قرار بود من بگیرم که البته از اول هم ثبت نام نکردم همین قدر میگرفتم.
دامادی تاکید کرد: ما باید تصمیم بگیریم که به کشاورز کمک کنیم، مردم را ترغیب کنیم در روستاها بمانند چون روستاها دارد خالی میشود. جوانها رغبت ندارند. من هکتارها زمین کشاورزی سراغ دارم که یک نفر بالای سرشان است. اگر این فرد فوت کند یا تصمیم بگیرد این کار را رها کند چه اتفاقی میافتد؟ زمین را میفروشند و پراید میخرند، سرمایهدار هم ویلا میسازد یا نهایتا کشاورز قدیم، سرایدار آن محل میشود. چون آن سرمایهدار با رانت و هزار و یک مساله دیگر پولدار شده و برای سالی 5 مرتبه آمدن به شمال، هزینه میلیاردی کرده و دسترنج 90 سال تلاش کشاورز را به قیمت یک پراید به راحتی میگیرد.
او در پاسخ به سوالی درباره تجهیز زمینهای کشاورزی برای استفاده بهینه از آب نیز گفت: دولت به اندازه کافی فرصت داشته که لاینینگ و مدیریت مصرف آب کند. سالهاست که این پتک را روی سر ما میزنند. یکی از بحثهایی که وزارت نیرو مطرح میکند این است که آب به هدر میرود؛ یعنی چه که آب هدر میرود؟ قبل از این که شما سد بزنید کشاورزان چه کار میکردند؟ اتفاقا قبل از این که شما سد بزنید کشاورزی بهتر بود، شما سوءمدیریت دارید. اگر شما خوب مدیریت میکردید اینطور نبود که به خاطر اینکه چند هزار تومان بیشتر پول بگیرید و اعتبارتان تامین شود، حق آبه کشاورز را بگیرید و به جای دیگر بفروشید.