امیدعلی مسعودی
رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه سوره
ما در مورد شخصیتی می‌خواهیم صحبت کنیم که یکی از مردان نادر روزگار است شخصیتی که هم در حوزه رسانه و هم در حوزه فراتر از رسانه، یعنی ارتباطات اجتماعی از فعالان عزیز ما بود که متاسفانه خیلی زود بهار عمر ایشان به خزان مبدل شد و در وضعیتی شوک آمیز در بین دوستانش با همه ما در مرداد سال هزار و چهارصد و دو با زمین خاکی خداحافظی کرد و به ملکوت اعلی پیوست.
شخصیت آقای نعمتی شخصیتی چند بُعدی و قابل تحسین است. ایشان علاوه بر کارهای فرهنگی در حوزه کارهای اقتصادی هم مدیری موفق و پرتلاش بود. او در عین حال تشخیص داد که انتشار یک نشریه فرهنگی چیزی است که جامعه ما به شدت به آن نیاز دارد لذا همت خودش را بر انتشار یک نشریه فرهنگی متمرکز کرد اما برای اداره یک نشریه فرهنگی و تضمین حیاتش، نیازمند پشتوانه مالی است و نتیجتاً لازمه‌اش کار اقتصادی است. لذا او در همان حوزه تخصصی دوره کارشناسی خود به کار کشاورزی پرداخت. زنده یاد نعمتی این عرصه‌ها را همزمان با برنامه‌ریزی و دقت نظر و مدیریت خودش پیش راند، بدین ترتیب شاید یکی از موفق‌ترین مدیران مطبوعات دوران پس از انقلاب اسلامی زنده یاد دکتر نعمتی است. ما می‌دانیم که انتشار نشریات فرهنگی و نشریات تخصصی چقدر به پشتوانه و امکانات لازم نیازمند است. دکتر نعمتی یک بعد دیگر شخصیتش روابط انسانی و متعادل با گروه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بود. من در صحنه تشییع و تدفین ایشان دیدم، کاملاً این روابط انسانی دکتر نعمتی را در حضور افرادی که مشرب سیاسی مختلف داشتند یا مکاتب اقتصادی مختلف را پذیرفته بودند یا اساساً در عرصه سیاست با یکدیگر اختلاف نظر داشتند بر مزار ایشان و بر مدار دوستی جمع شده بودند،شاهدبودم. شاید به دلیل همین چند بُعدی بودن شخصیت زنده‌یاد نعمتی، همیشه شاهد موفقیت‌های ایشان در عرصه‌های مختلف بوده‌ایم.نکته آخری که می‌خواهم اشاره کنم تشکر و قدردانی از خانواده بزرگ این زنده‌یاد است؛ از همسر گرامی‌شان سرکار خانم عبادی؛ فرزندان گرانمایه‌اش خانم آذین و امیر مهدی عزیز که میراث‌دار این شخصیت بزرگ هستند با همکاری همه کسانی که با دکتر دوست و آشنا و یا همکار بودند در ادامه راه او توانستند مجموعه فرهنگی-مطبوعاتی و مجموعه اقتصادی او را سرپا نگه دارند. آنچه که مهم است ادامه راه دکتر نعمتی با همان سبک و سیاق در واقع نشان دهنده دعای خیر همه کسانی است که به او و خانواده او ارادت داشته و دارند. ما در طول این یک سال حقیقتاً در یک شوک عمیق به سر می‌بریم و باور رحلت این استاد گرانقدر دانشگاه ومدیر با شخصیت مطبوعاتی کشور، فعال اقتصادی به خصوص در حوزه کشاورزی و ابعاد دیگر مانند کارهای خیر و انسانی او برای ما بسیار دشوار و شاید غیر ممکن است. امیدوارم ما دوستان او چه در دانشگاه و چه در جاهای دیگر همیشه یاد او را گرامی بداریم و رهرو راه او باشیم. خدایش بیامرزد که انشاالله آمرزیده است.
