احمدرضا مسعودی
سردبیر روزنامه تجارت
از همان شنبه تلخ ۲۸ مرداد ۱۴۰۲ میدانستم روزی میرسد که باید چراغ برداریم و بگردیم تا شاید بتوانیم یک نفر مثل دکتر اصغر نعمتی پیدا کنیم ؛ میدانستم که در این دنیای مادی و این مطبوعات درهم و برهم که عمده روابط انسانی بر مبنای منافع شخصی شکل گرفته، پیدا کردن شخصی با آن ویژگیهای کمنظیر بعید است.
نوشتن درباره دکتر نعمتی سخت و جانفرساست. آنهایی که مدتی در عرصه رسانه کار کرده باشند میدانند که متاسفانه بسیاری از مدیران در ارتباط با خبرنگاران و اعضای تحریریه دلسوزی ندارند و با سعه صدر هم رفتار نمیکنند و حالا جای خالی مدیر فقید ما در این وانفسا عجیب به چشم میآید،انصافا نعمت بزرگی از مطبوعات این مرز و بوم گرفته شد.
اگر بخواهم تنها یک ویژگی از ویژگیهای فراوان شخصیتی دکتر نعمتی نام ببرم تنها بر روی اخلاق او تاکید میکنم و حسرت میخورم که مطبوعات رو به اهتزار ایران چه گوهر گرانبهایی را از دست داده است.
در یکسالگی درگذشت دکتر نعمتی خوب دانستم که احتمالا دیگر نظیر او را نخواهم دید ؛ هر روز که گذشت هم بیشتر اثبات شد دیدن چنین مدیر نجیب و بااخلاقی تنها یک رویا خواهد بود. ابعاد شخصیتی دکتر نعمتی را نباید تنها در قامت یک کارآفرین رسانهای، استاد دانشگاه، کشاورز یا چاپخانهدار محدود کرد. این مدیر خوشنام و دلسوز بالاتر از همه این عناوین یک انسان دردآشنا و مهربان بود. انسانی اهل مدارا و گذشت که با همه اقشار جامعه با زبان خودشان صحبت میکرد و از مهرورزی دریغی نداشت پس باید پذیرفت که تحمل این فراغ رنج بسیاری خواهد داشت.
در یکسال گذشته، روزهای سخت و تلخی بر کلیه کارکنان موسسه افق رسانه پویا و چاپ گلآذین گذشته است. روزهایی که در نبود یک پدر دلسوز تلاش کردیم با همت خانواده گرامی دکتر نعمتی چراغ این بنگاه مطبوعاتی را روشن نگه داریم و حقیقتا هم اگر دعای خیر و نیت پاک آن یار سفر کرده نبود چه بسا عمر این بنگاه هم تمام شده بود اما گذشت زمان اثبات کرد بذر این تشکیلات چنان با صداقت کاشته شده که طوفان ناملایمات هم حریف اهداف صادقانه و خیرخواهانه دکتر نعمتی نخواهد شد.
کلام را باید کوتاه کرد. در برابر مشیت الهی تسلیم هستیم و نیک میدانیم پروردگار مراقب بندگانش خواهد بود. دکتر نعمتی شریف و باآبرو زیست و در اوج شکوه، جهان هستی را ترک کرد. امیدواریم خداوند به خانواده محترم و یادگاران دکتر در این مصیبت صبر عطا کند.
همه از خداییم و به سوی خدا بازخواهیم گشت، چه بهتر که همانند دکتر نعمتی با عزت زندگی کنیم و دعای خیر دوستان و همکاران بدرقه راهمان باشد.به امید روزی که دوباره در جهان ابدی با آن مرد خوشنام و صبور دیدار تازه کنیم.