النا هلدني
بيزنس اينسايدر
چين به لحاظ تاريخي همواره بزرگترين شريک تجاري کره شمالي بوده است اما تحولات اخير باعث فاصله گرفتن پکن از پيونگيانگ شده است. پروژهاي که توسط دانشگاه «امآيتي» با استفاده از اطلاعات و دادههاي اقتصادي مرکز «ديدهباني پيچيدگي اقتصادي» مربوط به سال ۲۰۱۵ ميلادي انجام شده است، نشان ميدهد که در اين سال، ۸۵ درصد واردات کرهشمالي از چين انجام شده است. دومين شريک تجاري کرهشمالي نيز هند بوده است که پيونگ يانگ سه و نيم درصد کل واردات خود را از آن انجام داده است. در ارتباط با صادرات نيز، مقصد ۸۳ درصد صادارات کرهشمالي، چين بوده است و هند نيز سه و نيم درصد از صادرات کرهشمالي را به خود اختصاص داده است.
محوريت تجارت با چين براي کرهشمالي، با توجه به افزايش تنشها در شبه جزيره کره در پي آزمايشهاي هستهاي و موشکي اخير کرهشمالي، اهميتي مضاعف پيدا کرده است.
شوراي امنيت سازمان ملل متحد اخيرا با هدف اعمال فشار بيشتر عليه کرهشمالي، تحريمهايي را عليه اين کشور اعمال کرد. اما آنچه بيش ازهمه جلب نظر کرد، اعمال محدوديتهاي اقتصادي پکن براي پيونگيانگ در پي آزمايشهاي اخير موشکي و هستهاي بوده است. چين در اقداميهمسو با شوراي امنيت، واردات سنگ آهن، آهن، سرب، زغال و غذاهاي دريايي از کرهشمالي را ممنوع کرد. بسياري معتقدند که اگر چين بهاندازه کافي عليه کرهشمالي فشار اقتصادي وارد کند، مساله برنامه تسليحات هستهاي و موشکي اين کشور به راحتي قابل حل خواهد بود. با اين وجود برخي ديگر ترديد دارند که آيا فاصله گرفتن چين از کرهشمالي و نزديک شدن به جمع دشمنان اين کشور ميتواند منجر به نتيجه مطلوب آمريکا و سازمان ملل متحد شود يا خير.