چرایی سئوال از روحانی

حسن روحانی رییس جمهور امروز قرار است به مجلس برود و آن طور که در تاریخ 14 مرداد ماه امسال در نامه ای به علی لاریجانی رییس مجلس شورای اسلامی نوشت قرار است حقایق را برای مردم بازگو کند. البته روحانی در آن نامه این را هم آورده است که سئولات نمایندگان نه در چارچوب قانون اساسی است و نه با شرایط دشوار کنونی کشور اقتضا دارد. در اینجا دو نکته وجود دارد. اول این که رییس جمهور آن طور که خود گفته است قرار است حقایقی را برای مردم بازگو کند. در این مورد باید پرسید که چرا رییس جمهور باید منتظر بماند تا مجلس او را فرا بخواند و در آنجا این حقایق را بازگو کند؟ آیا اگر سئوال و احضار نمایندگان نبود این حقایق همچنان مکتوم می ماند؟ پرسش دیگر این که آیا رییس جمهور پیش تر و در در مناسبت های پرشمار دیگر نمی توانست این حقایق را بازگو و برای حل آن ها از مردم و نخبگان چاره جویی کند و این حقایق صرفا باید در بهارستان مطرح شود؟ نکته دوم این که اگر طرح سئوال نمایندگان آن طور که حسن روحانی گفته است با شرایط خطیر کشور همخوانی و اقتضا ندارد، آیا شخص ایشان به طریق اولی نبایستی این اقتضا و حساسیت را درک کند؟ آیا وی نمی توانست پیش از این، یعنی از حدود 6 ماه قبل که نمایندگان و مراجع تقلید و ائمه جمعه و دلسوزان نظام خواستار تغییر تیم اقتصادی دولت بودند به این کار مبادرت می ورزید تا این روزها که بحث استیضاح وزیران دولت دوازدهم مطرح است و از قرار معلوم همچنان ادامه دارد، این همه انرژی، فرصت و هزینه برای حضور وزرا در مجلس و برکناری آن ها صرف نشود و دشمنان و معاندین نظام - به خصوص در شرایط خطیر کنونی که حساسیت آن مورد نظر ایشان نیز هست - از این موضوع سوء استفاده نکنند؟ آیا بهتر نبود فرصت گرانبار مجلسیان به جای پرداختن به استیضاح و حاشیه ها و حساسیت ها آن صرف رفع گرفتاری های طاقت سوز مردم می شد؟
بدیهی است که شخص رییس جمهور به سادگی  می توانست از بروز موارد اخیر میان دولت و مجلس و همچنین بحران ها و بی تدبیری های اقتصادی  اخیر پیشگیری کند تا کار به سئوال نکشد. حتی مقام معظم رهبری نیز به وجود بی تدبیری در حوزه اقتصاد اشاره کرده و در باره همین بی تدبیری ها فرمودند اگر خیانت نباشد تخلف بزرگی است. بنابراین مقاومت در مقابل تغییر که مبدل به یک مطالبه عمومی شده است به نوعی نشان دهنده قدری لجاجت در اداره امور کشور است که به نوبه خود خاطره پافشاری محمود احمدی نژاد در دفاع از اسفندیار رحیم مشایی را در اذهان زنده می کند و به طور حتم دود آن به چشم مردم می رود. خبرهای منتشره در رسانه ها نیز حاکی از آن است که تحرکاتی در جهت استیضاح عباس آخوندی و محمد شریعتمداری، دیگر وزرای اقتصادی کابینه دولت دوازدهم در حال رقم خوردن است و همین موضوع بر پیچیدگی ماجرا خواهد افزود. البته امید می رود با حضور امروز رییس جمهور در صحن علنی و پاسخگویی به سئوالات نمایندگان و قانع سازی ایشان غائله ختم به خیر شود و همه امور بر مدار ثبات و آرامش قرار بگیرد، در غیر این صورت طبق قانون موضوع به قوه قضاییه احاله و شرایط پیچیده تر خواهد شد. از سوی دیگر سئوال از رییس جمهور با این که طبق قانون از وظایف مجلس است، اما تا به حال به صورت یک تابو درآمده بود، حالا این تابو در حال شکسته شدن است و مجلس به خواست خود که حضور رییس جمهور در بهارستان است می رسد. بر این اساس لازم می نماید که بهارستان نشینان هم شرایط حساس کشور و نگاه نگران مردم را پیش چشم بیاورند و با طمانینه و آرامش لازم با موضوع حضور حسن روحانی در صحن علنی برخورد کنند و موجبات یک هم افزایی و تعامل فی مابین برای تامین منافع ملی و حل مشکلات شهروندان، به خصوص مشکلات و معضلات اقتصادی و معیشتی ایشان را فراهم آورند.