یمن در انتظار محاکمه آغازگران جنگ

کورش شرفشاهي
k.sharafshahi@gmail.com

هيچ جنگي پايان ندارد اما عواقب آن سالها باقي مي‌ماند. مرداني که مي‌ميرند تا زناني بيوه و کودکاني يتيم شوند، ساختمانهايي که ويران مي‌شوند تا خانواده‌هايي بي سرپناه بمانند، شهرهايي که زير بمباران هواپيماها و موشکها به خرابه تبديل مي‌شوند و تجاوزهايي که به حريم انسانها صورت مي‌گيرد تا مفهوم انسانيت را تغيير دهند. اما سوال اينجاست که چرا جنگ رقم مي‌خورد؟ بي شک آنهايي که جنگ را اغاز مي‌کنند، مسبب اصلي جنايت بشري هستند و نام خود را براي هميشه در ليست منفورترين افراد جهان ثبت مي‌کنند. البته امروزه معنا و دلايل جنگ تغيير کرده است. اگر به کارخانه‌هاي اسلحه سازي سلطه گران جهاني نگاهي بيندازيم و گردش مالي ناشي از ساخت و فروش جنگ افزارها را بررسي کنيم، متوجه مي‌شويم که چه سود کلاني در جنگها نصيب سلطه گران مي‌شود. بنابر اين هر گلوله‌اي که شليک مي‌شود، چرخهاي کارخانه‌هاي اسلحه سازي را به حرکت در مي‌آورد. استکبار جهاني همواره به دنبال ايجاد هراس در بين کشورها هستند و اين هراس آفريني باعث مي‌شود تا هواپيماهاي جنگنده، موشکها، تانکها و در يک کلام سلاحها به فروش برسد. با اين روش، کشورهايي که مي‌توانند درآمدهايشان را صرف توسعه و بهبود زيرساختها کنند، سلاح مي‌خرند. امروز زمزمه صلح در يمن به گوش مي‌رسد اما به راستي بازنده اصلي اين جنگ چه کسي بوده و پيروز کيست؟ عربستان و کشورهايي که سلاحهاي آمريکايي را خريدند و به جان مردم يمن افتادند، چه سودي بردند؟ گروههاي درگير در يمن چه نفعي عاديشان شد؟ اگر هدفشان درست بود،‌ چرا بدون آنکه به هدفشان رسيده باشند، کنار کشيدند و اگر هدفشان غلط بود، چرا نسل کشي را آغاز کردند؟ دبيرکل سازمان ملل بين طرفين درگير قرار گرفت و هنگامي‌که با يکديگر دست مي‌دادند، عکس يادگاري گرفتند اما چرا اين رسم شوم وجود دارد که آغازگران جنگ، محاکمه و مجازات نمي‌شوند؟