حسین خدنگ
روزنامه نگار
بدون شک سخن گفتن از وضعیت معیشتی معلمان و سختی هایی که این قشر در شرایط ویژه اقتصادی کشور تحمل می کنند قصه ای کلیشه ای و دردناک است که هر سال به بهانه روز معلم تکرار می شود و برای همه آشناست. کاستی ها و تبعیضی که در حقوق معلمان نسبت به دیگر کارکنان... ارگان ها و دستگاه های دولتی وجود دارد سبب شده تا این قشر همواره با چالش های بسیار برای تامین معیشت خود مواجه باشند. این در حالی است که همه ما به خوبی بر اهمیت کار معلم و نقش این عزیزان در آینده این مرز و بوم واقفیم و می دانیم سرمایه گذاری در بخش آموزش و پرورش نه یک هزینه بلکه نوعی سرمایه گذاری با ارزش افزوده بسیار بالاست. متاسفانه وجود مشکلات ریشه دار و کمبود منابع آموزش و پرورش سبب شده تا حتی مسئولان این وزارتخانه هم نسبت به این تبعیض ها و ناچیز بودن حقوق و مزایای بخش فراوانی از جامعه معلمان و فرهنگیان معترف باشند. در این میان اجرای طرح هایی نظیر خدمات کشوری و همسان سازی حقوق ها هم نتوانسته از معضلات این قشر زحمتکش بکاهد و فشار هزینه های زندگی باعث شده تا بسیاری از معلمان به جای آنکه در ساعت های غیر کاری به پژوهش و تحقیق مشغول شوند به جستجوی شغل دوم و سوم بپردازند تا بتوانند پاسخگوی نیازهای خانواده باشند. این وضعیت مناسب کشوری نیست که در آموزه های فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی آن همواره بر جایگاه معلم تاکید شده و همانطور که مقام معظم رهبری در سخنان روز گذشته خود فرمودند زیبنده نیست معلم ها دغدغه معیشت داشته باشند. دغدغه ای که اگر پر رنگ باشد می تواند کار آموزش و پرورش نسل آینده را با چالش و خلاء جدی مواجه کند. آن هم درست در زمانی کخ دشمنان با نسخه های جورواجور نظیر سند 2030 و ... در صدد بی هویت کردن دانش آموزان و تبدیل کردن آنها به رعیت و سربازهای غربی های وحشی کراوات زده هستند.
آخرین اخبار