به گزارش
تجارت آنلاین به نقل از ایسنا؛محمد واعظ اظهار کرد: گذر از اقتصاد نفتی به اقتصاد بدون نفت، اولین مبنای ضروری در تنظیم برنامه ششم باشد. این مولفه بدان معنی نیست که از درآمدهای نفتی استفاده نکنیم بلکه استفاده استقراضی کنیم. میتوان درآمدهای نفتی را در یک صندوق ملی ذخیره و در صورت برداشت از آن، مجددا به صندوق بازگرداند.
وی افزود: مبنای دوم، مبنای پیشرفت است. بدین معنی که در برنامه دستیابی به چند عرصه فناوری را هدف قطعی خود قرار دهیم. هدف سند چشمانداز تحقق عدالت اجتماعی در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. مبنای پیشرفت، مقدمهای است برای هدف فناورانه اقتصاد ملی در سند چشمانداز.
این کارشناس اقتصادی، سومین عامل لازم در تدوین برنامه ششم را لحاظ عدالت دانست و تصریح کرد: عدالت عینی و ذهنی باید به ارتقای اقناعکنندهای از نظر فهم اجتماعی برسد. در این خصوص لازم است تا ضمن تامین حداقل معیشت، روشهای نوین گسترش عدالت مثل وقف در جامعه که در سابقه تمدنی ما دارای تجربیات موفقی است گسترش یابد.
واعظ گفت: این سه مولفه به اقتضائاتی بستگی دارد که خط مشی برنامه باید برای دستیابی به این سه مبنا چیده و تنظیم شود.
این کارشناس اقتصادی خاطرنشان کرد: در دهه 70 شمسی تصور بر این بود که برنامه مجموعهای از جداول است که خروجی برنامهریزی را تعیین میکند؛ مثل نرخ رشد اقتصادی، اشتغال و تولید. در حالی که خمیرمایه برنامهریزی اجرای این جداول نیست بلکه مبانی نظری است که برنامه بر مبنای آن استوار است.
وی افزود: قبل از اینکه به سراغ تنظیم جداول برویم باید تلاش کنیم یک وفاق روی مبانی نظری برنامهها از جمله برنامه ششم ایجاد کنیم. پس از تنظیم جداول، پیوست برنامه را بر مبنای یک توافق پایه تنظیم کنیم. لذا باید توجه داشت که متن برنامه نباید جای خود را به حاشیه برنامه که جداول هستند بدهد.
به گفته واعظ، در تبیین خمیرمایه فکری و نرمافزاری برنامه باید به باورها، ارزشهای بومی و بهرهگیری از تجارب فکری و نظری سایر جوامع توجه شود. اما رکن رکین مبانی نظری را باورهای بومی کشور تشکیل میدهند. در غیر این صورت با اختلالهای ناشی از عدم تحقق برنامه یا آثار ناشی از گسیختگی آن مواجه میشویم.
انتهای پیام/