به گزارش
تجارت آنلاين به نقل از ایسنا، نمایشگاه پوشاک ایران که قرار بود در دی امسال
برگزار شود با تعویق یک ماهه همزمان با نمایشگاه پوشاک ترکیه در ایران شد
که همین موضوع موجبات اعتراض برخی از تولیدکنندگان را فراهم کرد.
در ابتدا رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی به بیتوجهی مسئولان نسبت به قولهایی که برای امکانات، تبلیغات و تسهیلات نمایشگاه پوشاک ایران داده بودند انتقاد کرد و گفت: چند روزی است که تبلیغات گستردهای روی نمایشگاه ترکیه آغاز شده است در حالی که ما هیچ کاری نکردهایم که در این باره، نامه اعتراضی نیز به وزارت صنعت نوشتهایم.
در عین حال تغییر در زمان برگزاری نمایشگاه پوشاک ایران باعث انصراف برخی از برندهای ایرانی شد که دلیل خود را درگیر بودن با برنامههای شب عید عنوان کردهاند.
پس از اعتراضات پوشاک کاران ایران، گلناز نصراللهی - مدیرکل نساجی و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت - با بیان اینکه اعتراضات فعالان صنایع پوشاک را دریافت کردهایم، گفت: در حال حاضر با اتحادیه پوشاک در حال رایزنی هستیم تا تصمیماتی درباره نمایشگاه تهران گرفته شود.
البته وی از همان ابتدا تاکید کرده بود که تغییری در زمان برگزاری نمایشگاه پوشاک ایران به وجود نخواهد آمد.
در ادامه اعتراضات تولیدکنندگان پوشاک نسبت به تبلیغات و برگزاری جلسه با اتحادیه پوشاک، نصراللهی خبرهای تازهای به ایسنا اعلام کرد و گفت: جلسهای با اتحادیه پوشاک داشتیم که بر اساس گفتههای آنها مشکل تولیدکنندگان بحث تفاوت در کیفیت نیست بلکه معتقدند انتظارات آنها در زمینه تبلیغات برآورده نشده است.
وی افزود: ما با ستاد برگزاری نمایشگاه نیز هماهنگ کردهایم و پوشاک داخلی میتوانند از تخفیف 50 درصدی برای استفاده از بیلبوردهای تبلیغاتی در داخل فضای نمایشگاه بهره مند شوند.
این در حالی است که تخفیف 50 درصدی صرفا برای بیلبوردهای تبلیغاتی نمایشگاه دردی از تولیدکنندگان پوشاک تهران دوا نمیکند، چراکه به نظر میرسد مشکل تولیدکنندگان پوشاک ایران فراتر از تبلیغات در سطح نمایشگاه است. همانطور که عدهای از کارشناسان این صنعت، پوشاک ایران و ترکیه را از جنبههای مختلف قابل رقابت نمیدانند و از سوی دیگر اساسا این رقابت را نابرابر خواندهاند.
اما در روزهای گذشته نعمتزاده - وزیر صنعت، معدن و تجارت - آب پاکی را روی دست تولیکنندگان پوشاک ریخت و درباره برگزاری نمایشگاه پوشاک ایران و ترکیه به صورت همزمان در یک محل گفت: در برخورد با همدیگر است که رشد ایجاد میشود، چه اشکالی دارد که ما ببینیم رقیب ما با چه کیفیت و قیمتی اجناس خود را ارائه می کند و چه بسا ما غالب شویم؛ بنابراین نباید در این زمینه خودمان را کوچک فرض کنیم.
این گفتههای وزیر صنعت در حالی است که بسیاری از تولید کنندگان پوشاک کشور بر این باورند که رقابت بین پوشاک ایران و ترکیه با توجه به قیمت و عوارض واردات مواد اولیه، تجهیزات و مالیات رقابت برابری نیست و به نظر میرسد که برگزاری این دو نمایشگاه در کنار یکدیگر نتیجهای جز کاهش استقبال از پوشاک ایرانی و تضعیف این پوشاک دربر نخواهد داشت.
در همین زمینه علیمردان شیبانی - نایب رییس انجمن صنایع نساجی ایران - نیز درگفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه نفس برگزاری نمایشگاه پوشاک خارجی در کشور و عرضه یک کالای با کیفیت، با طرحهای جدید و پارچههای متنوع برای تولیدکنندگان داخل یک امتیاز و شانس محسوب میشود، گفت: تولیدکنندگان داخلی ما میتوانند با دیدن اینگونه تولیدات با کیفیت از آنها الگو بگیرندو نسبت به تولید و عرضه کالایی جدید در بازار مشتاق داخل اقدام کنند.
به گفته وی مساله این است که ما در برابر این گونه تولیدات که از امکانات بیشتری اعم از مواد اولیه خوب و ارزانتر، ماشین آلات به روزتر و هزینههای سر بار به مراتب کمتر بهره مند هستند. چه کالائی را برای عرضه داریم. مسلما اگر شرایط یکسان بود و هم اجناس ایرانی و هم ترکیهای با کیفیت یکسان و قیمت مشابه کنار یکدیگر قرار می گرفت در آن زمان به مصرفکننده این حق انتخاب را می داد که پوشاک مورد نظر خود را از بین این دو با توجه به کیفیت و قیمت و بر اساس سلیقه خود انتخاب کنند اما در حال حاضر این گونه نیست.
نایب رییس انجمن صنایع نساجی ایران برگزاری همزمان نمایشگاه پوشاک ترکیه و ایران را در کنار یکدیگر در این تاریخ ( بعد از اعمال تعرفه ترجیحی ) کج سلیقگی خواند و گفت: اگر این دو نمایشگاه همزمان نبود یا حداقل اگر هم اصرار بر همزمانی آن بود به قبل از تاریخ اعمال تعرفه های ترجیحی که خود جای بحثی مفصل دارد، تغییر مییافت مسلما تولیدکننده و شرکت کننده داخلی آسیب کمتری میدید و به تولیدکنندگان داخلی این اجازه را میداد که محصولات خود را بیشتر در معرض دید بازدیدکنندگان و مصرفکنندگان قرار دهند. چرا که به هر حال باید تابوی مصرف کالای خارجی شکسته شود. در حالیکه مشابه آن در داخل کشور تولید میشود و بعضا همین تولید داخل با مارکهای خارجی در بازار داخل عرضه میشوند.
به اعتقاد شیبانی مصرف کالای خارجی به شدت در کشور باب شده است؛ به طوری که دیدهام کالای ایرانی را بخصوص درمورد پوشاک به خارج از کشور یا مناطق آزاد می برند و مجددا با اضافه کردن یک برند خارجی به کشور بازمیگردانند و مصرفکنندگان ما نیز همان کالا را با رغبت می خرند.
به گفته وی البته تغییر این باور احتیاج به کار فرهنگی مداوم دارد که با توجه به امکانات موجود اگرحمایتهای لازم از صنعت پوشاک کشور بخصوص در زمینه مسائلی که به قانون کار و تامین اجتماعی مرتبط میشود بر طرف شود، صنعتگران ایرانی قادرند کالائی مرغوب، با ارزش افزوده بالا و با کیفیت مطلوب را به همه نقاط دنیا صادر کنند و طبعا علاوه بر ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی و اجتماعی در قبال چنین صادراتی مقادیر متنابهی ارز به کشور منتقل خواهد شد.
بنابراین آنچه این روزها از نظر فعالان حوزه نساجی و پوشاک برمیآید این است که با توجه به اقدامات اخیر در این حوزه از جمله موافقتنامه تجارت ترجیحی با ترکیه و همچنین برگزاری نمایشگاهها در کنار هم تا اندازه زیادی باعث ضربه خوردن پوشاک ایران و تقویت اجناس ترک در بازار ایران خواهد شد؛ موضوعی که با اقتصاد مقاومتی منافات دارد.