کد خبر: ۱۳۱۹۳۸
تاریخ انتشار: ۲۳ شهريور ۱۳۹۹ - ۲۰:۱۴
سی و هشتمین بخش از سلسله یادداشت‌های جدید سرکیس نعوم
. ایران به دلیل اوضاع سخت اقتصادی اش و تحریم های سختی که دائما در حال تشدید است و ترامپ وضع کرده و بیشتر هم خواهد شد مجبور است به میز مذاکره برگردد. اما قبل از پایان دور اول ریاست جمهوری ترامپ مذاکره ای صورت نخواهد گرفت.

دیپلماسی ایرانی: امسال دیپلماسی ایرانی دهمین سال از یادداشت های متوالی سرکیس نعوم را متفاوت از سال های گذشته منتشر می کند، چرا که امسال آگاهی بیشتری از او و دیدگاه هایش دارد. در دیداری که در تهران با او داشتم متوجه شدم که او ایران را دوست دارد، طرفدار انقلاب اسلامی است "چرا که با ظلم مخالف است" و می گوید حکومت سابق ایران را که حکومت شاهنشاهی بوده، حکومت ظالمی می دانسته که اراده ای از خود نداشته است. با سیاست های امریکا مخالف است و آن را در جهت استثمار کشورهای دیگر و تصاحب اختیار و توانایی هایشان می داند اما واقعگراست و اعتقاد دارد نمی توان امریکا را نادیده گرفت. می گوید در طول بیست سال سفر مداومی که به امریکا داشته و با مقام های مختلف فعلی و سابق امریکایی در ارتباط بوده و گفت وگو داشته است، امریکا را خوب می شناسد. امریکا را به خاطر مردمان خوبش، دنیای پیشرفته اش و زندگی مدرنش دوست دارد، اما همواره به سیاست های سلطه جویانه امریکا انتقاد داشته است. او همچنین می گوید که ارزش قلمش را بالاتر از هر چیز می داند و هرگز حاضر نیست آن را بفروشد. نعوم همچنین گفت با وجود این که می توانسته از سال ها قبل شناسنامه امریکایی بگیرد اما این کار را برای خود خفت می داند و هرگز حاضر به انجام این کار نشده است و هر دفعه مانند هر شهروند لبنانی به سفارت امریکا می رود و برای سفر به این کشور ویزا می گیرد. 

سرکیس نعوم حدود دو ماه قبل از این که به امریکا برود و یادداشت های هر ساله اش را تهیه کند، در ایران بود. برای همین توانستیم امسال با او هماهنگ کنیم که بر خلاف دو سال اخیر، یادداشت هایش را به طور کامل در اختیار ما قرار دهد تا شامل محدودیت هایی که روزنامه النهار برای خوانندگانش ایجاد کرده است، نشویم. در این جا دیپلماسی ایرانی سی و هشتمین بخش از سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند:

از مقام بسیار عالی رتبه سابق امریکایی که نقش مهمی در قضایای پیچیده منطقه ای داشته است و اکنون یک مرکز پژوهشی وزینی را مدریریت می کند که تحلیل های عمیق و اخبار موثقی را منتشر می کند، درباره نگرانی هایی که از مسئولان سابق و پژوهشگران امریکایی شنیدم و برایش نقل کردم، پرسیدم، حرف هایی که می گویند طرفداران سرسخت نژاد پرست ترامپ ممکن است در صورتی که ترامپ برای دور دوم انتخاب نشود شورش کنند و آشوب به پا کنند و کشور را به هم بریزند. گفت: «چنین نگرانی هایی وجود دارد اما نسبت به آن مبالغه هم می کنند. شاید اگر آشوب یا خشونت اعتراضی به پا شود زیان آور باشد، شاید هم کسانی که چنین آشوب هایی به پا می کنند مسئولان برگزاری انتخابات را به تقلب متهم کنند، اما نمی توانند همه قواعد را به هم بریزند، شاید تنها نسبت به ده درصد آرا تشکیک شود و بازشماری صورت بگیرد. نیروهای امنیتی بر آنها مسلط می شوند و آنها و «استبلیشمنت» اجازه نمی دهند که آشوب ادامه یابد. قطعا آشوب و خشونت نتیجه انتخابات را تغییر نخواهد داد اما شاید نتایج رسمی انتخابات با تاخیر اعلام شود برای این که برای اعلام دقیق آرا وسواس بیشتری صرف خواهد شد تا ببینند آیا تقلبی صورت خواهد گرفت یا نه.»

پرسیدم: «نظرت درباره ایران چیست، و تو کسی هستی که بیشترین تجربه را در موضوع رابطه ایران و امریکا داشته ای؟ بعضی رسانه ها و همچنین بعضی اداره های سیاسی منطقه ای می گویند که دیدارهایی غیررسمی میان امریکایی ها و ایرانی ها به شکل نامنظم و منقطع انجام می شود برای این که شاید زمینه ای برای بازگشت واشنگتن و تهران به مذاکرات فراهم شود. جواب داد: «من از تماس های مخفی که هدفش آماده سازی برای از سرگیری مذاکرات باشد خبر ندارم. ایران به دلیل اوضاع سخت اقتصادی اش و تحریم های سختی که دائما در حال تشدید است و ترامپ وضع کرده و بیشتر هم خواهد شد مجبور است به میز مذاکره برگردد. اما قبل از پایان دور اول ریاست جمهوری ترامپ مذاکره ای صورت نخواهد گرفت.»

بعد گفت: «ایران ترجیح می دهد که با کسی غیر از ترامپ که اگر شکست بخورد حتما جانشینش دموکرات خواهد بود وارد مذاکره شود. اگر هم مجبور به مذاکره با ترامپ شود در صورتی مذاکره خواهد کرد که او برای دور دوم ریاست جمهوری اش پیروز شود.»

این مقام سابق امریکایی و پژوهشگر جدی فعلی در ادامه تاکید کرد، ایران قدرت منطقه ای بزرگی است که در آینده منطقه نقش دارد و می تواند به امریکا برای مبارزه با افراط گرایی تروریست اسلامی سنی همکاری کند. یکی از عواقب بی توجهی های وزارت امور خارجه امریکا که بعد از این که پمپئو که رئیس سازمان امنیت بود و بعد برای این که با ترامپ کار کند وزیر امور خارجه شد بی توجهی به این موضوع و در پی آن تنزل جایگاه امریکا بود، به این دلیل نه وزارت امور خارجه و نه دولت امریکا از بسیاری از مسائلی که در منطقه می گذرد و تحرکات و تحولات جدی و مهم آن خبر ندارند. همچنین مسئولان اداره های مربوطه به دلایل متعدد از اظهار نظر در این باره خودداری می کنند.»

ادامه دارد...

نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار