یک بحران سلامت جهانی دیگر: آفت کش های بسیار خطرناک برای انسان و محیط زیست

گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: کووید19 تنها بحران سلامت جهانی نیست که اکنون با آن مواجه ایم. بحران دیگری نیز در جریان است که تماما ساخته دست انسان است و یک صنعت جهانی آن را ترویج می کند.
پنج شرکت بزرگ تولید کننده مواد شیمیایی کشاورزی جهان یعنی بایر، بسف، سیجنتا، کورتوا و اف ام سی- اعضای گروه لابی بین المللی کورپ لایف- از فروش مواد شیمیایی که سلامت انسان ها را در معرض خطراتی جدی قرار می دهد سود می برند.
تحقیقات متعدد ارتباط بین استفاده از این مواد را با سرطان، امراض کبدی، آسیب دی ان ای، نارسایی باروری، اختلالات غددی و نیز لطمات  زیست محیطی چون آلودگی آب های زیر زمینی، اختلالات میکربی، مسموم کردن پرندگان، پستانداران، ماهیان و زنبورها نشان داده اند.
بازارهای اصلی این مواد شیمیایی خطرناک در کشورهای دارای درآمد کم تا متوسط مثل برزیل و هند هستند. هر چند عرضه برخی از این محصولات پیش از این در بازارهای اروپایی ممنوع شده اند، اما شرکت های اروپایی همچنان می توانند این مواد را تولید کنند و آنها را در مناطقی که مقررات ضعیف تری دارند به فروش برسانند.
چرا این شرکت ها اجازه فروش این مواد شیمیایی زیانبار که در اتحادیه اروپا ممنوع شده اند به کشورهایی که به داشتن مقررات ضعیف تر معروفند دارند؟

آفت کش های به شدت خطرناک
آلان تایگل سخنگوی «کارزار دائمی علیه آفت کش ها و حیات» که مجموعه ای از جنبش های اجتماعی و سازمان های غیر دولتی را زیر چتر خود دارد می گوید: «با اینکه اقلیم ها با هم فرق دارند، اما بدن همه ما از یک ماده ساخته شده است. موادی که برای اروپاییان خطرناک هستند، برای برزیلی ها، هندی ها، آرژانتینی ها و دیگران نیز خطرناکند.»
آمونیاک که در تهیه آن از نیتروژن موجود در جوّ به عنوان یکی از مواد اولیه اصلی خود استفاده می کند، توسط شیمیدان آلمانی فریتس هابر برای کمک به کشاورزان اطراف جهان اختراع شد که بهره وری و سود آنها را به شدت بهبود می دهد. ولی کار او یک رویه تاریک هم دارد. یکی از  موثرترین حشره کش هایی که هاربر تولید کرد، در تولید زیکلون بی کمک کرد که نازی ها از آن برای کشتن نزدیک به یک میلیون نفر که حتی شامل اعضای خانواده خود هاربر نیز می شدند استفاده کردند.
سوخت های فسیلی و گازهای گلخانه ای از عوامل اصلی تغییرات اقلیمی محسوب می شوند، اما آفت کش های به شدت خطرناک نیز که بر سلامت بخش بزرگی از جمعیت انسانی و محیط زیست ما اثر می گذارد به شکل گسترده ای مورد غفلت قرار گرفته اند.
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی و سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل، آفت کش های به شدت خطرناک «آفت کش هایی هستند که بر اساس سیستم های طبقه بندی مورد پذیرش بین المللی، به خصوص سطوح بالایی از خطرات سلامتی یا زیست محیطی حاد و مزمن در آنها شناسایی شده است.»
بر اساس تحقیقات صندوق چشم جامعه، شرکت های کورپ لایف بالغ بر 27 درصد از درآمد فروش خود را از آفت کش های به شدت خطرناک در کشورهای با درآمد بالا کسب می کنند که در مقایسه 45 درصد درآمد خود را از کشورهای دارای درآمد کم تا متوسط به دست می آورند. این آفت کش ها در بازارهایی چون برزیل و هند به ترتیب 49 و 59 درصد از فروش این مواد را به خود اختصاص می دهند.
باسکوت تونکاک بازرس ویژه پیشین سازمان ملل در زمینه مواد سمی و حقوق بشر که یک وکیل بین المللی و متخصص در قوانین و سیاست های مربوط به مدیریت مواد شیمیایی سمی و آلودگی است می گوید: «ما در میانه یک انفجار نامرئی از آفت کش هایی قرار داریم که در کشورهای با درآمد پایین مورد استفاده قرار می گیرند که برای مدیریت چنین خطراتی به اندازه کافی مجهز نیستند.»
یک نگرانی بزرگ این است که بسیاری از تولید کننده های مواد شیمیایی کشاورزی در لابی گری گسترده به منظور سهل کردن مقررات مربوط به آفت کش ها در برخی از کشورهای دارای درآمد پایین تا متوسط دست دارند. برای مثال در ماه می 2019 وزارت کشاورزی برزیل 31 آفت کش را تایید کرد که سه تای آنها حاوی گلیفوسات بودند، ماده ای که به سرطان مرتبط است و در آمریکا دعاوی حقوقی چندین میلیون دلاری علیه آنها در جریان بوده است. در سال 2018 در کل 450 ماده شیمیایی کشاورزی توسط دولت بولسونارو مورد تایید قرار گرفته است. در همین سال برزیل از حدود 60 هزار تن از آفت کش های به شدت خطرناکی که در اتحادیه اروپا مصرف آنها ممنوع است استفاده کرده است.
تایگل می گوید: «خیلی از مردم در اروپا از ما می پرسند که آنها برای مشارکت در مبارزه علیه آفت کش ها در برزیل چه می توانند کنند. پاسخ این سئوال نزدیک تر از آن است که به نظر می آید: بزرگ ترین شرکت های تولید کننده آفت کش ها در جهان در اروپا قرار دارند و این قاره یک صادرکننده بزرگ این مواد است. کشورهای اروپایی باید این شرکت ها را وادار کنند تا در دیگر کشورها نیز همان مقرراتی به کار گرفته شود که در کشورهای مبدا خودشان اعمال می شود.»

 اتحادیه اروپا و سخت تر کردن مقررات
ایالات متحده سهل گیرانه ترین مقررات را در مورد آفت کش ها در میان کشورهای دارای درآمد بالا دارد و یکی از صادرکنندگان مواد شیمیایی کشاورزی ممنوعه به کشورهای دارای درآمد پایین تا متوسط به شمار می رود. اتحادیه اروپا هم در فاصله ای نه چندان دور پشت سر آمریکا قرار دارد. در سال 2018 کشورهای اتحادیه اروپا از جمله انگلیس از صادرات 81615 تن از آفت کش های ممنوعه خبر دادند که مقصد بیش از نیمی از آنها کشورهای دارای درآمد پایین تا متوسط مثل برزیل، مراکش، مکزیک، اوکراین و آفریقای جنوبی بوده است. سیجنتا که شرکتی واقع در سوئیس اما با مالکیت چین است، بزرگ ترین صادر کننده مواد شیمیایی منع شده با 29307 تن صادرات است.
اخیرا این شرکت اعلام کرده است که کمیسیون اروپایی متعهد شد که به  فعالیت کارخانجات اتحادیه اروپا که آفت کش های به شدت خطرناک را برای صادرات تولید می کنند خاتمه دهد. این راهبرد کمیسیون اروپایی مورد استقبال قرار گرفت و کلید برنامه اصلاحات سبز اروپایی شد، اما تلاش های این اتحادیه می تواند از طریق  حفره های موجود در قوانین اروپایی و این واقعیت ناکام بماند که این توافق مانع از آن نخواهد شد که شرکت های اروپایی در صورتی که آنها را در خارج از اتحادیه اروپا تولید کنند، این آفت کش ها را به فروش برسانند. مطلقا هیچ عاملی وجود ندارد تا بتواند این شرکت ها را از انتقال دادن تاسیسات تولیدی خود به کشورهای دارای درآمد پایین تا متوسط بازدارد.
انگلیس تاکنون بزرگ ترین صادر کننده آفت کش های ممنوعه در اروپا بوده و تصمیم کمیسیون اروپایی بعد از اجرایی شدن برگزیت شامل این کشور نخواهد شد. ترک اتحادیه اروپا می تواند به این معنی باشد که انگلیس نقش بزرگ تری را در تجارت این مواد بر عهده بگیرد و برگزیت حتی مقررات این کشور در این زمینه را سهل گیرانه تر نیز کند. در سال 2018 مقدار 28185 تن از محصولاتی که سیجنتا برای صادرات از کارخانه خود در هادرزفیلد تولید کرده، در مجموع از تمام آفت کش های ممنوعه صادره شده از کشورهای ایتالیا، هلند و آلمان بیشتر بوده است.
باکوت تانکاک این مواد را «بی شک آفت کشی خطرناک می داند که جان تعداد بیشماری از مردم را در سراسر جهان گرفته و منجر به بروز مشکلات سلامتی از جمله پارکینسون در تعداد نامعلومی از انسان ها شده است.»
صنعت مواد شیمیایی کشاورزی از پذیرش اثرات و لطماتی که این مواد بر سلامت انسان و محیط زیست وارد می کنند و در نتیجه نقش گسترده آنها در تغییرات اقلیمی خودداری می کند. ریاکاری آنها در این است که مصرف آفت کش های به شدت خطرناک در اتحادیه اروپا ممنوع است، اما فروش آنها به کشورهای در حال توسعه و سردرآوردن آنها از سوپرمارکت های ما – و غذایی که می خوریم- آزاد است.
تلاش هایی که اتحادیه اروپا برای جلوگیری از صادرت آفت کش های به شدت خطرناک می کند  قابل تحسین است، ولی ما می دانیم که این تلاش ها کافی نیست. مثل لابی صنعت دخانیات و سوخت های فسیلی، احتمال اینکه صنعت مواد شیمیایی کشاورزی نیز به سادگی از تولید و فروش آفت کش ها دست بردارد بسیار کم است. ضرورت دارد که به منظور اجتناب از بروز یک فاجعه سلامت همگانی دیگر در سطح جهان که هم اکنون همه ما را تهدید می کند، همگان برای توقف تولید و فروش این آفت کش ها به این شرکت ها فشار بیاورند.
نویسنده: مونیکا پیکینینی  (Monica Piccinini) روزنامه نگار
منبع: https://b2n.ir/723853

انتهای پیام.