سرویس جامعه جوان آنلاین: مشاهده وضعیت بازار در عصر، غروب و شب گذشته نشان داد تصمیم ممنوعیت فعالیت اصناف، به جز مشاغل امدادی و بهداشتی، پس از ساعت ۱۸، راه به جایی نبرده است. گزارش میدانی «جوان» از راستههای شلوغ خیابانهای تهران مؤید فعالیت مغازه ها، رستورانها و همه مشاغلی است که نباید فعالیت میداشتند. هیچ بازرس و نهادی هم نبود که به مغازههای باز تذکر بدهد از امروز حق فعالیت پس از ساعت ۱۸ ندارند. این بی توجهی دوطرفه بود! مردم هم پس از ساعت ۱۸ از مغازهها خرید میکردند.
تصمیمات بدون پشتوانه
از همان اوایل کرونا، بنا بر تصمیم اتخاذ شده قهوه خانهها تعطیل شدند، اما کیست که الان هم نداند کشیدن قلیان در این روزها و با آمار نزدیک به ۵۰۰ کشته در روز، کار چندان سختی نیست؛ قهوه خانهها مشغول فعالیت و سرو قلیان هستند، چون نظارت درستی بر تصمیم ممنوعیت فعالیت قهوه خانهها انجام نمیگیرد.
علاوه بر این، طب سنتی از همان اسفند سال پیش داعیه دار درمان کرونا بود. با گذشت ۹ ماه از شیوع کرونا، اعتماد مردم به طب سنتی در مقابله با کرونا کاملاً جلب شده است. طبیبان سنتی سر شلوغتر از هر طبیب دیگری هستند. کسی آماری ندارد که بتوان از آن استنتاج کرد یک بام و دو هوای مسئولان وزارت بهداشت در مواجهه با طب سنتی چقدر خسارت به بار آورده است، اما به هر حال ۹ ماه پافشاری و تلفات چند ده هزار نفری لازم بود تا بالاخره مسئولان وزارت بهداشت که یک روز نقش طب سنتی در درمان کرونا را توهم برمی شمردند و روز دیگر این طب را شیادی قلمداد میکردند، درمانگاه طب سنتی را راه بیندازند و به چهار داروی طب سنتی مجوز رسمی بدهند.
جریمه ۵۰۰ هزار تومانی رانندگان فاقد ماسک، ممنوعیت سفر بهجز شمال و دیگر تصمیمات کرونایی هم بیشتر از آنکه دردی از کرونا دوا کنند، با بی پشتوانگی و بدون ضمانت اجرا رها شدند تا وضعیت کرونا اینی باشد که اکنون است؛ تلفات بیشتر از هر زمان دیگری با رکوردهای روزافزون.
اقبال عمومی از تصمیم کارشناسی
تعطیلات آخر عید امسال را همه به یاد دارند. تصمیم کارشناسی و تبلیغ آگاهی بخش باعث شد که سیزدهبدر ۹۹ هیچ خبری از تردد در خیابانها نباشد. اما تصمیم ممنوعیت فعالیت اصناف پس از ساعت ۱۸ نهتنها از سوی مردم و اصناف جدی گرفته نشده است، بلکه حتی بدون کوچکترین ضمانت اجرایی رها شده تا لوث شدن سایر تصمیمات آتی کرونایی را هم در پی داشته باشد. نمیتوان منکر فشار اقتصادی بی حساب و کتاب به اقشار مختلف مردمی بود. از طرف دیگر نمیتوان انکار کرد مبارزه با کرونا تصمیماتی میطلبد که باعث کاهش درآمدی اقشار مختلف میشود. جمع بین این دو موضوع یک چالش جدی و غیرقابل انکار است. همین جا هم هست که تصمیمات متأخر ستاد کرونا، حتی آنهایی که ضمانت اجرای مناسبی هم داشته است، با بی توجهی یا حداقل کم توجهی از سوی مخاطب تصمیم واقع شده است.
منطقاً و اخلاقاً نمیتوان به کارگر روزمزد، مغازه دار، راننده تاکسی و هر صنف دیگری که باید آخر ماه اجاره بهای مغازه و منزلش را بپردازد، تکلیف کرد که از بخشی از درآمد روزانه اش صرف نظر کند. یکی از، اما و اگرهای جدی به تصمیمات کرونایی این است که تصمیم گیرندگان در این خصوص در هر صورتی حقوق خودشان را آخر هر ماه دریافت میکنند، اما مخاطبان طرحهای کرونایی وضعیتشان این گونه نیست، یک روز کار نکنند، کمیتشان لنگ است و آخر روز و آخر ماه هشتشان گرو نهشان است.
مهار کرونا، باری به هرجهتی نمیشود
رفع این معضل اقدام حاکمیتی میخواهد، نه یکسره وضع ممنوعیت و صدور بخشنامه. اگر ستاد کرونا واقعاً نگران افزایش تلفات کرونا است و اگر واقعاً قرار است کرونا را مهار کند، باید در کنار وضع محدودیتهای جدید، تسهیلات جدی و فوری را هم برای مخاطب محدودیت درنظر بگیرد؛ تسهیلاتی که دریافت کننده را اسیر پیچوخمهای اداری و بانکی نکند و خیلی زود وی را قانع و مجاب کند که نسبت به محدودیت وضع شده تمکین کند و در عین حال دغدغه نان خودش را هم نداشته باشد.
تصمیمات اتخاذ شده تا کنون نشان میدهد اراده واقعی برای حل بحران کرونا وجود ندارد. همه اختیارات لازمه به ستاد کرونا داده شده است، اما گویا کار کارشناسی و جدی برای مبارزه با کرونا چندان محلی از اعراب ندارد. مرور اقدامات گذشته و فعلی و مقایسه این دو با واکنشهای مردمی نشان میدهد که اگر اراده جدی وجود داشته باشد و باری به هر جهت عمل نشود، میتوان بر یکه تازیهای کرونا لگام زد.
مشاهدات میدانی «جوان» هم در گذشته و هم شب پیش، در اولین روز طرح ممنوعیت فعالیت اصناف پس از ساعت ۱۸ ثابت کرده است این قبیل تصمیمات بدون ضمانت اجرا، دردی را دوا نمیکند. کارشناسان مربوطه هم بارها نسبت به این موضوع انتقاد کرده و هشدار داده اند. همین دیروز رئیس و اعضای شورای شهر نسبت به محدود کردن ساعات کاری حمل و نقل عمومی تا ساعت هشت و سی دقیقه شب تذکر جدی دادند و تصریح کردند این اقدام باعث میشود تراکم مسافران بسیار بیشتر شود، اما گویا هیچ گوشی به این همه بدهکار نیست! از همین الان میتوان پیش بینی کرد که اقداماتی نظیر منع آمد و شد از ساعت ۲۱ در شهرها، قرنطینه کل شهر و تعطیلی کامل دوهفتهای کلان شهرها با وضعیت موجود پیشاپیش محکوم به شکست است.