سعید جلیلی و حرف منطقی!

هر انتخاباتي اگر بدون حرف و حدیثی تمام شود و همه نتیجه آن را بپذیرند ، باز هم برای بعضی کاندیداها تمام نمی شود ؛ آنها رقابت انتخاباتی را فراموش نمی کنند و آن را در طول بقیه زندگی شان ادامه می دهند و کش می دهند تا هر جا که بشود ! مثلا یکی از کسانی که چنین روشی را دنبال می کند برادر سعید جلیلی است که اگر چه در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 جزو رقبای جدی نبود و سوم شد اما گاهی حرفهایی می زند که شنوندگان احساس می کنند او در یک انتخابات نفس گیر با چهار – پنج رای کمتر شکست خورده و برای همین بازی را می خواهد ادامه دهد!
ایشان که هنوز در حال و هوای انتخابات است، هفته گذشته در دانشگاه امیرکبیر درباره عملکرد خودش و بقیه کسانی که به صندلی او تکیه زده اند و مذاکره می کنند اما رویم به دیوار، بیانیه نمی خوانند و مذاکراتشان خیلی جدی است، ادعا کرده است: «ما  6 مساله را در عرض 6 ماه حل کردیم و آژانس نیز نامه داد که این مسائل از نظر ما حل شده است این در حالی است که می‌گویند در آن زمان تنها بیانیه خوانده شد. 4 روز بعد از این موضوع قطعنامه‌ای علیه ما صادر کردند»؛ و از این حرفش هم نتیجه گرفته است که نباید با 1+5 مذاکره کنیم ... اما دریغ که باید به عرض این برادر رسانده شود:

1- باورش سخت است که شما با بیانیه خواندن 6 مساله را در عرض 6 ماه حل کرده باشید و آن وقت درهمان زمان حل این مسائل و  انتخابات ریاست جمهوری یادتان نباشد این را به مردم بگویید و حالا بعد از دو سال یادتان افتاده باشد. این حرفها بیشتر از اینکه آدم را یاد مذاکرات جلیلی اشتون بیندازد، یاد احمدی نژاد می اندازد!

2- این اظهارات برادر جلیلی نشان می دهد که او باز هم دنبال بیانيه خواندن است. فرق بیانیه با انواع دیگر سخن این است که بیانیه اختصاص به خواسته‌های هر فرد دارد و معلوم است که سند و مدرک نمی خواهد؛ دقیقا مثل همین حرفهایی که برادر جلیلی در دانشگاه امیرکبیر گفته است!

3- گاهی اوقات منطقی حرف زدن هم بد نیست! واقعا آیا این منطق است که  چون برادر جلیلی ادعا می کند که 6 تا مساله را حل کرده و بعد غربی‌ها قطعنامه صادر کرده اند، دیگر کسی حق ندارد بعد از او برود و مذاکره کند و مساله را حل کند!