دکترین برد- برد، کلید قفل خانه احزاب

خانه احزاب ایران بعد از فراز و نشیب گسترده سیاسی در ساحت قدرت بین جناح های عمده کشور بویژه برخورد تحکمی دولتهای نهم ودهم و بعد از گذشت دو سال از عمردولت یازدهم سرانجام بازگشایی مجدد شد. این درحالی است که این بازگشایی خود درس های فراوانی داشت که در یک مجال وسیع می توان به تحلیل و بررسی آن پرداخت. اما آنچه در این نوشتار بررسی خواهد شد راهبرد پیش روی خانه احزاب برای ماه های آینده است. دولتمرد اول اجرایی کشور یعنی دکتر حسن روحانی فرهنگ بازی برد- برد را در ساحت سیاست قدرت جا انداخت. بدین معنی که منافع همه بی اهمیت نیست. این رفتار و دکترین دکتر روحانی بویژه در مذاکرات بین المللی 1+5 با ایران کاملا عیان شد و کشورمان نیز از آن بهره جست. در این نگاه، سیاه و سفید بودن طرف های گفتگو و جناح های مذاکرات کمرنگ شدند. چنین رفتاری در عالم سیاست معروف به   leadershipeو درعرصه داخلی کشور معروف به مذاکرات و رفتار سیاسی برد – برد شده است. با همین رویکرد هم قفل مناقشات سیاسی در موضوع خانه احزاب گشوده شد. وزارت کشور بخصوص معاونت سیاسی وزارت کشور با حوصله فراوان و صبوری که در تاریخ معاصر بی نظیر و استثنایی بود؛ توانست با بیش از400ساعت زمان مذاکره بین احزاب و جلسات مشترک با هیات اجرایی و شورای مرکزی گذشته خانه احزاب و اقناع سازی و اجماع سازی بین طرفین و بدون هرگونه برخورد تحکمی و دستوری و فقط براساس مساعی عقلانی به موقعیت خوبی دست پیدا کند. البته سعه صدر و انعطاف و نرمش قهرمانانه اصلاح طلبان به رغم داشتن اکثریت آرا در این هم افزایی بی تاثیر نبود. به هر تقدیر اولین مجمع عمومی خانه احزاب در دور جدید با استقبال فراوان اعضا که ازلحاظ کمی درمجمع عمومی رکورد زد،برگزارشد.این درحالی بود که رفع مناقشات بین احزاب درخانه احزاب درعرصه داخلی با رفع مناقشات بین المللی وهسته ای با کشورهای بزرگ همزمان شد.بی شک دولت درعرصه داخلی وخارجی توانسته است با تبیین صورت مساله و ارایه راه حل به توفیق بزرگی برسد. فراکسیون سازی سه جریان سیاسی کشور عملا به مشروعیت بخشیدن به سه جریان مهم یعنی اصلاح طلبان، اصول گرایان و اعتدال گرایان و مستقلین منجر شد که خود می تواند مقدمه ای برای تشکیل رژیم پارلمانی و ائتلاف آنها با دولت ها برای تعیین یک دولت حداکثری باشد. امید آن است که با ساختار جدید در خانه احزاب به سوی حل و فصل معضلات و مشکلات صنفی احزاب و توسعه خرد جمعی حرکت کنیم. بدون شک وجود یک نقشه راه جامع می تواند کمک شایانی به پیشبرد اهداف کند. شاید بتوان به مهمترین سرفصل های این نقشه راه بدین شمار اشاره کرد:
- بررسی راهکارهای برقراری رژیم پارلمانی و حزبی در اصلاح قانون اساسی که رهبر انقلاب هم بی اعتنا به آن نیستند.
 -تعریف و تدوین قانون جرم سیاسی کشور و ارایه آن به صورت طرح به مجلس شورای اسلامی
 - تقویت فراکسیون های خانه احزاب جهت ارتقای گفتگوهای بیشتر و شاید مقدمه ای جهت تشکیل احزاب فراگیر و بزرگ
- ارتباط با احزاب کشورهای توسعه یافته برای رشد دیبلماسی غیردولتی در کشور
-  کاهش تصدی گری کمیسیون ماده 10 و سپردن وظایف آن به خانه احزاب از طریق ارتقا جایگاه حقوقی و داوری
– برقراری ارتباط بین نهادهای نظارتی کشور
- عضویت در نهاد های بین الملل بویژه در سازمان ملل متحد
- تاسیس موزه احزاب از مشروطه تاکنون
- کمک به برگزاری مجامع احزاب کشور
- فراهم کردن شرایط بهتر برای زندانیان سیاسی و نظارت بر زندان های کشور
- دفاع از احزاب در مناقشات داخلی و کمیسیون ماده 10 احزاب
- فعال کردن خانه احزاب استانها و کمیته های آنها
- ارتباط با مرکز پژوهشهای مجلس و مراکز تحقیقات استراتژیک.