سودیرمان
سعید وزیر انرژی و منابع معدنی اندونزی گفت: ما از دبیرکل اوپک تاییدیه
رسمی دریافت کرده ایم که همه اعضای اوپک از اینکه اندونزی بار دیگر عضو این
سازمان شود، استقبال می کنند.
وی همچنین تایید کرد، کشورش رسما در نشست آینده اوپک که چهارم دسامبر (13 آذر) در وین برگزار خواهد شد، شرکت خواهد کرد.
** آیا عضویت دوباره اندونزی، موقعیت اوپک را تثبیت می کند یا اهمیت چندانی ندارد؟
اندونزی
آماده عضویت دوباره در اوپک است. این کشور تا سال 2003 یک صادرکننده خالص
بود، پس از آن، مصرف در حال افزایش نفت در این کشور، بسرعت تولید در حال
کاهش آن را بلعید و این کشور را به یک واردکننده خالص تبدیل کرد.
عضویت
اندونزی در اوپک در سال 2009، زمانی که واردات نفت این کشور به طور
چشمگیری از صادرات آن فزونی گرفت، خاتمه پیدا کرد. اگرچه اندونزی بزرگ ترین
واردکننده نفت در جنوب شرق آسیا است، مهمترین کشور مصرف کننده نفت این
منطقه نیز محسوب می شود.
براساس آمار و اطلاعات شرکت نفتی بریتیش
پترولیوم انگلستان، اندونزی در سال 2014 تقریبا 852 هزار بشکه در روز نفت
تولید می کرد در حالی که مصرف آن تقریبا دو برابر این مقدار بود. با ورود
اندونزی به اوپک، این کشور تنها عضوی خواهد بود که به طور خالص واردکننده
است.
بنابراین چه چیزی اعضای اوپک را به عضویت اندونزی راغب می سازد؟ مصرف در حال رشد نفت در این کشور دلیل این چرایی است.
اندونزی
به عنوان پرجمعیت ترین کشور جنوب شرق آسیا و چهارمین کشور پرجمعیت جهان پس
از چین، هند و آمریکا، با چالش جدی جذب سرمایه گذاری مکفی خارجی برای
پاسخگویی به مصرف نفت در این کشور روبرو است.
آشفتگی کنونی بازار نفت
برای برخی از سرمایه گذاران زرنگ و دانا فرصت ایجاد کرده است. در حالی که
بیشتر رسانه ها، اخبار کاهش شدید قیمت نفت را اعلام می کنند، سرمایه گذاران
زیرک خود را برای پیروزی در بازی بعدی آماده می کنند.
با عضویت اندونزی
در این سازمان، اعضای اوپک به ویژه عربستان سعودی، یک مصرف کننده داخلی
برای نفت خام خواهند داشت. اندونزی نیز مشتاق امضای توافقنامه جدید با
اعضای اوپک بوده به طوری که بتواند برای برنامه های توسعه ای پالایشگاهی
خود نفت بیشتری وارد کند. اندونزی برای این برنامه ها نیازمند سرمایه گذاری
نیز هست.
عربستان سعودی و نیجریه قبل از این نیز تامین کننده اصلی
نفت اندونزی بوده اند. با عضویت اندونزی در اوپک، صادرات نفت به این کشور
حتی افزایش نیز خواهد یافت و عربستان سعودی و نیجریه بر آن خواهند بود تا
بیشترین استفاده را از این موقعیت ببرند.
عضویت دوباره اندونزی، هنگامی
اتفاق می افتد که اوپک با تنش های داخلی در رابطه با سیاست حفظ سهم بازار
در شرایط مازاد عرضه در بازار روبرو است. اوپک به رهبری عربستان سعودی
تصمیم گرفت تولید خود را کاهش ندهد. در اوت گذشته اوپک 31.5 میلیون بشکه در
روز نفت تولید کرد که فراتر از سقف مصوب 30 میلیون بشکه در روز آن است.
این تصمیم برای برخی اعضای این سازمان مانند ونزوئلا و الجزایر بشدت گران
تمام شد. آنها به دلیل روبرو شدن با بحران اقتصادی و مالی، نارضایتی خود از
این تصمیم را اعلام کرده اند و خواستار کاهش سطح تولید اوپک هستند.
اعضایی
مانند ونزوئلا و نیجریه خواهان این هستند که قیمت نفت به دامنه 90 تا 100
دلار در هر بشکه یا بیشتر برگردد. جالب آنکه، حتی عربستان سعودی که پیشنهاد
دهنده سیاست حفظ سهم بازار است، نیز با سرعت سرسام آوری در حال از دست
دادن ذخایر ارزی خود است.
اگرچه در نشست بعدی، اوپک نفوذ سابق خود را ندارد، با این حال عربستان اگر نیاز باشد سیاست حفظ سهم بازار را ادامه خواهد داد.
تاثیر
مثبت عضویت اندونزی در اوپک این است که این کشور می تواند چندین سرمایه
گذار از اعضای اوپک برای سرمایه گذاری در بخش اکتشاف و پالایش خود جذب کند و
تولید داخلیش را افزایش دهد.
اما، اندونزی اخیرا یک پروژه 7.4 میلیارد
دلاری را لغو کرده تا شرکت دولتی پرتامینای این کشور که پنج میلیارد دلار
پروژه خط لوله و یک پروژه 2.4 میلیارد دلاری ذخیره سازی سوخت را در اختیار
دارد، عهده دار آن شود.
بنابراین اعضای اوپک در تعامل با اندونزی به
دلیل نظارت های دشوار و سابقه ابطال و به تعویق افتادن قراردادها در این
کشور، باید محتاط باشند.
