آقای سید حمید حسینی گفت: اقتصاد افغانستان سالانه حدود ۵ میلیارد دلار واردات دارد و طی سال‌ها اخیر، سالانه حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیون دلار صادرات هم داشته است. مهمترین شرکای تجاری آن نیز همسایگانش یعنی ایران، پاکستان و هندوستان هستند. ترکیه در سال‌های اخیر توانسته با ورود به بازار افغانستان، در بحث‌های فنی و مهندسی و ساخت و ساز، با حمایت آمریکایی‌ها پروژه‌های زیادی را در این کشور انجام دهد.
او می‌گوید: مزیت‌های ایران برای تجارت با افغانستان، ضمن هم دین و آیین بودن و سابقه تاریخی که این کشور زمانی بخشی از ایران بوده و زبان فارسی، زبان بخش عمده‌ای از مردم افغانستان است، این است که زیرساخت‌های مناسبی هم داریم؛ این زیرساخت‌ها عبارت هستند از چندین مرز و راه‌های مبادلاتی یعنی، دسترسی ایران به افغانستان، مهمترین مزیت ما نسبت به سایر رقباست. همچنین، سلایق ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها به هم نزدیک است.
به گفته آقای حسینی، ظرفیت صادرات فرآورده‌های نفتی، مصالح ساختمانی و مواد غذایی به افغانستان را داریم که همگی، مطلوب این کشور است. پارسال در رابطه با افغانستان وضعیت صادراتی بهتری داشتیم.
او معتقد است که اگر بتوانیم روابط خود با افغانستان را بهبود ببخشیم و مسئله آب را با این کشور حل کنیم، همزمان با این که کشت مواد مخدر در این کشور ممنوع شده، قطعا می‌توانیم تجارت با آن را افزایش دهیم. حضور مهاجران افغانستانی در ایران، در بحث تامین نیروی انسانی، می‌توانند به اقتصاد ایران و ایران هم می‌تواند به بازسازی این کشور کمک کند.
صادرات ایران به افغانستان ماهانه حدود ۲۰۰ میلیون دلار است که کاهش تجارت با این کشور را نشان می‌دهد. افغانستان معمولا بعد از چین و عراق، شریک سوم و گاهی شریک چهارم ایران بوده اما امسال به شریک پنجم ایران تبدیل شده است.
به گفته سید روح الله لطیفی سخنگوی گمرک، در شش ماه دوم پارسال، تجارت با افغانستان شامل یک میلیون و ۶۸۰ هزار و ۴۶۹ تن به ارزش ۸۰۰ میلیون و ۶۹ هزار و ۵۵۲ دلار صادرات و ۱۱ هزار و ۴۰۶ تن به ارزش ۱۳ میلیون و ۹۶۱ هزار و ۱۲۷ دلار واردات بوده است.
رضا سیدآقازاده مدیر کل دفتر آسیا و اقیانوسیه سازمان توسعه تجارت هم گفته، چین، هند و پاکستان مبادلات خود با افغانستان را افزایش داده اند و سهم بازار ایران در این کشور، در حال تهدید است. ایران می‌تواند سالانه ۳ تا ۳ و نیم میلیون دلار صادرات به افغانستان داشته باشد.
