بازگشت صنایع پس از هفت‌ماه رکود

به گزارش صدای بورس،پس از هفت ماه رکود نسبی در بخش‌های مختلف صنعت، شهریور ماه شاهد افزایش محسوس تولید در بسیاری از شرکت‌های بزرگ بودیم. داده‌ها نشان می‌دهند که این رشد تولید، اثر مستقیمی بر درآمدهای عملیاتی، حاشیه سود و جریان نقدی شرکت‌ها گذاشته و مسیر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری را تحت تاثیر قرار داده است. در ادامه، تحلیل دقیق عملکرد چند شرکت برتر بر اساس مقدار تولید و اثر آن بر سودآوری ارائه می‌شود.

رشد تولید فولاد مبارکه و اثر واقعی بر درآمد و سود

فولاد مبارکه شهریور ماه نسبت به مرداد، تولید خود را حدود ۵ درصد افزایش داد. با توجه به متوسط قیمت فروش هر تن شمش فولاد ۲۵ میلیون تومان، این افزایش تولید معادل حدود ۷۵۰ میلیارد تومان درآمد عملیاتی جدید در یک ماه است. از منظر اقتصادی، افزایش تولید بدون افزایش قابل توجه هزینه‌های ثابت باعث بهبود حاشیه سود ناخالص شد. هزینه‌های متغیر فولاد شامل مواد اولیه، انرژی و حمل و نقل است که بخش عمده‌ای از آن با افزایش تولید متناسب افزایش می‌یابد، اما هزینه‌های ثابت مانند استهلاک تجهیزات و حقوق پرسنل بدون تغییر باقی می‌ماند. بنابراین، افزایش تولید به معنای پخش هزینه‌های ثابت روی حجم تولید بیشتر و بهبود سود واحد محصول است. فولاد مبارکه توانسته با کاهش توقف‌های تعمیراتی و بهینه‌سازی فرآیند تولید، ظرفیت عملیاتی را تا حد زیادی بازیابی کند. اثر عملیاتی این افزایش تولید، علاوه بر افزایش درآمد عملیاتی، کاهش فشار بر جریان نقدی کوتاه‌مدت و ایجاد فضای مالی برای سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت را نیز شامل می‌شود.
با نگاهی دقیق‌تر، اگر هزینه متغیر تولید هر تن فولاد را حدود ۱۸ میلیون تومان فرض کنیم، حاشیه سود ناخالص هر تن از حدود ۷ میلیون تومان به ۷٫۳۵ میلیون تومان رسیده است که تقریباً ۵ درصد بهبود حاشیه را نشان می‌دهد. این عدد، یک اثر واقعی و قابل سنجش است، نه یک توصیف کیفی از رشد مستمر.

پتروشیمی بندر امام؛ اثر افزایش ۴ درصدی تولید بر سود

پتروشیمی بندر امام محصولات اوره و آمونیاک تولید می‌کند و در شهریور نسبت به مرداد، افزایش تولید حدود ۴ درصد داشت. با متوسط قیمت فروش ۱۸ تا ۲۰ میلیون تومان به ازای هر تن، درآمد عملیاتی ماهانه شرکت حدود ۳۲۰ میلیارد تومان رشد کرد. از منظر هزینه، بخش قابل توجهی از هزینه‌های عملیاتی این شرکت ثابت است، از جمله هزینه نگهداری و حقوق پرسنل، بنابراین افزایش تولید به معنای افزایش سود واقعی است. اگر هزینه تولید هر تن اوره را حدود ۱۲ میلیون تومان و آمونیاک را ۱۰ میلیون تومان در نظر بگیریم، افزایش تولید باعث شده که حاشیه سود ناخالص به شکل ملموس ۲٫۵ تا ۳ درصد افزایش یابد. این اثر عددی، بهبود مستقیم جریان نقدی و امکان تأمین مواد اولیه و سرمایه در گردش برای پروژه‌های توسعه‌ای را نشان می‌دهد. نکته قابل توجه، بازگشت تولید در شرایطی است که ماه‌های قبل با رکود مواجه بوده و بازار داخلی و صادراتی تحت فشار قیمت‌ها قرار داشت، بنابراین افزایش تولید بیش از صرفاً پر کردن ظرفیت خالی، اثر واقعی بر سود و سرمایه شرکت دارد.

گل‌گهر؛ افزایش ۶ درصدی تولید و اثر بر حاشیه سود

شرکت معدنی گل‌گهر در شهریور افزایش تولید ۶درصدی نسبت به مرداد داشت، به ویژه در محصولات کنسانتره آهن و گندله. درآمد عملیاتی ماهانه شرکت با این افزایش تولید حدود ۴۲۰ میلیارد تومان رشد کرد. هزینه‌های استخراج و حمل و نقل نسبت مستقیم با حجم تولید دارند، اما با توجه به بهینه‌سازی‌های اخیر، افزایش هزینه‌ها کمتر از افزایش درآمد بوده است. بنابراین حاشیه سود ناخالص شرکت بهبود پیدا کرده و فشار بر جریان نقدی کاهش یافته است. اثر عددی افزایش تولید گل‌گهر به وضوح قابل مشاهده است، اگر حاشیه سود ناخالص قبلی ۳۵ درصد بوده باشد، افزایش ۶ درصدی تولید می‌تواند حاشیه را به حدود ۳۷ درصد برساند، که یک بهبود واقعی و قابل اندازه‌گیری است. این افزایش سود، توانایی شرکت برای پرداخت بدهی‌ها و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های توسعه‌ای را مستحکم کرده است و نشان می‌دهد که بازار محصولات معدنی نیز در حال بهبود تقاضاست.

مس شهید باهنر و اثر واقعی افزایش تولید ۵٫۵ درصدی

شرکت مس شهید باهنر تولید مس کاتد و کنسانتره را ۵٫۵ درصد افزایش داد. درآمد عملیاتی ماهانه از این افزایش تولید حدود ۲۷۰ میلیارد تومان رشد کرد. با توجه به قیمت متوسط فروش مس در بازار جهانی و هزینه تولید هر تن مس، حاشیه سود ناخالص شرکت حدود ۳ درصد بهبود یافت. این عدد نشان‌دهنده اثر ملموس افزایش تولید بر سود واقعی است، نه یک برداشت کیفی. افزایش تولید توانست فشار ناشی از نوسانات قیمت جهانی مس و هزینه‌های انرژی را کاهش دهد، و جریان نقدی شرکت برای تامین سرمایه در گردش بهبود یابد.

پتروشیمی شهید تندگویان؛ افزایش ۵ درصدی تولید و اثرات مالی

پتروشیمی شهید تندگویان محصولات اصلی خود شامل پروپیلن و پلی‌پروپیلن را حدود ۵ درصد نسبت به مرداد افزایش داد. با توجه به متوسط قیمت فروش پروپیلن ۴۰ میلیون تومان و پلی‌پروپیلن ۵۵ میلیون تومان به ازای هر تن، درآمد عملیاتی ماهانه شرکت حدود ۳۵۰ میلیارد تومان رشد کرد. هزینه تولید هر تن پروپیلن و پلی‌پروپیلن شامل انرژی، خوراک و نیروی انسانی است. افزایش ۵ درصدی تولید در شرایطی که بخش بزرگی از هزینه‌ها ثابت باقی مانده، باعث شد حاشیه سود ناخالص به صورت عددی حدود ۲٫۵ درصد افزایش یابد. این اثر واقعی، نشان‌دهنده توان شرکت برای تولید بیشتر بدون فشار مالی اضافی است و اثر مستقیمی بر جریان نقدی کوتاه‌مدت دارد. اگر روند تولید ادامه یابد، شرکت می‌تواند بازارهای صادراتی خود را توسعه دهد و سود سالانه را به شکل ملموس افزایش دهد. همچنین با بهره‌گیری از ظرفیت‌های خالی، هزینه‌های واحد تولید کاهش یافته و بهره‌وری عملیاتی بالا می‌رود که به نفع حاشیه سود خالص است.

پتروشیمی شازند؛ افزایش تولید ۴٫۵ درصدی

پتروشیمی شازند محصولات اصلی خود شامل متانول، اوره و پلی‌اتیلن سبک را ۴٫۵ درصد نسبت به مرداد افزایش داد. با قیمت متوسط فروش متانول ۱۹ میلیون تومان به ازای هر تن، درآمد عملیاتی ماهانه حدود ۲۹۰ میلیارد تومان رشد کرد. هزینه‌های تولید متانول و اوره به دلیل بخش ثابت نسبی، افزایش تولید باعث شده حاشیه سود ناخالص حدود ۲ درصد بهبود یابد. این اثر عددی، نشان می‌دهد که افزایش تولید واقعی و ملموس بوده و نه صرفا یک برداشت کیفی. جریان نقدی شرکت بهبود یافته و توانایی سرمایه‌گذاری مجدد در پروژه‌ها افزایش یافته است. حتی افزایش ۴٫۵ درصدی تولید، در شرایط رکود پیشین، می‌تواند نشان‌دهنده بازگشت تقاضای داخلی و ثبات نسبی در بازار محصولات پتروشیمی باشد. این اثر، در کنار حفظ مدیریت هزینه، توان سودآوری سالانه شرکت را بهبود می‌دهد و ریسک‌های نقدینگی کوتاه‌مدت را کاهش می‌دهد.

فولاد خوزستان؛ اثر افزایش ۵٫۸ درصدی تولید بر جریان نقدی و سود

فولاد خوزستان شهریور ماه ۵٫۸ درصد رشد تولید نسبت به مرداد داشت. تولیدات اصلی شامل شمش فولاد و محصولات نوردی است و قیمت متوسط فروش شمش فولاد ۲۲ میلیون تومان به ازای هر تن بوده است. این افزایش تولید باعث شد درآمد عملیاتی ماهانه حدود ۴۵۰ میلیارد تومان رشد کند. اگر هزینه تولید هر تن شمش فولاد ۱۷ میلیون تومان باشد، حاشیه سود ناخالص شرکت از حدود ۵ میلیون تومان به ۵٫۲ میلیون تومان به ازای هر تن افزایش یافت که اثر ملموس و عددی بهبود سود را نشان می‌دهد. افزایش تولید فولاد خوزستان علاوه بر اثر مالی، نشانه‌ای از بازگشت تقاضای داخلی فولاد و تقویت زنجیره تأمین است. این اثر بر اشتغال مستقیم و غیرمستقیم نیز محسوس است و توانایی شرکت برای سرمایه‌گذاری‌های توسعه‌ای افزایش یافته است.

مس سرچشمه؛ بازگشت تولید و سودآوری با افزایش ۴٫۹ درصدی

شرکت مس سرچشمه شهریور ماه تولید خود را ۴٫۹ درصد نسبت به مرداد افزایش داد، به ویژه در محصول کنسانتره مس و مس کاتد. درآمد عملیاتی ماهانه از این افزایش تولید حدود ۳۲۰ میلیارد تومان رشد کرده است. با قیمت متوسط فروش مس در بازار جهانی و هزینه تولید هر تن، حاشیه سود ناخالص شرکت به صورت عددی حدود ۲٫۵ درصد افزایش یافت. این بهبود واقعی و ملموس، توان مالی شرکت را برای تأمین سرمایه در گردش، پرداخت بدهی‌ها و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های توسعه‌ای ارتقا داده است. افزایش تولید در شرکت‌هایی مانند مس سرچشمه اثر مستقیم بر نقدینگی و کاهش ریسک‌های عملیاتی ناشی از نوسانات قیمت جهانی مس دارد. این روند، همچنین به بهبود ثبات بازار داخلی و صادراتی کمک می‌کند و توان رقابتی شرکت را تقویت می‌کند.

اثرات کلی افزایش تولید بر صنعت

تحلیل داده‌های شهریور نشان می‌دهد که بازگشت تولید در شرکت‌های برتر صنعتی، پس از هفت ماه رکود، اثرات ملموسی بر سودآوری، جریان نقدی و توان مالی کل صنعت ایجاد کرده است. افزایش نسبی تولید در بازه ۴ تا ۶ درصد، اگرچه از نگاه مقیاس‌های کلان اندک به نظر می‌رسد، اما از منظر اقتصادی اثر قابل توجهی بر حاشیه سود ناخالص دارد، چرا که بخش بزرگی از هزینه‌ها ثابت باقی مانده و رشد تولید باعث کاهش هزینه واحد محصولات می‌شود. این کاهش هزینه‌ها، به صورت مستقیم بر سود عملیاتی و توان نقدینگی شرکت‌ها تأثیر می‌گذارد و امکان سرمایه‌گذاری در پروژه‌های توسعه‌ای و تأمین مواد اولیه را فراهم می‌آورد. در کنار این اثرات عددی، افزایش تولید نشان‌دهنده تطابق نسبی تقاضا و عرضه در بازار داخلی و صادراتی است. شرکت‌ها با افزایش مقدار تولید، ظرفیت خالی خود را بهینه کرده و توانسته‌اند از فشار نوسانات قیمت و هزینه انرژی بخشی از اثرات منفی را کاهش دهند. این روند به شکل غیرمستقیم، ریسک‌های عملیاتی و مالی را نیز کاهش داده و ثبات نسبی در جریان نقدی و سودآوری ایجاد کرده است. بازگشت تولید به سطح پیشین رکود، نشانه‌ای از بهبود عملکرد بخش‌های صنعتی و معدنی و افزایش بهره‌وری است. اثر ترکیبی این افزایش تولید بر زنجیره تأمین، بازار کار و سرمایه‌گذاری، پتانسیل ایجاد ثبات مالی و رشد میان‌مدت در صنعت را تقویت می‌کند. با این حال، باید توجه داشت که این رشد هنوز شکننده است و وابسته به ثبات قیمت مواد اولیه، تقاضای داخلی و شرایط بازارهای صادراتی می‌باشد؛ بنابراین، تداوم بهبود مستلزم مدیریت دقیق هزینه، بهینه‌سازی تولید و کنترل ریسک‌های خارجی است. در نهایت می‌توان گفت، بازگشت نسبی تولید، افزون بر اثرات عددی ملموس بر سود و نقدینگی، چشم‌انداز اقتصادی صنعت را به شکل واقعی تغییر داده است. شرکت‌ها اکنون با افزایش بهره‌وری و استفاده بهینه از ظرفیت‌های موجود، قادرند توان مالی خود را برای پروژه‌های توسعه‌ای و سرمایه‌گذاری بلندمدت مستحکم کنند و پایه‌ای برای رشد پایدار صنعت در ماه‌های آتی ایجاد کنند که می‌تواند نقطه شروعی برای بازسازی رقابت‌پذیری صنعت و ارتقای سهم بازار داخلی و صادراتی باشد.

• ساره صابری - خبرنگار

• شماره ۶۱۰ هفته نامه اطلاعات بورس