مسعود يوسفي
روزنامه نگار
yousef44@yahoo.com
سرانجام آمريکا از توافق هسته اي، موسوم به برجام خارج شد. فارغ از موضع ترامپ و آمريکا در باره برجام بايد به اين نکته توجه داشت که اساس و پايه اقتصادي ايران بايستي بدان پايه از ثبات و استحکام برسد که هيچ نوع تهديد و اظهار نظري هرچند از جانب قدرتهاي بزرگ و شخصي همچون رييس جمهور آمريکا نتواند آن را با مخاطره روبرو کند.اقتصاد ايران با توجه به قابليتها و ظرفيتهاي شگرفي که دارد ميتواند تا بدان پايه اوج بگيرد و تناور شود که هيچ تندبادي آن را از جا نجنباند. هم اکنون شاهد هستيم که کشوري همچون ژاپن بي آنکه از منابع سرزميني قابل توجهي برخوردار باشد، با تکيه بر تربيت نيروي کار و تقدس قائل شدن براي کار و اشتغال در جايگاه سومين قدرت برتر اقتصادي جهان قرار بگيرد. حال چگونه است که ما با داشتن سرمايههاي خدادادي و بهره گيري از ثروت سرشار طبيعي و انساني نميتوانيم به يک موقعيت با ثبات اقتصادي دست پيدا کنيم؟ در پاسخ به اين سئوال بايد گفت:« ما ميتوانيم، اگر بخواهيم». خوشبختانه چند صباحي است که اين فعل خواستن به خوبي در حال طرح و اجرا است. عبارت کريمه قرآني «و اعدوا لهم مااستطعتم بالقوه» تنها خاص امور نظامينيست بلکه در ساير شئون جامعه، از جمله اقتصادي نيز قابل طرح و پياده سازي است.