پروسه‌اي به نام ترميم کابينه

فعال سياسي

وقتي انتقادات اوج مي‌گيرد در کنار آن بحث ترميم کابينه هم مطرح مي‌شود. با توجه به نقدهايي که به عملکرد دولت در زمينه اقتصاد، اشتغال و هر آنچه در اين دايره مي‌گنجد مي‌شود انتظار محتمل به ويژه از سوي بدنه اجتماعي دولت اين است که ترميم کابينه به سمتي برود تا پاسخي درست به نقدها باشد.
فارغ از آن‌که به هر ترتيب اشخاصي که به عنوان وزير معرفي مي‌شوند چه به لحاظ شخصيتي و چه به لحاظ حضور مي‌توانند تاثير به‌سزايي داشته باشد
اما آن‌چه بيش از هر مسئله ديگري داراي اهميت است موضوع رويکرد و برنامه است. با نگاهي به استيضاح‌هايي که پيش از اين رقم خورد بايد گفت متاسفانه مسائلي که در جريان استيضاح‌ها مطرح مي‌شود چندان کارشناسي نيست و اساسا استيضاح اگر از آن شکل منطقي و واقعي خودش خارج شود هم به شان مجلس لطمه مي‌زند و هم نگاه مردم را به مجلس و دولت بي‌اعتماد مي‌کند.
نکته ديگري که در پروسه ترميم کابينه بايد به آن اشاره کرد اين است که بعد از نشست اصلاح طلبان با حسن روحاني برداشت عمومي‌اين است که اصلاح‌طلبان در اين زمينه با دولت گفت‌و‌گويي داشته و پيشنهادهايي ارائه کرده‌اند، البته مشخصاً آن بخشي که بايد در اين مشاوره شرکت مي‌کردند اصلاح‌طلبان داخل مجلس هستند. به عنوان يک نگاه کلي و در يک بيان کلي دولت بايد هم به رويکرد وزراي جديد و هم به برنامه‌هاي آنها و ميزان عملياتي شدن و تاثيرگذاري آنها توجه کند.
نکته ديگري که نبايد از نظر دور داشت اين است که اگر احساس مي‌شود دولت اصرار براي حفظ يک وزير دارد که شايد به لحاظ رويکري متمايل به اصلاح‌طلب‌ها باشد در اين زمينه بايد گفت اولا هيچ جريان و فردي نمي‌تواند خود را سخنگوي اصلاح‌طلبان معرفي کند و از سوي ديگر هيچ شخص و حزب شناخته شده‌اي از شخص سيد محمدخاتمي‌تا افراد ديگر در اين زمينه اظهار نظر نکرده‌اند. لذا اين احساس وجود دارد که آن‌چه در جريان معرفي وزرا در حال رقم خوردن است بيشتر نظر دولت و آقاي روحاني و البته همه ملاحظاتي است که در معرفي وزرا مد نظر قرار مي‌دهند. ضمن آنکه اين اعتقاد عميقا وجود دارد که صرف اين جابجايي‌ها بايد بتواند گره‌اي از گره‌هاي دولت را باز کند.