هر چند پس از پایان دور نخست بررسی‌ها سازمان بازرسی کل کشور مسوولیت پیگیری ماجرا و تعیین علت نهایی حادثه را بر عهده گرفت اما این سازمان نیز در زمینه اطلاع رسانی دلایل این حادثه هنوز به نتیجه نهایی نرسیده است.
در طول ماه‌های گذشته کارشناسان مسوولان سازمان هواپیمایی به شکل غیر مستقیم و غیر قطعی برخی دلایل و علت‌ها را در حادثه سقوط ایران 140 دخیل دانسته‌اند.
دلایلی از جمله نقص فنی در موتور این هواپیما، عمل نکردن سیستم آلارم رسانی به خلبان و البته وضعیت جوی و اضافه بار این هواپیما ازجمله عللی بود که در این زمینه به آن استناد شد.
با وجود آن که اعلام کردن چنین دلایلی نشان از رسیدن به یک جمع بندی کلی در زمینه سقوط این هواپیما می داد اما هرگز هیچ مقام رسمی در رابطه با این حادثه با یک گزارش قطعی پرونده را مختومه نکرد.این درحالی است که وزیر راه و شهرسازی در یکی از اولین اظهارنظرهای خود بعد ازاین حادثه سقوط اعلام کرد سازمان‌های ذیربط موظفند در اولین زمان ممکن گزارش قطعی این حادثه را به مردم ارائه دهد.
هر چند سقوط هواپیما و حوادثی از این دست در ناوگان هواپیمایی ایران تازگی نداشته و بارها به سوانحی غیر قابل جبران منجر شده‌اند اما این بار نیز به نظر می رسد مسوولان ترجیح می‌دهند به جای ارائه کردن گزارش دقیق این حادثه با گرفتن وقت و زمان بیشتر آن را از حافظه جامعه پاک کنند.
حادثه‌ای که قطعا حتی گذر زمان نیز آن را از بین نخواهد برد و حداقل 40 خانواده ایرانی برای سال‌ها در انتظار تعیین شدن مقصر اصلی حادثه برای اعضای خانواده خود می‌مانند.
