فاطمه ذوالقدر
نماينده تهران در مجلس
اهميت مبارزه با بي سوادي بر کسي پوشيده نيست واز ديربازکشورهاي جهان، به اهميت اين امر پي برده اند.بديهي است مبارزه با بيسوادي نه تنها در مقوله توسعه فرهنگي به عنوان نخستين گام تلقي ميشود، بلکه در حوزههاي اجتماعي و اقتصادي و سياسي نيز حائز اهميت است. هر چه افراد جامعه به سمت باسوادي شدن پيش روند، يقيناً سير تحول و رويکرد آن جامعه به سمت مفهوم توسعه امر سريعتري خواهد بود. جمهوري اسلامي ايران با توجه به اهميتي که براي امور آموزشي و فرهنگي قائل است، برنامههاي گستردهاي براي مبارزه با بي سوادي به انجام رسانده است. تشکيل نهضت سوادآموزي و فعاليتها و موفقيتهاي آن در صحنههاي بين المللي، شاهد گويايي بر اين ادعاست. تلاش گسترده و همگاني مردم و مسئوولان دلسوز، به ويژه دست اندرکاران اين نهاد بزرگ، موجبات پديد آمدن ايرانِ باسواد را فراهم ساخت.اگرچه ، تحت عنوان اداره تعليمات اکابر و پس از آن با عنوان آموزش سالمندان، کلاسهاي سوادآموزي به صورت محدود براي بزرگسالان تشکيل ميشد،ليکن پس از پيروزي انقلاب اسلاميبا صدور فرمان حضرت امام خميني (ره)، نهضت سواد آموزي در ٧ دي ماه ١٣٥٨ شروع به کار کرد و با تشکيل کلاسهاي سوادآموزي، امکان تشکيل کلاس را به صورت گسترده در تمام نقاط کشور به وجود آورد و اينچنين، گام موثري در سوادآموزي و مبارزه با بيسوادي برداشته شد. سواد، توانايي شناخت، درک، تفسير، ساخت، برقراري ارتباط و محاسبه در استفاده از مواد نوشته و يا چاپشده در زمينههاي گوناگون است. اگرچه سواد الزاماً با دانايي همراه نيست ليکن،قطعاً وسيلهاي براي کسب دانايي بيشتر است وافراد با استفاده از اين ابزار و نيل به دانايي مؤثر و آگاهي از مسائل روز، نه تنها در جمع خانواده ميتوانند راهگشاي مسائل باشند و با آسيبهاي کمتري در خانه و خانواده مواجه گردند که در جامعه نيز ميتوانند با پرسشگري و مطالبه صحيح نيازها و حقوق خود، عامل پيشرفت ، اصلاح و توسعه جامعه شوند.آموزش در طيف وسيعي از مسائل مربوط به سلامت و و شيوه زندگي، افزايش اميد به زندگي و کسب اعتماد به نفس، در حل مسائل و مشکلات روزمره تاثير گذار است. دسترسي برابر به آموزش فراگير و باکيفيت در کاهش نابرابريهاي اجتماعي و اقتصادي اثر جدي داشته و به پويايي اقتصادي، کارآفريني و توسعه بازار کار کمک ميکند. هرچند بي سوادي به صورت چشم گيري کاهش يافته است ليکن براي آموزش محرومين ازاين توانايي، فعالان اين عرصه بايد با آسيب شناسي عدم رغبت در ميان سوادآموزان،بازگشت بي سوادي،ترک تحصيل، تعصبات قوميو ممانعت از تحصيل دختران و... بستر مناسب را براي آموزش به روز و استفاده از مربيان کارآمد و آموزش ديده جهت گروههاي سني نيازمند آموزش، معلولان و بيماران خاص و تطبيق روش تدريس و محتوا با شرايط و نيازهاي فراگيران را فراهم نمايند. مجلس شوراي اسلامي با قانونگذاري و نظارت بر حسن اجراي آن، تحقق اين موارد با رويکردهاي مختلف را دنبال ميکند ليکن فراي اقدامات تقنيني، نهادينه کردن ضرورت سواد وآموزش براي همگان، نيازمند عزم ملي است.