جنبه ای محکوم است اما نمی توان زمینه بروز این حادثه را فراموش کرد. توهین به پیامبر گرامی اسلام در قالب یک کاریکاتور، عامل اصلی بروز این حادثه بود.
البته توهین به پیامبر هم با توجه به جنبه رحمانی دین اسلام، نمی تواند مجوزی باشد که افرادی به صورت خودسرانه قتل دیگران را در دستور کار قرار دهنداما اگر آن توهین نبود این اتفاق هم نمی افتاد. اما بدتر از همه، اصرار آن نشریه فرانسوی – شارلی ابدو – برای موج سواری و تجدید چاپ آن نشریه در تیراژ میلیونی بود که احساسات مسلمانان را جریحه‌دار کرد. از سوی دیگر نوع برخورد یک روزنامه داخلی با این حادثه نکته ای قابل تامل است که اگر هم عمدی در آن نبوده باشد، بی تردید نشانه ای از بی مسئولیتی در انتخاب تیتر بوده است. در شرایطی که همگان در حال محکومیت کاریکاتور اهانت آمیز هستند، این روزنامه ایرانی تیتر اول خود را به جمله مطرح این روزهای اروپایی ها در حمایت از شارلی ابدو – من شارلی ابدو هستم - اختصاص داد که حمایت از مواضع حامیان آن کاریکاتور ضد اسلامی را به ذهن متبادر می ساخت. شاید این ترفند رسانه ای روزنامه نوپای داخلی، برای شهرت یا قرار گرفتن روی موج رسانه های جهانی یا به هر دلیل دیگری صورت گرفته باشد، اما قطعا نشانه ای از بی توجهی به احساسات مسلمانان و عدم توجه به مسئولیت رسانه ای در قبال چنین حوادثی است؛ آنچه كه در اين مقاله مورد نظر مي باشد ضرورت تامل در قبال برخورد رسانه ای با حوادثی از این دست و چگونگی بازتاب دادن صحیح آن است که متاسفانه در کشور ما گاه مورد غفلت واقع می شود؛ موضوعی که معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد از آن به عنوان "آزادی مسئولانه" یاد کرده است. آزادی مسئولانه، نه تنها تبعیت از قوانین را در خود مستتر دارد بلکه فراتر از آن را هم در نظر می گیرد؛ یعنی عدم توجه به قواعد آزادی مسئولانه، لزوما به معنای عدم پایبندی به قوانین نیست اما می تواند عرف و قواعدی را که در مقاطع زمانی و مکانی خاصی پررنگتر می شود نادیده بگیرد که حاصلش اتفاقی مشابه آنچه در مورد روزنامه مردم امروز رخ داد، خواهد بود. آزادی مسئولانه که اتفاقا عنوان انتخاب شده برای نمایشگاه اخیر مطبوعات بود،به معنای داشتن روحیه‌ای مسئولیت‌پذیر، همه جانبه‌گر، غیراحساساتی، فهیم، غیرابزاری و پاسخگو در قبال مسایل مختلف توسط رسانه ها است تا آزادی را به شکلی روشمند و در قالبی بارور شده به منصه ظهور رسانند. طبیعتا آنچه این روزنامه نوپا – که البته تیمی باتجربه در اختیار داشت – انجام داد، مصداق بارز عدم توجه به لوازم آزادی مسئولانه و ضرورتهای فعالیت رسانه ای در چنین قالبی بود. اینکه تیتر اول روزنامه‌ای که در کاریکاتوری به پیامبر اسلام توهین کرده و در نقاط مختلف کشور و جهان، مسلمانان علیه آن تظاهرات و تجمعاتی برپا کرده بودند، عینا در یک روزنامه ایرانی منتشر شود، هیچ سنخیتی با آزادی مسئولانه ندارد. از این گذشته، در شرایط کنونی که با سیاستهای معاونت مطبوعاتی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در عرصه رسانه، تلاش برای بهبود فضای رسانه ای کشور افزایش یافته، چنین اقداماتی توسط برخی رسانه ها، تنها فضا را برای فعالیت بهتر و مطلوبتر رسانه ها و بویژه مطبوعات محدود می سازد و این امر به هیچ وجه به سود فضای رسانه ای کشور نیست. به نظر می رسد رسانه ها لازم است آزادی مسئولانه را که البته امری دو طرفه بین رسانه ها و مسئولان است ابتدا از طرف خود مورد توجه قرار دهند و به گونه ای متعارف و منطبق با آزادی مسئولانه عمل کنند که هیچگاه عملکرد آنها مورد انتقاد واقع نشود.
