برخي از مسئولان تهران ميزان هدر رفت آب را ۳۰ درصد عنوان کردند اين در حالي است که براساس گفته‌هاي قائم مقام آبفاي تهران ميزان هدر رفت آب در تهران تنها ۱۰ درصد است،البته شاخص ديگري درحسابداري مشترکان آب وجود داردتحت عنوان آب بدون درامد يعني شرکت ابفا از مجموع آب توليد شده ٢٣ درصد از بهاي آن را دريافت نمي‌کند.

عليرضا نوذري‌پور اظهار کرد: در حال حاضر ميزان هدر رفت واقعي آب در تهران ۱۰ درصد است که آن هم به آب‌هاي زيرزميني بر گشته و تنها زيان اقتصادي يعني هزينه توليد انتقال ذخيره تصفيه و توزيع دارد به طور مثال ممکن است يک لوله شکسته شود و آب هدر رفت آن را جزو هدر رفت واقعي حساب کنيم.

پيک مصرف برق کشور روز گذشته نسبت به مدت مشابه پارسال بيش از ۴۰۰۰ مگاوات افزايش داشته است.

بر اساس آخرين اطلاعات ثبت شده توسط شرکت مديريت شبکه برق ايران،‌ در تاريخ ۱۳ اسفند ماه جاري، ميزان پيک مصرف برق کشور در مقايسه با مدت مشابه سال گذشته، به ميزان ۴۰۸۰ مگاوات افزايش داشته است. پيک مصرف شبانگاهي برق که در ۱۳ اسفند ماه سال گذشته ۳۰ هزار و ۷۸۳ مگاوات بوده است، در ۱۳ اسفندماه سال جاري با ۴۰۸۰ مگاوات افزايش به ۳۴  مبادلات برق با کشورهاي همسايه نيز در ۱۳ اسفند ماه جاري ۱۲۵۱ مگاوات گزارش شده است. ميزان صادرات برق به کشورهاي همسايه ۹۹۹ و ميزان واردات برق از همسايگان نيز ۲۵۲ مگاوات بوده است.

رئيس سازمان انرژي‌هاي تجديدپذير، با اشاره به اينکه تمامي‌شهرها و استان‌ها، حداقل يک نيروگاه تجديدپذير دارند، روند سرمايه گذاري و فعاليت در اين حوزه را بسيار ساده ارزيابي کرد. سيدمحمد صادق‌زاده با اشاره به اينکه ظرفيت انرژي‌هاي تجديدپذير در کشور براي نخستين بار به ۵۰۰ مگاوات رسيده است، گفت: اين رقم شامل يک‌هزار نيروگاه کوچک مقياس يا کيلوواتي و حدود ۴۰ نيروگاه بزرگ بزرگ مگاواتي است که هر هفته نيز به تعداد اين نيروگاه‌ها افزوده مي‌شود و امديدواريم تا پايان تابستان ظرفيت‌ ما حداقل به ۶۰۰ مگاوات و تا پايان سال آينده به نزديک هزار مگاوات افزايش پيدا کند. کشور ما پيش از اين برق خود را به صورت سنتي از طريق نفت و گاز تامين مي‌کرد.

رييس جمهور آمريکا هفته گذشته با تهديد براي وضع تعرفه‌هاي سنگين براي واردات فولاد و آلومينيوم، بازارهاي مالي را شوکه کرد.

به نقل از ايسنا، دونالد ترامپ بدنبال وضع تعرفه ۲۵ درصدي براي واردات فولاد از همه کشورها بعلاوه تعرفه ۱۰ درصدي براي واردات آلومينيوم است. اعلام اين خبر باعث سقوط بيش از ۴۰۰ واحدي شاخص صنعتي داوجونز در معاملات هفته گذشته شد.

تعرفه‌ها براي واردات فولاد بر مجموعه‌اي از صنايع از هوافضا گرفته تا خودروسازي، مواد شيميايي، نوشيدني‌هاي غيرالکلي و بخش‌هاي ديگر تاثير خواهد گذاشت.

اين هزينه‌ها به شکلهاي مختلف به آمريکا ضربه خواهد زد. نخست اينکه هزينه‌هاي بالاتر فولاد و آلومينيوم باعث افزايش بهاي محصولات مختلف مي‌شود. ثانيا احتمالا کشورهاي ديگر جهان به تدابير تلافي کننده دست خواهند زد. ژان کلود يانکر، رييس کميسيون اروپا اظهار کرده است: وقتي که صنعت ما از تدابير غيرمنصفانه آسيب مي‌بيند و هزاران شغل اروپايي به خطر مي‌افتد، ما بيکار نخواهيم نشست. وي قول داد تدابير مقابله کننده عليه آمريکا براي متوازن کردن وضعيت بکار گرفته خواهد شد .کانادا، چين و شمار زيادي از کشورها نيز تهديد کرده‌اند واکنش نشان دهند. برخي از تحليلگران از اين واهمه دارند که اقدام مذکور يک جنگ تجاري را برخواهد انگيخت و کل سيستم تجارت آزاد جهاني را تضعيف مي‌کند و اين نگراني‌ها بودند که محرک ريزش بازارهاي جهاني در اواخر هفته گذشته شدند. اين شوک به بازارهاي مالي، به سهام بخش انرژي بيش از ساير بخش‌ها ضربه زد. بهاي معاملات نفت هفته گذشته حدود ۵ درصد سقوط کرد و به پايينترين ميزان در دو هفته گذشته رسيد. اقدام ترامپ براي نفت و گاز بسيار ناخوشايند است. صنعت انرژي تنها نگران نوسانات کوتاه مدت بازارهاي سهام نيست. مجموعه گسترده از گروه‌هاي تجاري صنعت اين اقدام را محکوم کرده و نسبت به از بين رفتن مشاغل و احتمال لغو پروژه‌ها هشدار دادند. به عنوان مثال رويترز به نقل از يک منبع آگاه در اکسون موبيل نوشت: تعرفه‌ها ممکن است مانع از اين شود که اين غول نفتي واحد تقطير جديدي را در پالايشگاه بومونت تگزاس اضافه کند. تعرفه‌هاي فولاد و آلومينيوم هزينه همه نوع فعاليت از جمله ساخت خطوط لوله، پالايشگاه‌ها، تاسيسات فرآوري و حفاري شيل در صنعت انرژي را افزايش خواهد داد. موسسه امريکن پتروليوم اعلام کرده که اين صنعت اتکاي زيادي به فولاد خاص دارد که آمريکا نمي‌تواند توليد کند. ليبي تودوز، مدير سرمايه گذاري در شرکت مديريت دارايي کاشينگ در اين باره به شبکه سي ان بي سي گفت: پرسش واقعي اين است که آيا صنعت فولاد آمريکا ظرفيت تامين همه پروژه‌هاي خط لوله در آمريکا را دارد. ما در سال ۲۰۱۸ به ۳۰۰ مايل خط لوله نياز داريم و حداکثر ظرفيت شرکتهاي فولاد آمريکا به ۱۰۰ مايل خط لوله مي‌رسد. براي ما منطقي نيست که ساخت ۲۰۰ مايل خط لوله را نگه داريم زيرا توليدکنندگان آمريکايي توان تامين آن را ندارند. اما مسلما همه اين وضعيت اضطراري را براي صنعت انرژي نمي‌بينند. به گفته مات سال، مديرکل ارشد شرکت تورتيز، عمده هزينه يک پروژه خط لوله مربوط به نيروي کار است و هر پروژه‌اي که در حال حاضر در دست ساخت است، قبلا فولاد مورد نياز را خريداري کرده است. 

گروه انرژي – مجتبي آزاديان: محمد خالدي سردشتي عضو کميسيون انرژي مجلس شوراي اسلامي‌و نماينده مردم لردگان در خانه ملت در گفتگو با «تجارت» در خصوص نشست لوپک و توليدکنندگان شيل در آمريکا و نتايج و تبعات آن اظهار داشت: در دنياي امروز که به عنوان دهکده جهاني هم شناخته مي‌شود، همه با هم در ارتباط هستند و تک قطبي بودن و جدا از جمع عمل کردن جواب نمي‌دهد. در اين دنيا مذاکره و گفتگو بهترين راه حل براي رسيدن به توافق برد-برد است، اما چون در موضوع نفت تقاضا وجود دارد و بخشي از اقتصاد دنيا نفتي است، بسياري از کشورهاي دنيا وابسته به نفت هستند و حتي در بودجه کشور ما نيز 30 درصد درآمدهاي دولت بر پايه فروش نفت پيش بيني شده است.

عضو کميسيون انرژي مجلس شوراي اسلامي‌ادامه داد: کشورهاي مشابه ما در دنيا بسيار زياد است، هم در خاورميانه و هم در آمريکا، قطعا اين نشست (نشست اوپک و توليدکنندگان شيل آمريکا) بر اساس ضرورت بوده است و مهم‌ترين فاکتور طرفين پاي ميز مذاکره براي رسيدن به قيمت واحد نفت است. اينکه بالا و پايين رفتن بهاي جهاني نفت به سود کيست و مضرر چه طرفي است. به هر حال نفت کالايي استراتژيک است و در بخش تامين وسايل و کالا و ادوات زندگي، نفت تعيين کنده است. به هر حال نفت از جمله کالاهايي در دنياست که به خصوص پتروشيمي‌ها وابستگي شديدي به آن دارند. خالدي سردشتي بيان داشت: برايند و برون داد برگزاري چنين نشست‌هايي قطعا به گونه‌اي است که قيمت نفت کاهش نخواهد شافت. به نظرم همه تصميمات در اين نشست به سمتي خواهد رفت که قيمت نفت کاهش نيابد و از طرفي جلوي افزايش بي رويه قيمت نفت نيز گرفته خواهد شد. عضو کميسيون انرژي مجلس شوراي اسلامي‌در پايان اظهار داشت: قطعا در چنين نشست‌هايي که دو مجموعه بسيار بزرگ و تاثيرگذار در حوزه نفت با هم گفتگو و مذاکره مي‌کنند، خروجي آن به سود کشور ماست و بسيار براي ما مفيد خواهد بود، به طور کلي خروجي چنين نشست‌هايي به سود کشورهايي است که وابستگي زيادي به نفت دارند و در چنين مواقعي مذاکره قدرتهاي بزرگ و سازمان‌هاي تاثيرگذار براي ما و به طور کلي بازار نفت مفيد خواهد بود. 

قيمت‌هاي نفت صبح روز دوشنبه در آستانه نشست اوپک با شرکت‌هاي توليد کننده نفت شيل آمريکا در شهر هيوستون اين کشور بالا رفت. بنابر اعلام ديروز دوشنبه خبرگزازي رويترز انگليس، پيش بيني مي‌شود در اين نشست توليدکنندگان نفت در مورد اينکه چطور مازاد عرضه نفت در بازارها را به طور کامل از بين ببرند با يکديگر گفت و گو خواهند کرد.  قيمت نفت برنت درياي شمال در ساعت 01:35 بامداد ديروز به وقت گرينويچ در بازار آيس فيوچرز لندن به 64 دلار و 81 سنت در هر بشکه رسيد که نسبت به جمعه گذشته 0.7 درصد افزايش دارد. نفت خام وست تگزاس اينترمديت آمريکا نيز در بازار نايمکس اين کشور با 0.7 درصد افزايش نسبت به جمعه گذشته به بهاي 61 دلار و 66 سنت در هر بشکه معامله شد. وزراي نفت سازمان کشورهاي صادرکننده نفت (اوپک) و ديگر بازيگران مهم بازار انرژي جهان، قرار بود ديروز در کنفرانس انرژي سراويک آمريکا شرکت کنند. انتظار مي‌رود «محمد بارکيندو» دبيرکل اوپک و ديگر مقامات اين سازمان با برگزاري يک ضيافت شام با روساي شرکت‌هاي نفتي آمريکا گفت و گو کنند. افزايش سريع توليد نفت شيل در آمريکا، تلاش‌هاي اوپک و متحدان غيراوپکي آن براي ايجاد تعادل در بازار نفت را خنثي مي‌کند.

«سهيل المزروعي» وزير نفت امارات متحده عربي و رئيس دوره‌اي سازمان کشورهاي صادرکننده نفت (اوپک) بعد از ظهر يکشنبه گفت: هنوز صحبتي در مورد تمديد توافق کاهش توليد نفت نشده است.

رئيس دوره‌اي اوپک: در مورد تمديد توافق کاهش توليد نفت صحبتي نشده است. وزير نفت امارات متحده عربي و رئيس دوره‌اي سازمان کشورهاي صادرکننده نفت (اوپک) در آستانه کنفرانس انرژي «سراويک» در هيوستون آمريکا در مصاحبه با رويترز گفت: هنوز مرکز تمرکز اين سازمان، کاهش مازاد عرضه نفت در بازارهاست. وي ادامه داد: ما احساس مي‌کنيم انتظار کاهش قيمت نفت همچنان بر بازارها حاکم است و سرمايه گذاران براي خريد سهام شرکت‌هاي نفتي دست نگه مي‌دارند.  عربستان هفته گذشته اعلام کرد، اين کشور اميدوار است سال آينده نيازي به تمديد توافق کاهش توليد نفت نباشد.  اوپک در نشست رسمي‌30 نوامبر 2016 (دهم آذرماه 1395) خود در وين، براي نخستين بار از سال 2008 ميلادي با کاهش توليد موافقت کرد تا با کاهش مازاد عرضه نفت در بازارها، به بالا رفتن سطح قيمت‌ها کمک کند.  اوپک همچنين موفق شد بيستم آذر ماه 1395، توليدکنندگان نفت غيراوپک شامل روسيه، قزاقستان، گينه، جمهوري آذربايجان، سودان، مالزي، عمان، بوليوي، مکزيک، بحرين و برونئي را با خود همراه سازد.  اين توليدکنندگان نيز در مجموع با کاهش 600 هزار بشکه در روز از توليد نفت خود موافقت کردند. توافق کاهش توليد تا پايان سال 2018 تمديد شده است. 14 کشور الجزاير، آنگولا، اکوادور، گينه استوايي، گابن، ايران، عراق، کويت، ليبي، نيجريه، قطر، عربستان، امارات متحده عربي و ونزوئلا عضو اوپک هستند. براساس اين توافق، مقرر شد اوپک يک ميليون و ٢00 هزار بشکه در روز از سطح توليد خود بکاهد. اوپک همچنين موفق شد بيستم آذرماه 1395، توليدکنندگان نفت غيراوپک شامل روسيه، قزاقستان، گينه، جمهوري آذربايجان، سودان، مالزي، عمان، بوليوي، مکزيک، بحرين و برونئي را با خود همراه سازد. 

به نقل از رويترز، به گفته آژانس بين المللي انرژي، توافق مهم کاهش توليد که در سال 2017 ميلادي ميان اوپک و ديگر توليد کنندگان از جمله روسيه منعقد شد، با افزايش قيمت نفت در کل سال گذشته چشم انداز توليد را براي ديگر توليد کنندگان بهبود بخشيده است. بر اساس اين گزارش پيش بيني شده که ميزان توليد نفت غيراوپکي‌ها تا سال 2023 ميلادي با 5.2 ميليون بشکه افزايش به 63.3 ميليون بشکه در روز برسد. آژانس بين المللي انرژي در گزارش چشم انداز پنج ساله خود تصريح کرده، رشد توليد نفت شيل بيش از نيمي‌از رشد توليد 6.4 ميليون بشکه‌اي توليد نفت جهان را به خود اختصاص خواهد داد. اين موسسه بين المللي خاطرنشان کرده، به رغم صحبت‌هايي که در مورد تمرکز توليد کنندگان بر روي افزايش سود به جاي رشد توليد مطرح مي‌شود، بعد از تثبيت و رشد قيمت نفت، توليد کنندگان آمريکايي به سرعت فعاليت‌هاي توليدي خود را افزايش داده اند. آژانس بين المللي انرژي انتظار دارد توليد نفت خام آمريکا تا سال 2023 ميلادي با 2.7 ميليون بشکه افزايش به 12.1 ميليون بشکه در روز برسد. ميعانات گازي امريکا نيز با افزايش يک ميليون بشکه‌اي تا سال 2023 به 4.7 ميليون بشکه خواهد رسيد. بر ايني اساس ميزان کل معيانات توليدي امريکا تا سال 2023 به 17 ميليون بشکه در روز خواهد رسيد که نسبت به سال 2017، 13.2 ميليون بشکه رشت خواهد داشت و آمريکا با فاصله‌اي زياد بزرگترين توليد کننده ميعانات نفتي جهان خواهد بود. سال گذشته آژانس بين المللي انرژي پيش بيني کرده بود که با رسيدن قيمت نفت به 60 دلار رشد توليد نفت شيل آمريکا تا سال 2022 ميلادي 1.4 ميليون بشکه رشد کند و در صورت تحقق نفت 80 دلاري اين رشد به 3 ميليون بشکه برسد.

بزرگترين بانکهاي جهان در سال‌هاي اخير تحت فشار فزاينده سرمايه‌گذاران براي بکار گرفتن اقدامات ويژه مقابله با تغييرات اقليمي، ترويج فاينانس پايدار و اخلاقي و کاهش وام دهي به فعاليت‌هاي آلاينده مانند معدنکاري زغال سنگ و نيروگاه‌هاي زغال سوز قرار گرفته‌اند.

به نقل از ايسنا، بسياري از بانک‌ها با متعهد شدن ميلياردها دلار حمايت از پروژه‌هاي سبز و تعهد براي کاهش مشارکتشان در توليد کربن همسو با اهداف توسعه هزاره سازمان ملل متحدد و توافق جوي پاريس، به اين فشارها واکنش نشان داده‌اند و برخي ديگر نيز قول داده‌اند تامين مالي سوخت فسيلي را کاهش دهند.

جديدترين بانکي که به قطار سبزها پيوسته، بانک BBVA اسپانيا است که هفته گذشته تحت برنامه "تعهد ۲۰۲۵" براي فاينانس سبز، زيرساخت‌هاي پايدار، کارآفريني اجتماعي و مشارکت مالي، متعهد شد ۱۲۲.۷ ميليارد دلار (۱۰۰ ميليارد يورو) تا سال ۲۰۲۵ کمک کند. اين بانک همچنين قول داد ۷۰ درصد از مصرف انرژي اين بانک تا سال ۲۰۲۵ از منابع تجديدپذير خواهد بود و انتشار دي اکسيد کربن خود را به ميزان ۶۸ درصد کاهش مي‌دهد.

مطابق با تعهد بانک BBVA براي شفافيت، اين بانک اعلام کرد مجموع سرمايه‌گذاري‌اش در سوخت‌هاي فسيلي ۳.۴ درصد از مجموع دارايي‌اش به ارزش ۲۸.۷ ميليارد دلار (۲۳.۳۷ ميليارد يورو) بوده است.

طبق گزارش روزنامه فايننشيال تايمز، بانک BBVA همچنين فاينانس معادن زغال سنگ و نيروگاه‌هاي گازسوز جديد را متوقف خواهد کرد و اکتشاف و توليد در قطب يا ماسه‌هاي تار، پروژه‌هاي استخراج آزبست يا توليدکنندگان روغن پالم تاييد نشده را ديگر تامين مالي نخواهد کرد.

با اين‌همه توني بالابريگا، مدير جهاني شرکت‌هاي مسئوليت پذير بانک BBVA به فاينانشيال تايمز گفت: اين بانک اسپانيايي در کشورهايي که براي تامين بيش از ۷۰ درصد از انرژي خود به واردات متکي هستند، از اين تعهدات معاف خواهد شد. به عنوان مثال بانک BBVA اجازه خواهد داشت به فاينانس پروژه‌هاي زغال سنگ در ترکيه که بازار مهمي‌به شمار مي‌رود، ادامه دهد.

شيوه‌هاي وام دهي گذشته اين بانک توجه رسانه‌ها را جلب کرده است. اين بانک سال گذشته به دليل اينکه در گروه ۱۷ وام دهنده حمايت کننده از خط لوله داکوتا حضور داشت، انتقاد گروه‌هاي مدافع محيط زيست و غيرانتفاعي را برانگيخت.

رتبه بندي گروه غيرانتفاعي "شيراکشن" نشان مي‌دهد "بي ان پي پاريبا" يک وام دهنده پاک در اروپا است. "بي ان پي پاريبا" که بزرگترين بانک به ثبت رسيده در فرانسه است، در اکتبر سال ۲۰۱۷ اعلام کرد ديگر با شرکت‌هايي که کسب و کار اصلي آنها اکتشاف، توليد، تجارت يا بازاريابي نفت و گاز شيل يا پروژه‌هاي ماسه تار است، همکاري نخواهد کرد. "بي ان پي پاريبا" همچنين اعلام کرد پروژه‌هاي اکتشاف يا توليد نفت يا گاز در منطقه قطب شمال را فاينانس نخواهد کرد.

غول بانکي "اچ اس بي سي" نيز در نوامبر متعهد شد براي مقابله با تغييرات اقليمي، فاينانس سبز و پايدار را ۱۰۰ ميليارد دلار افزايش دهد. اين گروه وعده داد تامين سرمايه براي زغال سنگ حرارتي را کاهش دهد و فعالانه روند توقف فاينانس ساير بخش‌هاي آلاينده از جمله نيروگاه‌هاي زغال سوز در بازارهاي توسعه يافته و معادن زغال سنگ حرارتي در سراسر جهان را مديريت کند.

اوايل امسال بانک "جي پي مورگان چيس" يک تعهد فاينانس انرژي پاک به ميزان ۲۰۰ ميليارد دلار را رونمايي و اعلام کرد براي ۱۰۰ درصد نيازهاي انرژي جهاني خود تا سال ۲۰۲۰ از نيروي تجديدپذير استفاده خواهد کرد.

"جي پي مورگان" در اوايل سال ۲۰۱۶ ممنوعيت فاينانس توسعه معادن زغال سنگ جديد يا فاينانس نيروگاه‌هاي زغال سوز جديد در کشورهاي عضو سازمان توسعه و همکاري اقتصادي را اعلام کرد و متعهد شد اعتباردهي به شرکت‌هايي که عمده درآمدشان از استخراج و فروش زغال سنگ است را کاهش دهد.

در يکي از قوي‌ترين سيگنالهايي که از محدوديت شدن فزاينده فاينانس سوخت‌هاي فسيلي در ميان صنعت بانکي حکايت داشت، بانک جهاني در دسامبر سال ۲۰۱۷ اعلام کرد در راستاي حمايتش از کشورهايي که به اهداف توافق جوي پاريس نايل شده‌اند، فاينانس بخش بالادستي نفت و گاز را پس از سال ۲۰۱۹ متوقف خواهد کرد.

اما بانک جهاني براي فاينانس بخش بالادستي گاز در کشورهاي فقيري که دسترسي به انرژي براي محرومان مزاياي غيرقابل انکاري دارد، استثنا قائل خواهد شد.

انتظار مي‌رود در مواجهه با فشار فزاينده از سوي سرمايه‌گذاران و حرکت جهاني به سوي برند "سبزتر"، بانک‌هاي بيشتري تعهدات و اهداف براي مبارزه با تغييرات اقليمي‌را در سال‌هاي آينده اعلام کنند.