لزوم هدايت نقدينگي به سمت توليد
حمايت به نقل از ابراهيم رزاقي اقتصاددان نوشت::بخشي از مسئولين، بيش از غرب، خود را مقيد به بازار باز ميدانند ولي نميگويند که انگلستان چگونه انگلستان شد، آمريکا چه طور پيشرفت کرد و آلمان چگونه توانست گوي رقابت را از شرکايش در قاره سبز بربايد. همه اين پيشرفتها در سايه حمايت از کالاي داخلي بود و هر زمان که ضرورت اقتضا کرده است، سياستهاي حمايتي اعم از سياستهاي تعرفهاي را با وسواس تمام وضع کردهاند.متأسفانه هنوز بعد از گذشت سالها، طبقهاي از متصديان ليبرال محور به اين نکته پي نبردهاند و افزون بر اين، دغدغه پيوستن به سازمانهاي جهاني را هم دارند. کارکرد سازمانهاي بزرگ بهاصطلاح تجاري چيزي جز نابود کردن توليد داخلي نيست و در عمل اجازه نخواهند که توليد و کشاورزي متناسب با اقتضائات و شرايط کشور شکل بگيرد، چون پاشنه آنها بر خام فروشي و واردات ميچرخد و هرگز نميگذارند که نقدينگي راه خود را بهسوي توليد پيدا کند. اگر همچنين مجوزي صادر شود، عمدتاً توليد را مترادف با مونتاژ ميدانند و براي کشاورزي و دامداري هم بذر و علوفه موردنظر خود را تجويز ميکنند. آيا در داخل توان توليد و تهيه علوفه را نداريم که از خارج وارد ميکنيم؟ پاسخ روشن است. در همين راستا، در سال جاري که سال «حمايت از کالاي ايراني» است، عدهاي تشکيک ميکنند که چرا بايد مانع رقابت کالاي ايراني با کالاي خارجي شويم، اما نميدانند يا تجاهل ميکنند که کالاي ايراني از طريق جذب نقدينگيها نياز به حمايت دارد تا قدرت پيداکرده و بتواند با کالاي خارجي رقابت کند. پيشنياز حمايت از کالاي ايراني هم مشخص است. بايد جلوي واردات افسارگسيخته گرفته شود، در برابر توزيع رانت و رانتخواري برخورد قاطع صورت گيرد، از ثروتمندان ماليات متناسب گرفته شود، سرچشمههاي فساد کور شوند و ارکان تبليغاتي کشور با احساس مسئوليت در جهت تشويق مردم براي استفاده از کالاي ايراني اقدام کنند، در غير اين صورت، توليد براي توليدکننده نميصرفد و به جرگه دلالان وارد ميشود. و بالاخره اينکه هدايت نقدينگي بهسوي توليد، تنها يک شعار يا تئوري جذاب نيست بلکه ضرورت حتميبراي حال و آينده کشور به شمار ميآيد که در اين خصوص هيچ غفلتي مورد پذيرش نيست و بايد تمام توان کشور بر حمايت از توليد قرار بگيرد.