این روزها عکس پسرک کردی که جنازه اش در سواحل ترکیه آرام گرفته
است، دل همه را خون کرده است. البته این کودک شانس داشته که مظلومیتش در
قاب تاریخ ثبت شود. هستند هزاران و میلیونها کودکی که با بی رحمی تمام
قربانی جنگ و خشونت میشوند و کسی نیست حتی جنازه له شده و یا سوخته آنها
را ببیند و به حال آنها گریه کند.اما صرف نظر از همه جنبههای عاطفی ماجرا،
دلیل آنکه این خانواده به آب زده اند ساده است. سفارت کانادا پناهندگی
آنها را رد کرده است. اصلا چرا باید این خانواده بخواهند به کانادا بروند؟
دلیل آن هم احتمالا رفاه بیشتر و زیستن در کنار عمه این بچه که در کانادا
است و فرار از خاورمیانهای که شده است خون و خون ریزی. اما سازمانهای بشر
دوست باید علیه دولت راست گرای کانادا شکایت کنند و بخصوص مامور مسئولی که
درخواست پناهندگی آنها را رد کرده است. او در این فاجعه از همه مقصرتر
است. بخش عمده کانادا توسط مهاجرین اداره می شود و این کشور هر سال مهاجرین
جدیدی میپذیرد. آیا برای ایلان کوچولو در این کشور پهناور جایی نبود؟ من
هرگز آرزوی زیستن در کشور کانادا را ندارم.
منبع: خبرآنلاين