به گزارش خبرگزاری تسنیم، استفاده از وسائل دیجیتال هم به صورت فعال و تعاملی مثل رایانه ها، بازی های رایانه ای، گوشی های هوشمند و تبلعت و هم منفعل و غیر تعاملی مثل تلویزیون در کودکان در حال افزایش است. طبق تحقیقات انجام شده استفاده افراطی از وسایل دیجیتال در سنین خردسالی که مغز با سرعت زیادی در حال رشد است و حالت پلاستیکی و منعطف دارد، می تواند تاثیرات شگرفی بر رشد شناختی، اجتماعی، هیجانی و رفتارهای مرتبط با سلامت دارد. در این گزارش به آثار و نتایج استفاده کودکان از وسائل دیجیتال و فناوری اطلاعات می پردازیم:
گارمی و همکاران (2014): گذراندن بیش از دو ساعت پای تلویزیون (و سایر وسائل دیجیتالی مثل گوشی و تبلت) توان پیش بینی کنندگی اضافه وزن را دارد.
نوتینن و همکاران(2013): استفاده از رایانه و تماشای تلویزیون به طور معنا داری سبب کاهش مدت خواب و بدخواب شدن کودکان می شود.
برکمن و همکاران(2016): کودکانی که در اتاق خوابشان تلویزیون دارند، به طور معناداری مشکلات خواب مانند کابوس، راه رفتن در خواب را تجربه می کنند و خوابشان کیفیت کمتری دارد.
بورقسه و همکاران(2015): کودکانی که روزانه 4 ساعت تلویزیون نگاه می کردند به مراتب عادات غذایی نامناسب تر و فعالیت بدنی کمتری داشتند.
صفاران همدانی و همکاران(1392): بازی های رایانه ای بر سلامت روان و عملکرد تحصیلی کودکان تأثیر مخربی دارد.
پارکس و همکاران(2013): بین استفاده افراطی از وسایل دیجیتال با مشکلات سلوک همبستگی قوی وجود دارد.
راس و همکاران (2009): طول مدت تماشای دستگاه های دیجیتالی با افزایش وزن و چاقی، مشکلات بهداشت دهان، مشکلات اجتماعی هیجانی و نگرانی درباره عزت نفس همراه بود.
انصاری و کرسنو (2016): در کودکانی که بیشتر تلویزیون دیده بودند علائم بیش فعالی بیشتر مشاهده شد و این رابطه در دختران، فرزندان خانواده های با وضعیت اقتصادی و اجتماعی پایین و آنهایی که والدینشان سلامت روانی کمتری داشتند، شدت بیشتری داشت.
چونچیا و پروکسانانوندا (2008): تاخیر رشد زبان توسط مدت زمان تماشای تلویزیون (دستگاه های دیجیتالی)، سن شروع تماشا، رابطه والد و کودک در مدت زمان تماشا و تماشای بیش از دو ساعت در روز قابل پیش بینی بود.
یوسف و همکاران (2014): مواجهه افراطی با تلویزیون و بازی کامپیوتری با افزایش مشکلات توجه و مشکلات رفتاری برونی سازی همراه است.
زیمرمن و همکاران (2007): تماشای تلویزیون (دستگاه های دیجیتالی) در سنین 8 تا 16 ماهگی با ضعف در رشد زبان همراه بود.
بار و همکاران (2010): مواجهه افراطی با برنامه های تلویزیون بزرگسالان در خردسالی با ضعف و در کارکردهای اجرایی در 4 سالگی همراه است.
پوراعتماد و همکاران (1397): استفاده افراطی از وسایل دیجیتال با افزایش احتمال خطر ابتلا به اضافه وزن و چاقی، تغییر در عادات غذایی و الگوی خواب، تغییرات ساختاری در مغز، تاخیرهای حرکتی و زبانی، ضعف در دامنه واژگان، هوش کلامی همراه است.
بیشتر بخوانید:
با توجه به مضرات استفاده افراطی از وسایل دیجیتال (گوشی، تلویزیون، تبلت و...) به والدین توصیه می شود تا علاوه بر مدیریت و نظارت بر استفاده خردسالان از وسایل دیجیتال، رابطه عاطفی و ارتباطی بین خود و کودکشان را تقویت کنند و با افزایش دانش و شناخت خود در رابطه با ویژگی های کودک و علاقمندی های وی با کودک تعامل فعال برقرار نماید، زیرا استفاده افراطی از وسایل دیجیتال سبب می شود کودک از ارتباط با محیط و اطرافیان غافل و برقراری ارتباط معمولا برای وی به چالش تبدیل شود.
به طور کلی، برای کاهش آسیب های استفاده افراطی از وسایل دیجیتال و کمک به ارتقای سلامتی کودکان راهبردهایی مانند مدیریت استفاده از وسایل دیجیتال در منزل و به حداقل رساندن مدت زمان استفاده از آنها، ایجاد سبک زندگی سرشار از تعامل انسانی، تقویت باندهای عاطفی بین مادر یا مراقب با کودک و به طور کلی غنی سازی محیط با محرک های اجتماعی، شناختی، هیجانی و رفتاری توصیه می شود.
انتهای پیام/