تهران (پانا) - سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان ملل و سایر سازمانهای بین المللی مستقر در وین، بر تضمین اجرای موثر برنامههای همکاری فنی مرتبط هستهای از سوی آژانس بینالمللی انرژی اتمی تاکید کرد.
به گزارش ایرنا، کاظم غریب آبادی روز دوشنبه در نشست کمیته همکاری و کمک فنی آژانس که از طریق ویدئو کنفرانس برگزار شد، با اشاره به اینکه چالش ها و دشواری های برآمده از شیوع کرونا نبایستی دست کم گرفته شود، تلاش های دبیرخانه آژانس برای تضمین اجرای موثر برنامه های همکاری فنی را بسیار حائز اهمیت دانست و تحقق آنها را مستلزم همبستگی بالا و همکاری در تمامی سطوح جهانی دانست.
وی افزود: باید تضمین شود که وضعیت چالش برانگیز امروز، اثر مخربی بر اجرای برنامه های همکاری فنی آژانس نداشته باشد و از همه مهمتر این که این پروژهها از منابع پیش بینی شده، تضمینی و کافی برخوردار باشند.
غریب آبادی با اشاره به برنامه پیشنهادی همکاری فنی آژانس برای سال ۲۰۲۱، تاکید کرد: دبیرخانه، مسئولیت تضمین استفاده از منابع مالی کمک شده به برنامه همکاری فنی را برای دستیابی به اهداف برنامه به طور موثر و بهینه و مطابق با نیازها و اولویت های کشور عضو، بر عهده دارد.
سفیر و نماینده کشورمان نزد آژانس همچنین در مورد پروژه اقدام یکپارچه بیماریها با منشاء حیوانی که پروژه ای مهم و جهانی در مبارزه با بیماری های مشترک حیوان و انسان است، ضمن اشاره به برنامه آژانس در واکنش به موقع به بیمارهای واگیردار و کمک به کشورها در این خصوص و همچنین پیامدهای منفی گسترده و طولانی بیماری کرونا، بر نقش حیاتی تکنیکهای هسته ای در رصد، تشخیص و کنترل چنین بیماری هایی تاکید کرد و افزود: معتقدیم که این پروژه به عنوان یک پروژه همکاری فنی بین منطقه ای، می تواند زمینه خوبی را برای رهبری آژانس بین المللی انرژی اتمی ایجاد کند و هم افزایی را میان تمام تلاش ها در سطوح کشوری و منطقه ای، به صورت فراگیر و به عنوان یک رویکرد کلی برای بیماری های مشترک انسان و دام، ایجاد کند.
غریب آبادی همچنین ضمن اعلام حمایت کامل ایران از این پروژه و ابتکار که سبب ارتقای ظرفیت های ملی، منطقه ای و جهانی می شود، گفت: ما از این واقعیت پشتیبانی می کنیم که این پروژه بهروی همه کشورهای عضو آژانس باز است و خروجی های مورد انتظار آن، از جمله ایجاد یا تقویت ظرفیت فنی، انسانی و نهادی در موسسات و آزمایشگاه های مربوطه در کشورهای عضو برای نظارت؛ تشخیص و هشدار سریع در مورد شیوع مجدد بیماری های مشترک انسان و دام؛ ایجاد مراکز همکاری برای مناطق مختلف؛ و همچنین اجرای سیستم های نظارت، ردیابی و رصد بیماری که امکان هشدار سریع را فراهم می کنند، می تواند به برنامه های ملی کشورها در مبارزه با چنین بیماری هایی کمک نماید.