بنابراین جا دارد زنان به عنوان نیمی از جمعیت کشور که در بیش از چهار دهه اخیر همواره ایفای نقش کرده و اثرگذاری خود را برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی به اثبات رسانیده اند، 15 بهمن ماه امسال که به مناسبت سالروز ولادت فاطمه زهرا(س) روز مادر نامیده می شود، هدیه ای قابل تحویل بگیرند.
ای کاش این هدیه برداشتن گامی مهم و اساسی در جهت اجرایی شدن لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت باشد.
البته باید آگاه بود که صرف تصویب چنین لایحه ای نمی تواند ضامن حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت باشد و تحقق واقعی این هدف پیش نیازهایی را می طلبد؛ که هدیه اصلی زنان در روز مادر می تواند تایید این پیش نیازهای از سوی کسانی باشد که قرار است این لایحه را به مرحله تصویب و اجرا برسانند.
یکی از این پیش نیازها خودداری از اعمال سلیقه و نگرشهای شخصی است.
شکی نیست که در قانون اساسی دستیابی زنان ایران به حقوق اجتماعی و شهروندی تضمین شده است، اما همین اعمال سلیقه و نگرش های شخصی در پاره ای از موردها مانع اجرای این قانون می شود که همین نگرانی در مورد لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت نیز وجود دارد.
زنان نگران نگرش های اجتماعی هستند که متاسفانه در برخی موارد و بخشی از مناطق کشورمان نهادینه شده و بر عملکرد مجریان قانون هم سایه انداخته است.
این جاست که زنان می ترسند باورهای سنتی و عرفی مانع اجرای صحیح لایحه شوند. نگرانی دیگر زنان که به نوعی پیش نیاز بعدی را شامل می شود حذف موانع فرهنگی و اخلاقی برای اثبات موارد خشونت است.بماند که اثبات این موردها در محدوده مراکز قانونی هم موانع خاص خودش را داراست؛ که آن هم باید اصلاح شود. متاسفانه برخی از این موانع سنتی و عرفی چنان ریشه دار شده اند که افزایش مجازات ها هم جلودارشان شود.
شکی نیست که لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت در راستای تحقق اصول و آرمان های قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تدوین شده و با حمایت دستگاه ها و نهادهای متولی امر اجرایی خواهد شد، اما اهمیت میزان اثرگذاری آن را نباید نادیده گرفت.
این لایحه شامل ۵۷ ماده و پنج فصل است که اصطلاحاتی همچون کرامت، حمایت، زن یعنی تمامی زنان و دختران تبعه ایران در داخل یا خارج و زنان و دختران غیر ایرانی که در قلمروی جمهوری اسلامی ایران حضور یا سکونت داشته باشند، خشونت و کارگروه ملی در آن مندرج شده است.
در سه فصل نخست این لایحه به تعیین تکالیف دستگاه ها و نهادهای متولی امر مبارزه با خشونت علیه زنان و تمهید ساختار منسجم برای هماهنگی و نظارت بر فعالیت های دستگاه های اجرایی در این زمینه اشاره شده که ۲۷ ماده از این لایحه را شامل می شود.
فصل چهارم و پنجم به بیان جرایم و مجازات ها و آیین های دادرسی پرداخته که با ضمانت اجرایی که دارد می تواند از بار آسیب ها و خشونت ها بکاهد.
اما آیا این لایحه قدرت پیشگیری را هم دارد و آیا بدون همراهی نهادهای فرهنگی و رسانه ها برای تغییر نگرش مردانه مردم و مسئولان می توان به اثرگذاری آن امیدوار بود؟ این پرسشی است که فقط در عمل می تواند زنان خشونت دیده یا در مرز خشونت را تسکین دهد و آرام کند. بنابراین لازم است همزمان با بررسی و تصویب این لایحه اقدامات فرهنگی هم پیشرفت لازم را داشته باشد و متولیان به زنان این اطمینان را بدهند که خانه و جامعه ای امن را برای آنان تدارک خواهند دید. ای کاش زمان دادن این هدیه روز مادر امسال باشد؛ حتی در زبان و به صورت شفاهی.