به گزارش خبرگزاری فارس از ارومیه، خانههای بهداشت اولین واحد روستایی ارائه خدمات در نظام شبکههای بهداشتی درمانی کشور به شمار میروند و نقش مهمی در پیشگیری از بیماریها و صیانت از سلامت مردم را بر عهده دارند به طوری که ارتقای شاخص بهداشتی کشور به ویژه در روستاها مرهون فعالیت آنها میباشد.
هر خانه بهداشت بسته به شرایط جغرافیایی به ویژه امکانات ارتباطی و جمعیت یک یا چند روستا را تحت پوشش خود دارد و نقش کلیدی این خانهها، زمانی مشخص میشود که در دور افتادهترین روستاهای کشور با ارائه خدمات بهداشتی لازم به روستاییان، از بروز بیماری در جامعه پیشگیری میکنند.
مهمترین ماموریت خانههای بهداشت در مناطق روستایی، ارائه خدمات پیشگیرانه و بهبود کیفیت زندگی است و خانههای بهداشت وظایف دیگری هم مانند مراقبت مادر، کودک، بهداشت محیط، بهسازی محیط، آموزش مردم، ارائه مکمل و دیگر موارد است که در حال حاضر برنامههای کنترل فشار خون، دیابت و بهداشت روان هم به برنامه خانههای بهداشت اضافه شده است.
تامین و ارتقای سلامت فردفرد جامعه هدفی است که از سالهای گذشته توسط مدیران ارشد نظام سلامت در جهت نیل به اهداف که همانا ارائه خدمات در دورترین نقاط کشور طراحی شده است و این برنامه با به کارگیری افرادی به نام بهورز که منادیان بهتر زیستن در روستاها میباشند موجب افزایش امید به زندگی اقشار جامعه روستایی میشود و در حال حاضر با توجه به شرایط کنونی حاکم بر جامعه و شیوع بیماری کرونا وجود این مراکز و افراد فعال در سیستم آن بسیار حائز اهمیت است و نقش بسزایی در امنیت سلامت جامعه روستایی ایفا میکنند.
در سال ۱۳۵۲ اولین خانه بهداشت برای ارائه خدمات بهداشتی در ایران احداث شد شاید برای بسیاری از مردم و البته بسیاری از فعالان حوزه سلامت، نام روستای «چنقرالوی پل» و «حیدرلوی بیگلر» در استان آذربایجانغربی نامی آشنا نباشد اما برای قدیمیها و پیشکسوتان عرصه بهداشت کشور یادآور نخستین خانه بهداشت است که در آبان سال ۵۲ افتتاح و احداث شده است.
خانه بهداشت "روستای چنقرالوی پل آذربایجانغربی"در اکثر منابع علمی دنیا بهعنوان نخستین خانه بهداشت ایران ثبت شده است به همین منظور مصاحبهای با اولین بهورز ایران ترتیب دادهایم که در ادامه میخوانیم.
برای رسیدن به اهدافم هیچگاه احساس خستگی نکردم
فریده اکبری نخستین بهروز ایران ساکن ارومیه به خبرنگار فارس گفت: در آبان ۱۳۵۲ به عنوان نخستین بهورز خانه بهداشت کشور در نخستین خانه بهداشت کشور در "روستای حیدرلوی چنقرالوی پل ارومیه" استخدام و در فروردین ۱۳۸۴ بازنشسته شدهام.
وی افزود: در سن ۱۷ سالگی با مدرک سوم متوسطه در خانه بهداشت استخدام و همزمان با اشتغال به کار مشغول به تحصیل شدم و پس از ۲ سال مدرک دیپلم بهورزی را اخذ کردهام.
نخستین بهورز کشور تصریح کرد: به طور همزمان مراحل آموزش علمی و عملی را فراگرفتم طوری که صبح ها در محل کار مراحل عملی را انجام و بعد از ظهرها به مطالعه و آموزش علمی میپرداختیم و شب را نیز در خانه بهداشت به سر میبردیم.
وی با اشاره به اینکه از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۴ به عنوان مربی بهورز مشغول به فعالیت بودم عنوان کرد: پس از آن زمان در روستاهای قولنجی و کردلر به عنوان بهورز مشغول به فعالیت هستم.
نخستین بهورز کشور اضافه کرد: با توجه شرایط آن زمان و فقر فرهنگی و عدم آگاهی مردم از خدمات خانه بهداشت با مشکلات عدیدهای دست و پنجه نرم کردیم اما در این راه هیچگاه احساس خستگی نکرده و پرتوان در مسیر اهدافم پیش رفتم .
وی از عمده مشکلات به عدم همکاری خانوادهها در آن زمان اشاره کرد و گفت: به دلیل عدم آگاهی بسیاری از خانوادهها اجازه تزریق واکسن به فرزندانشان را نمیدانند و یا به دلیل نبود امکانات و بهداشت و به خصوص کودکانی که به خاطر این اوامر جان خود را از دست میدادند از بدترین خاطرات آن دوران بود که سختیهای فراوانی را متحمل شدم.
اکبری به خاطرات و سختیهای آن دوران اشاره کرد و گفت: در سال ۵۸ برای غربالگری دیابت به روستاهای منطقه کهریز عازم بودیم که طی مسیر گروه ضد انقلاب ما را اسیر کردند که با اصرار و میانجیگری مردم و به خصوص مادران روستا و حتی مادر یکی از افراد ضد انقلاب که خودش را زیر خودرو انداخت و گفت اگر این بهورز را ببرید باید مرا بکشید توانستیم نجات پیدا کنیم و از دست گروه ضد انقلاب نجات پیدا کنیم که این لحظه سراسر پر از استرس و دلنگرانی بود اما باعث نشد هیچگاه دست از خدمت بکشم.
اولین بهرورز کشور گفت: در سال ۱۳۸۴ به عنوان بهورز نمونه انتخاب شدم و از طرف وزیر بهداشت و رییس جمهور وقت لوح تقدیر و جایزه دریافت کردم که یکی از بهترین و شیرینترین خاطره زندگیم بوده است.
وی افزود: من به راحتی میتوانستم کارمند بانک یا معلم آموزش و پرورش شوم و یک دوره خدمت با آرامش سپری کنم اما با آرامش و آگاهی و شناخت و لذت خدمت این راه را انتخاب و همه مشکلات را با جان دل پذیرفتم.
اکبری ادامه داد: ما به روستاهای اطراف میرفتیم که بیماریهای سل و، سرخک، سرخچه و ... پیدا کنیم اما مواردی بسیار اذیت کننده بود و آن هم فقر فرهنگی مردم، به طوری که وقتی با مشکلات فراوان و با پای پیاده در سوز سرمای طاقت فرسای زمستان و گرمای سوزان تابستان آن هم به نیت درمان و بهداشت مردم و واکسیناسیون کودکان میرفتیم متاسفانه مردم بچههای خود را پنهان میکردند و بارها میرفتم از تنور بچهها را پیدا میکردم و با زحمت واکسن را تزریق میکردم.
اولین بهورز کشور به بهورزان جوان و جدید توصیه کرد: خستگی را با خدمت بیشتر به سلامت مردم خسته کنند و چرا که هیچ لذتی بالاتر از این این نیست که بتوانی برای سلامتی مردم تلاش کنی چرا که در بهداشت هدف را سلامتی مردم و جامعه میدانیم.
خاطرنشان میشود با اجرای برنامه تحول سلامت، تلاشهای زیادی در کشور برای استقرار یک نظام سلامت خوب که بتواند به تمام نیازهای جامعه پاسخ دهد، انجام شده است و بدون شک طراحی و استقرار نظام شبکههای بهداشتی- درمانی در کشور به عنوان یکی دیگر از مراحل اجرای برنامه تحول سلامت، میتواند انقلاب چشمگیری را در عدالت و دسترسی همه مردم در دریافت خدمات سلامت ایجاد کند و افقهای روشنی را برای بهبود کیفیت زندگی مردم در مناطق روستایی و محروم پیش رو داشته باشد.
انتهای پیام/