ترس بازار سرمایه از حمایت دولت

فردین آقابزرگی
تحلیلگر بازار سرمایه

مدتی است دولت با روشهای مختلف بدنبال حمایت از بازار سرمایه است و برای این مهم بسته 10 بندی تعریف کرده که از سو مورد استقبال قرار گرفته و از سوی دیگر با انتقادهای بسیاری رو به رو شده است. این بسته شاید در مرحله حرف جذاب به نظر برسد اما اجرای بسته ده بندی از سوی سازمان بورس و اوراق بهادار، بار مالی زیادی را به عهده صندوق‌های سرمایه‌گذاری ونهادهای مالی می‌گذارد که ارتباطی با دولت دارند؛ به این معنا که این شرکتها اگر سهام خود را خریداری کرده یا امهال مالیاتی داشته باشند، مشمول معافیت مالیاتی خواهند بود و این امتیازی است که از سوی دولت برای آنها در نظر گرفته شده است.
واقعیت آن است که اتخاذ چنین تصمیماتی به سهامداران شرکت و مدیران آن برمی‌گردد که آیا می‌خواهند وارد این فضا بشوند یا خیر؛ نه اینکه معافیت مالیاتی آنها را منوط به اجرای تصمیمات دولت نمود و بار مالی این تصمیمات را عملاً به عهده شرکتها گذاشت و دولت خود را کنار بکشد.
دولت اعلام کرده که کارگزاری‌ها می‌توانند تسهیلات بانکی بگیرند و این را به عنوان یکی از بندهای بسته حمایتی اعلام کرده است؛ در حالیکه آنها باید تسهیلات گرفته و سهم بخرند تا شاخص رشد کند و برای برخی از سهام صف خرید تشکیل شود تا عملاً تقاضا بر عرضه پیشی گرفته و بورس را رشد دهد؛ در حالیکه همه جای دنیا، دولتها برای رونق بورس هزینه و منابع مالی تزریق می‌کنند.
به عنوان مثال، آمریکا برای حمایت از بازارهای مالی خود ۲۵۰۰ میلیارد دلار منابع تزریق کرد یا در نمونه دیگر، اروپا ۸۰۰ میلیارد یورو از سوی دولتها پول به بورس تزریق کرد نه اینکه بگویند وام می‌دهند تا شرکتهای کارگزاری سهام بخرند.
محول کردن مأموریت و مسئولیت دولت به نهادهای مالی نشان می‌دهد که دولت خود را از بورس و حمایت آن به صورت عملیاتی کنار کشیده است.