همشهری آنلاین _ مهدی اسماعیلپور: این هنرمند ساکن غرب تهران، سالیان بسیاری است که آموزشگاه و کارگاه هنری خود را در محله «تهرانسر» راهاندازی کرده و مشغول آموزش و تدریس به هنرجویان منطقه ۲۱ است. شاخه اصلی فعالیت هنری شکیبایی «گرافیک» است، اما به قول معروف از هر انگشتاش یک هنر میریزد و در زمینه خوشنویسی، نقاشی، طراحی و هنرهای تجسمی به درجه استادی رسیده است. نکته قابل توجه درباره این هنرمند هممحلهای این است که همه این هنرها را بهصورت خودآموز و تجربی فراگرفته است. شکیبایی چندین دهه از عمرش را صرف یادگیری هنر کرده و بیش از یک دهه است که درحال آموزش و انتقال تجربیات خود به دیگران است. در ادامه با این هنرمند هممحلهای که در جشنوارههای مختلف هنری نیز حائز رتبه و مقام شده و آثارش در برخی از نقاط شهر به نمایش درآمده است، بیشتر آشنا میشویم.
شکیبایی در گفتوگو با همشهری محله خود را اینگونه معرفی میکند: «کارشناس تبلیغات شهرداری منطقه ۲۱ و مدرس دانشکده «هنر معماری» دانشگاه تهران مرکز و دانشگاه «شریعتی دختران» در حوزه هنر گرافیک هستم. حدود ۱۲ سال است که در این حوزه فعالیت و تدریس میکنم. همچنین مؤسس آموزشگاه هنرهای تجسمی در منطقه هستم. در این آموزشگاه رشتههای مختلف هنری مانند نقاشی، طراحی و خوشنویسی با خودکار و قلم را آموزش میدهم. در این سالها که در دانشگاه و آموزشگاه تدریس میکنم، هنرجویان بسیاری را آموزش دادهام.»
شکیبایی در اغلب رشتهها و شاخههای هنری دستی بر آتش دارد و همه آنها را بهصورت تجربی و خودآموز فراگرفته است: «کار و فعالیت هنریام را از دوران دبستان آغاز کردم. با وجود اینکه خانواده مشوق من نبودند، تنها به سبب علاقه زیادی که داشتم و استعدادی که در خود میدیدم، در این حوزه قدم گذاشتم و تلاش کردم تا هنرهای مختلف را تجربه کنم و یاد بگیرم. از دوران راهنمایی بهصورت جدی فعالیتم را ادامه دادم و خوشنویسی، طراحی صنعتی و طراحی معماری و نقاشی را در شاخههای مختلف آغاز کردم. سالهای زیادی را صرف تجربهآموزی و یادگیری کردم و این مسیر همچنان ادامه دارد و درحال یادگیری و آموختن بیشتر و بیشتر هستم.»
این هنرمند هممحلهای قرار است بهزودی نمایشگاهی از بهترین آثار هنریاش برگزار کند: «بیشترین یادگیری و آموختههایم تجربی و شخصی بوده است و تنها مقاطع کوتاهی به اندازه یک تا ۲ ماه تحت آموزش استادان بودهام. هنرهایی مانند خوشنویسی با خودکار و قلم بهطور کامل خود آموخته است. البته در رشته گرافیک تحصیل کردم و فوقلیسانس این رشته را دارم و در این زمینه هرچه آموختم از دانشگاه بوده است. علاوه بر این در زمینه سفالگری نیز کارهایی انجام میدهم که کاملاً تجربی و خودآموز است. کاری که انجام میدهم سبک هنری جدیدی در صنایعدستی است که به ثبت رسیده، اما هنوز از آن رونمایی نشده است. و به احتمال زیاد، ۳ یا ۴ ماه دیگر با برگزاری نمایشگاهی از این آثار رونمایی میکنم.»
هنرمند هممحلهای تأکید میکند در این نمایشگاه به دنبال عرضه آثاری است که علاوه بر مردم عادی توجه استادان درجه اول هنری را نیز به خود جلب کند: «در این نمایشگاه علاوه بر سفالگری، همه آثار هنری شاخصام را به نمایش خواهم گذاشت. اکنون در حال ارزیابی و جمعآوری این آثار هستم. اینکه نمایشگاه در کدام گالری، کجا و به چه صورت برگزار شود، هنوز مشخص نشده است، اما به احتمال زیاد در فصل زمستان خواهد بود. من طی این سالها بارها و بارها تصمیم گرفتهام که نمایشگاهی برگزارکنم، اما در نهایت منصرف شدهام. چون مایلم زمانی نمایشگاه برگزار کنم که آثار و کارهایم مورد توجه همه مردم و هنرمندان آن رشته قرار بگیرد. میخواهم آثارم از کیفیتی برخوردار باشد که تقریباً همه استادان تراز اول آن را تأیید کنند. برای همین، این همه سال صبر و تحمل کردم و آثارم را به نمایش نگذاشتم. برای نمایشگاهی که برگزار خواهم کرد، تاکنون۲۰ اثر خاص و برجستهام را انتخاب کردهام. این نمایشگاه، تلفیقی خواهد بود و هنرهای خوشنویسی، سفالگری، سرامیک و گرافیک را در بر میگیرد.»
شکیبایی که هنر را به شکل تجربی و خودآموز فراگرفته، بر این باور است که تنها کسانی میتوانند در هنر به درجات عالی برسند که با علاقه زیاد تشنه یادگیری و تجربه کردن باشند: «من به دلیل اینکه خودم این شرایط را تجربه کردهام، باور دارم کسی که میخواهد وارد رشتههای هنری شود، باید آنقدر به آن کار علاقهمند باشد که همه زندگیاش را تحت شعاع قرار دهد. یعنی همه روزها، ساعتها و حتی ثانیههایش را برای هنر بگذراند. البته اگر شخصی بخواهد تنها هنر را تجربه کند، میتواند به آموزشگاهی برود و در آنجا دورهای را بگذراند و چیزهایی یاد بگیرد، اما بدون علاقه، تلاش و کوشش نمیتواند به سطح عالی هنر برسد. تجربههایی که هنرجو بهصورت خودآموز کسب میکند ممکن است هیچ استادی آموزش ندهد. یعنی هنگامی که شما به سبب علاقه به دنبال کسب هنری باشید، ممکن است تجربیاتی به دستآورید که در هیچ کلاس درسی آنها را به شما منتقل نمیکردند. در هر صورت استادان میتوانند تأثیرگذار باشند و به یادگیری کمک کنند، اما برای اینکه هنرمند بزرگی شوی تنها یادگیری زیر نظر استاد کافی نیست. من بسیاری از هنرهایی را که کسب کرده و آموختهام بدون استاد بوده است. تجربیاتی که خیلی برایم مفید بود. البته راهنماییهای استادان نیز مرا کمک کرد. علاقه، استعداد و داشتن یک استاد خوب، از ارکان اصلی یادگیری هنر هستند.»
این هنرمند باسابقه گلایهای هم از مدیران شهری منطقه ۲۱ دارد. شکیبایی میگوید رفتوآمد ۸ شهردار مختلف را در منطقه دیده، اما هیچکدام علاقه و توجهی به هنر و هنرمندان محلی نشان ندادهاند و همگی این ظرفیت باارزش و عظیم را نادیده گرفته اند: «به سبب اینکه بسیاری از آثارم در جشنوارههای مختلف حائز رتبه شده، اداره «زیباسازی» برخی از آنها را در نقاط مختلف شهر تهران به نمایش گذاشته است. شاید اسمی از من پای این آثار نباشد، اما آنها متعلق به من هستند. با ارتباطی که شهرداری تهران با دبیرخانهها گرفته، این آثار خریداری و از آنها استفاده شده است. این موضوع به من انرژی مثبت میدهد و از آن لذت میبرم. در شهرداری منطقه ۲۱ سیاست و برنامهای که براساس آن بخواهند بهطور مستقیم از پتانسیل هنری منطقه و توانایی و ظرفیت هنرمندان محلی استفاده کنند، وجود ندارد و بهصورت مجزا هیچکاری در این حوزه انجام نشده و اگرکاری هم صورت گرفته، از سوی شهرداری مرکز بوده است.»
«لیلا موسوی»، دبیر محله باشگاه نفت تهرانسر، درباره این هنرمند به همشهری محله میگوید: «آقای شکیبایی از هنرمندان خوب، باسابقه و خوشنام تهرانسر که سالها است در محله، کارگاه آموزشی دارد و به اهالی خطاطی، نقاشی و هنرهای دیگر را آموزش میدهد. او دغدغه هنر و فرهنگ مردم و محله را دارد. برای علاقهمندان به هنر و صنایعدستی، آقای شکیبایی چهره شناخته شده و معتبری محسوب میشود و آثار خوب و فاخری از ایشان موجود است.»