مهراد عباد
عضو اتاق بازرگانی
ارز ترجیحی ضربه شدیدی به تولید وارد کرد و باعث تعدیل نیروهای کار شد، سیاست ارز ۴۲۰۰ تومانی بسیار آسیب زننده بود و هیچ کمکی به مردم و صاحبان کسب‌وکار نکرد و اصلاح آن توسط دولت اقدام بسیار خوبی بود. بحث پایین نگه‌داشتن ارز در تمام دوره‌ها وجود داشته است، اما در دولت قبل ارز ۴۲۰۰ تومانی برای کالاهای اساسی تعیین شد و در حال حاضر تفاوت فاحشی بین ارز نیمایی و ارز آزاد ایجاد شده است. دولت‌ها طی سال‌های گذشته در جهت حفظ منافع مصرف‌کننده، نرخ ارز را برای برخی کالاهای خاص پایین نگه می‌داشتند، اما معتقدم در این سال‌ها سوبسیدی که برای ارز ۴۲۰۰ تومانی در نظر گرفته شده بود به دست مصرف‌کننده اصلی نرسید. بخش خصوصی طی سال‌های گذشته همیشه معتقد بود که مابه‌التفاوت ارز ترجیحی و آزاد باعث ایجاد رانت و فساد شده است. سیاست ارز ۴۲۰۰ تومانی به نفع مردم عادی نبود، به همین دلیل معتقدم حذف ارز ترجیحی اقدام بسیار خوبی بود، اما در نحوه اجرای آن باید اقدامات بهتری انجام شود. در زمان حذف ارز باید نسبت به موضوع سرمایه‌گذاری خارجی و کنترل تورم هم دقت داشته باشیم. معتقدم نرخ‌گذاری را باید به دست بازار بسپاریم تا مجدد شاهد انحصار و فساد در کشور نباشیم. اگر نرخ‌گذاری به‌درستی انجام شود، سود آن به مصرف‌کننده نهایی خواهد رسید. بسیاری در بخش خصوصی معتقدند که یارانه نباید به‌صورت نقدی به مردم پرداخت شود، اما معتقدم بین گزینه کالابرگ و یارانه، باید به مردم یارانه نقدی پرداخت شود، چراکه کالابرگ فسادزاست و کمکی به مردم نمی‌کند. نظر اعضای اتاق بازرگانی این است که این سرمایه عظیم که به‌صورت نقدی به مردم پرداخت می‌شود باید روی صنایع مادر سرمایه‌گذاری شود تا خدمات و منفعت بیشتری به مردم برسد. معتقدم دولت می‌تواند به‌جای پرداخت یارانه خدمات بیمه درمانی مردم را تقویت کند، چراکه قشر کم‌درآمد و آسیب‌پذیر جامعه منافع بیشتری از این بخش خواهند برد. بر این باورم که عوامل دیگری هم در مورد اشتغال در کشور دخیل هستند. در حوزه دارو به واردات ارز ۴۲۰۰ تومانی داده می‌شد، اما به تولیدکننده داخل کشور سوبسیدی داده نمی‌شود و با توجه به واردکردن دارو، تولیدکننده داخلی نمی‌تواند با تولیدکننده خارجی رقابت داشته باشد.
