تحلیلگر مسائل بین‌الملل
توافقنامه ایران و عربستان در پکن نتیجه سلسله ضرورت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی بود. با توجه به اینکه محمد بن‌سلمان ولیعهد عربستان درصدد اجرایی کردن طرح عمرانی خود موسوم به ۲۰۳۰ است یک تغییراتی در جامعه عربستان ایجاد کرد که در آینده جانشین پدر شود. به این ترتیب محمد بن‌سلمان که قرار است بعد از فوت پدر خود سلمان بن‌عزیز به قدرت برسد، از همین‌رو با توجه به حدود زاویه و نگاه توأم با تردیدی که در دموکرات‌ها نسبت به حاکمیت محمد بن‌سلمان وجود دارد، به نظر می‌رسد او به این نتیجه رسیده که برای رسیدن به قدرت، حاشیه امنی در منطقه ایجاد کند. بنابراین با توجه به اختلافاتی که بین دموکرات‌ها و محمد بن سلمان به وجود آمده، از نزدیک به ۲۰ ماه گذشته سیگنال‌هایی از سوی عربستان به ایران از طرف عراق و عمان ارسال شد مبنی‌بر اینکه عربستان این آمادگی را دارد تا اختلاف‌های خود با ایران را برطرف کند. مذاکرات از فروردین‌ماه سال گذشته آغاز شد و ۵ دور مذاکره امنیتی در بغداد صورت گرفت. قرار بود مذاکرات وارد فاز سیاسی شود که رخدادهای اخیر ایران و دخالت رسانه‌های عربستان در این حوادث موجب توقف مذاکرات شد. اخیرا بعد از اینکه آقای شی‌جین پینگ، رئیس‌جمهور چین به عربستان سفر کرد علیرغم موضع‌گیری دوستانه‌ای که در رابطه با حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه داشت، اما یک پیشنهاد راهبردی هم ارائه داد و آن میانجی‌گری چین بین عربستان و ایران بود که به هر دو طرف ابلاغ شده و میان ایران و عربستان یکسری موافقت‌هایی صورت گرفت. حدودا ۱۰ روز پیش که آقای شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی در پکن مذاکراتی را با مشاور امنیت ملی عربستان، مساعد بن‌محمد العیبان صورت داد که در نهایت منجر به این توافقنامه شد. این توافقنامه بسیار راهبردی و سرنوشت‌ساز است و تأثیرگذاری بسیار بالایی بر وضعیت منطقه و شرایط منطقه خواهد گذاشت. اولا از نفوذ آمریکا و رژیم‌صهیونیستی خواهد کاست و موجب انزوای اسرائیل خواهد شد و ضمن اینکه یک نوع همگرایی منطقه‌ای بین ایران و کشورهای منطقه ایجاد خواهد کرد، منطقه به سمت توسعه پایدار حرکت خواهد کرد. بنابراین این توافقنامه، کاملا استراتژیک و راهبردی است و چین به دلیل آنکه نیازمند انرژی فسیلی ایران و عربستان است، به شدت دنبال این توافقنامه بود. به هرحال هدف چین این است که در یک دهه آینده بتواند به قطب اول اقتصاد جهان تبدیل شود و برای رسیدن به این هدف نیازمند یک انرژی گسترده در منطقه است. عربستان به همراه ایران دو کشوری هستند که می‌توانند نیاز انرژی چین را برطرف کنند. لذا این توافقنامه شرایطی فراهم خواهد کرد که از سال آینده و به‌طور مشخص از اردیبهشت موجب بازگشایی سفارتخانه‌های دو کشور خواهد شد و مسیر تفاهم، همدلی و همگرایی بین کشورهای منطقه هموار خواهد شد.
