گزارشهای مردمی حاکی از آن است که بیش از دو سال است آب زیرزمینی با فشار بسیار زیاد از دل زمین و ستونهای این ساختمان بیرون میجوشد و بیوقفه به جوی خیابان سرازیر میشود. این جریان شبانهروزی تاکنون هیچگونه مهار یا استفادهی بهینهای نداشته و عملاً به هدر میرود.
یکی از شهروندان در گفتگو با خبرنگار ما میگوید: «هر روز که از این مسیر رد میشوم، دلم میسوزد. این آب مثل اشک چشم جاری است و مستقیم به جوی میریزد، بدون آنکه برای آبیاری درختان یا مصارف شهری استفاده شود. بارها به شهرداری و سازمان آب اطلاع دادهایم، اما هنوز هیچ اقدام عملی صورت نگرفته است.»
این شهروند پیشنهاد داده که تانکرهای آبرسان شهری به محل اعزام شوند و آب جمعآوریشده برای آبیاری فضای سبز و درختان مورد استفاده قرار گیرد. با وجود هشدارها و مراجعات مکرر به نهادهای مسئول، همچنان این آب ارزشمند بهسادگی تبخیر شده و از بین میرود.
با توجه به وضعیت بحرانی منابع آبی، کارشناسان و فعالان محیطزیست تأکید میکنند که بیتوجهی به چنین مواردی میتواند ضربهی سنگینی به آینده منابع آبی کشور وارد کند.
با ادامه این وضعیت، سؤال اصلی مردم این است: چرا در اوج بحران آب، چنین سرمایهای اینگونه نابود میشود؟