محمود بيگي
از گذشتههاي دور، آموختهايم آغازهاي پر ميمنت را جشن بگيريم: «آغاز سال تحصيلي، آغاز يک زندگي جديد (ازدواج)، آغاز چشم به جهان گشودن يک فرد (تولد) ولي تا کنون کمتر به اين موضوع فکر کردهايم که واژه آغاز با «آ» شروع ميشود و اگر «آ» نباشد هيچ آغازي نيست که بتوان آن را جشن گرفت پس جشن «آ» از همه جشنهاي ديگر مهمتر است . اين مفهوميبود که به تازگي و در کلاس اول يکي از دبستانهاي منطقه 2 دوباره برايم تداعي شد.هفته گذشته و با شروع فصل آموزش الفبا براي کلاس اوليها، از حرف «آ» در کلاسهاي اول دبستان «وارثان نور» رونمايي شد و خبردار شدم که در اين دبستان و با هدايتهاي مدير دلسوز و آموزگاران خوش ذوق آن جشني با موضوع الفبا برپاست.من که دانش آموز کلاس اول در سالهاي نه چندان نزديک هستم، به ياد نميآورم که در آن زمان تجليلي از اين آغاز شکوهمند شده باشد.به همين دليل وارد يکي از کلاسهاي اول اين دبستان شدم. در کلاس خانم «عليزاده» جشني با شکوه براي «آ» برپا شده بود.جاي همه شما کساني که در سالهاي گذشته کلاس اول را پشت سر گذاشتهايد خالي.کيکي مجلل با حرف «آ» که بر آن نقش بسته بود و به بچهها چشمک ميزد و نوگلاني با کارتهاي «آ» که به گردنشان آويخته بود به مهماني «آ» دعوت شده بودند.در اين جشن پر از صفا که از صفاي دلهاي کودکانه مدعوينش پر رونق بود، خانم حسيني، «مدير مدرسه» براي بچهها آرزوي بهترين آغازها را داشت و ، آموزگار مهربان اين کلاس درس «آ» را بهاميد بهترين آغازها به بچهها آموخت.قابل تصور نيست که چنين آغاز با شکوهي هيچگاه از خاطر اين کودکان امروز و سازندگان آينده ايران عزيز فراموش شود و به نظر ميرسد چنين ابداعات زيبندهاي که در اين دبستان و به ياري مسؤولين آن برگزار شده است، در ساير مدارس هم مورد استفاده قرار گيرد.