با این حال اخیرا اخباری منتشر شد که نشان می‌دهد رنو قصد دارد کارخانه تولید محصولات خود را در پاکستان راه‌اندازی کند. در این میان این پرسش پیش می‌آید که اگر رنو واقعا می‌خواهد شریک استراتژیک صنعت خودروی ایران باشد چرا می‌خواهد در کشورهای همسایه ایران سرمایه‌گذاری و محصولاتش را تولید کند.
اگر رنو می‌خواهد ایران را مرکز صادرات محصولاتش در منطقه قرار دهد چرا به جای سرمایه‌گذاری در پاکستان در ایران سرمایه‌گذاری نکرده و نیاز بازار پاکستان را از طریق خودروهای تولیدی در ایران تامین نمی‌کند؟
در پاسخ به این ابهام نمایندگی رنو در ایران معتقد است که سرمایه‌گذاری رنو در پاکستان مرکزیت ایران را تهدید نکرده و به نفع قطعه‌سازان ایرانی است. در پاسخ شرکت رنوپارس به ایسنا در این زمینه آمده است:" ایران هاب منطقه‌ای رنو در خاورمیانه است. ایران کشوری استراتژیک برای رنو هست و خواهد بود و این خودروساز برنامه‌های جدی و بزرگ سرمایه‌گذاری در ایران را در سالهای پیش رو دارد. رنو برنامه‌های جدی خود در زمینه‌های مهندسی و تامین قطعات را در ایران پیاده خواهد کرد تا از ظرفیت‌های قطعه‌سازان مستعد ایرانی در دنیای رنو نیسان استفاده کند.
رنو تصمیم گرفته با تولید دو محصول برای بازار پاکستان به این کشور ورود کند. تامین قطعات این دو محصول از ایران صورت خواهد گرفت در نتیجه سرمایه‌گذاری جدید رنو در پاکستان فرصتی طلایی برای ایران به عنوان پایگاه منطقه‌ای برای صادرات قطعات خواهد بود".
این وضعیت و برنامه رنو برای سرمایه‌گذاری در پاکستان در حالی است که این کشور دستخوش برخی ناامنی‌ها بوده و حضور برخی گروه‌های تروریستی نظیر طالبان از جمله نگرانی‌ها و موانع برای حضور و سرمایه‌گذاری شرکت‌های بزرگ بین‌المللی در این کشور است.
در این شرایط مشخص نیست که رنو چرا همانگونه که ادعا می‌کند، به جای تجمیع و تمرکز سرمایه‌گذاری‌های خود در ایران به عنوان تنها کشور با ثبات و امن منطقه و صادرات محصولات خود از مبداء ایران به دیگر کشورهای منطقه از جمله پاکستان، می‌خواهد در کشور همسایه ایران سرمایه‌گذاری کند و آیا این کار با ادعاهایی چون "شراکت استراتژیک با ایران" سازگار است؟
