کورش شرفشاهي
k.sharafshahi@gmail.com
بار ديگر وزير ديگري استيضاح شد و نمايندگان مردم در خانه ملت راي اعتماد خود را پس گرفتند. اما سوال اينجاست که همه چيز با استيضاح درست ميشود و آيا مقصر تماميمشکلات اقتصادي وزارت اقتصاد بوده است؟ محور سوالات نمايندگان از وزير اقتصاد، گرانيها در زمينه طلا، ارز، کالاهاي اساسي و مشکلات معيشتي مردم ناشي از اين گرانيها بود. اما استيضاح کرباسيان معناي « گنه کرد در بلخ آهنگري، به شوشتر زدند گردن مسگري» را در ذهن تداعي کرد. آيا بستههاي ارزي در هيات دولت تصميم گيري نشده است؟ آيا عملکرد نظام در سياست خارجي بر تهديدها، تحريمها و به تبع آن بر گرانيها و تورم تاثير مستقيم نداشته است. آيا تصميم يک باره ترامپ مبني بر خروج از برجام، باعث افزايش قيمت ريال در برابر دلار نشد و به دنبال آن قيمت سکه بالا نرفت؟ آيا فساد در ثبت سفارشها، باعث از بين رفتن دلارهاي دولتي نشد؟ آيا کوتاهي و تاخير در بازداشت و محاکمه مفسدان اقتصادي، چراغ سبزي براي ديگر مفسدان نبود تا اطمينان حاصل کنند برخورد با مفسدان زياد هم جدي نيست؟ آيا همين نمايندگان مجلس که امروز به دنبال مقصر ميگردند، از برخي وزراتخانهها حمايت نکرده اند؟ به راستي چرا هنوز هيات نظارت مجلس بر رفتار نمايندگان به آنچه در استيضاح ربيعي وزير تعاون، کار و رفاه اجتماعي مطرح شده بود، رسيدگي نکرده است. مگر الياس حضرتي نماينده تهران در جلسه استيضاح کرباسيان اعلام نکرد که "دست ما به وزير اقتصاد ميرسد و ميبايست روحاني، جهانگيري، نوبخت، نهاونديان، نيلي و سيف را استيضاح کنيم" اگر به درستي نگاه کنيم، متوجه ميشويم که نمايندگان به دليل اشتباهات گستردهاي که از سوي تصميم گيران رخ داده، يک نفر را قرباني ميکنند تا از زير بار فشار اجتماعي خلاص شوند و اکنون سوال اينجاست که قرباني بعدي کيست؟