بودجه رويايي معضل اقتصاد عملياتي

کورش شرفشاهي
k.sharafshahi@gmail.com

همه ساله دخل و خرج دولت در قالب لايحه بودجه به مجلس شوراي اسلامي‌ارايه مي‌شود تا نمايندگان پس از چکش کاري، آن را به تصويب برسانند و دولت بداند چگونه و چه مقدار مي‌تواند هزينه کند. اما اشکال بزرگ در تصويب بودجه، رويکرد نمايندگان است. امروزه نمايندگان مجلس به لايحه بودجه مانند گوشت قرباني نگاه مي‌کنند. بدين معنا که نمايندگان در طول سال هر آنچه براي حوزه انتخابيه خود نياز دارند، يادداشت مي‌کنند تا به محض آنکه لايحه بودجه به دست رييس مجلس رسيد، کمبودهاي منطقه خودشان را در قالب پيشنهاد به بدنه بودجه بچسبانند. در بسياري از موارد پيشنهادهايي به بودجه افزوده مي‌شود که توجيه اقتصادي ندارد اما به واسطه فشار نمايندگان يک منطقه، مصوب مي‌شود که باعث مي‌شود منافع ملي قرباني منافع منطقه‌اي و محلي شود. البته اگر وضعيت اقتصادي کشور به اندازه‌اي ايده آل بود که کسب درآمد مشکل نداشت، افزودن خواسته‌هاي نمايندگان به بودجه شايد قابل تحمل بود، اما وقتي براي فروش نفت مشکل داريم و بازگشت پول آن مشکلي بزرگتر است. وقتي هزاران ميليارد تومان فرار مالياتي داريم و نمي‌توانيم روي ماليات حساب کنيم، هنگامي‌که تحريمها و تهديدها باعث شده يک پاي اقتصاد لنگ بزند و بدتر از همه وقتي تمامي‌مسولان سال 98 را حساس توصيف مي‌کنند و خواستار توجه بيشتر مسوولان هستند، دستکاري بودجه آن هم در حجم گسترده که همه ساله رخ مي‌دهد، بايد قدري با دقت بيشتر انجام شود. بدتر اينکه انتخابات يازدهمين دوره مجلس شوراي اسلامي‌را در اسفند سال آينده شاهد خواهيم بود و همين امر باعث مي‌شود که نمايندگان براي به دست آوردن آراي بيشتر مردم، امتيازهاي بيشتري از بودجه بگيرند که همين امر تصويب بودجه عملياتي را مشکل مي‌کند. نمايندگان مردم در خانه ملت بايد بدانند که هر آنچه بودجه با فشار مجلس از واقعيتها فاصله بگيرد و بر مبناي خواسته‌هاي نمايندگان تغيير کند، بودجه عملياتي به بودجه رويايي تبديل مي‌شود که نه تنها ضمانت اجرا ندارد، بلکه به دليل آنکه توقعات مردم را بالا مي‌برد، باعث روي گرداندن مردم از نمايندگان فعلي خواهند شد.