مسعود يوسفي
روزنامه نگار
yousef44@yahoo.com
سرچشمه و باعث سيل اخير را نبايستي صرفا بارندگيهاي يک، دو هفته گذشته دانست. براي رسيدن به سرچشمه اين سيل بايستي به چندين سال دورتر سفر کرد؛ يعني همان زماني که زمين خواري و کوه خواري و جنگل خواري و ساحل خواري آغاز شد و هيچ مانع و عامل جدي بر سر راه متجاوزان و متعديان به طبيعت و محيط زيست و جنگلها و حريم رودخانهها وجود نداشت. درهمان زمان و تا به امروز اولويت تصميم گيرندگان و ... کارگزان و مديران مملک عمدتا پرداختن به برخي منازعات بي حاصل بوده است و اگر زمان و انرژي و امکاناتي باقي ميماند صرف پرداختن به ساير موضوعات کشور و جامعه ميشد. به اين ترتيب يک موضوع حساس و حياتي همچون حفظ محيط زيست به يک مسئله و موضوع دست چندم تنزل پيدا کرد و مديران و مسئولاني در راس اين حوزه به کار گمارده ميشوندکه بود و نبودشان توفير چنداني ندارد، کما اينکه هم اکنون و در ميانه سيل عالمگير اخير خبري از مسئولان سازمان حفاظت محيط زيست که بايستي مدعي اصلي باشد نيست و از قضا هيچ کس اين فقدان و عدم حضور را احساس نميکند. به اين ترتيب اگر از همان ابتدا به جاي پرداختن به دعواها و درگيريها و ستيزه جوييهايي که رابطه ما را با خودمان و جهان اطرافمان تيره و تار کرده است، به مسئله حياتي و مهميمثل حفظ محيط زيست بها داده ميشد و مديران و تصميم گيرندگان لايق و کارآمد در راس اين حوزه به کار گمارده ميشدند، آن وقت ميديديم که با همگرايي دستگاههاي مختلف فاجعهاي همچون سيل اخير بسيار بهتر مديريت ميشد؛ به قول معروف:
«سرچشمه شايد گرفتن به بيل/ چو پر شد نشايد گذشتن به پيل»