به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهونیوز، این بررسی که بوسیله پژوهشگران انستیتوهای ملی بهداشت آمریکا انجام شده و نتایج آن در شماره ۴ دسامبر «ژورنال بینالمللی سرطان» منتشر شده است به بررسی اثرات فراوردههای مو در طول یک دوره ۱۲ ماهه در بیش از ۴۶۰۰۰ زن در سنین ۳۵ تا ۷۴ سال که همگی یک خواهر با تشخیص سرطان پستان داشتند، پرداخته است.
این پژوهشگران دریافتند مصرف رنگ موهای دائمی در زنان سیاهپوست با افزایش ۴۵ درصدی خطر سرطان پستان و در زنان سفیدپوست با افزایش ۷ درصدی سرطان پستان همراهی دارد.
استفاده بیشتر از این رنگ موها باعث افزایش خطر میشد: زنان سیاهپوستی که هر پنج تا هشت هفته یا بیشتر از رنگ موی دائمی استفاده میکردند با افزایش ۶۰ درصدی خطر سرطان پستان مواجه بودند و در زنان سفیدپوست افزایش خطر در حد ۸ درصد بود.
صاف کنندههای موی شیمیایی نیز با افزایش خطر سرطان پستان همراهی داشتند. زنانی که هر پنج تا هشت هفته از صافکننده مو استفاده کرده بودند، احتمال دچار شدن به سرطان پستان ۳۰ درصد افزایش مییافت؛ این افزایش خطر در زنان سیاهپوست و سفیدپوست یکسان بود.
کارشناسان میگویند نباید فقط رنگ مو را در ایجاد سرطان پستان مقصر دانست، بلکه عوامل متعددی در افزایش خطر سرطان پستان مؤثرند. از طرف دیگر این بررسی بهطور دقیق فراوردههایی را که این زنان مصرف کردهاند، توصیف نکرده است، بنابراین مقایسه کامل در این مورد مشکل است.
رنگهای مو فراوردههای بسیار رایج هستند و بیش یکسوم زنان بالای ۱۸ سال و ۱۰ درصد مردان بالای ۴۰ سال در آمریکا از آنها استفاده میکنند. رنگهای مو حاوی بیش از ۵۰۰۰ ماده شیمیایی متفاوت هستند که برخی از آنها در حیوانات باعث ایجاد سرطان میشوند.
این پژوهشگران میگویند بسیاری از فراوردههای مو حاوی ترکیبات مختلکننده هورمونها و مواد سرطانزایی هستند که بالقوه با سرطان پستان ارتباط دارند.
این پژوهشگران میافزایند: «این نتایج بیانگر آن است که مواد شیمیایی موجود در فراوردههای مو ممکن است نقشی در ایجاد سرطان پستان داشته باشند.»
بااینحال کارشناسان میگویند پژوهش بیشتری برای تعیین مواد شیمیایی مشکلآفرین در فراوردههای مو لازم است. به گفته کارشناسان این بررسی مشاهدهای تنها نقطه شروعی برای یافتن یک رابطه علت و معلولی بالقوه است. این بررسی رابطه مستقیم میان رنگ مو و سرطان پستان را نشان نمیدهد و شرکتکنندگان در این بررسی نوع فراورده موی مورداستفادهشان را مشخص نکرده بودند.
بررسیهای قبلی در حیوانات آمونیاک موجود در فراوردههای مور را مقصر دانستهاند و از طرف دیگر پارابنها، ترکیباتی که در برخی از رنگهای مو به کار میروند، ازلحاظ اثرات بالقوه هورمونی و شبیه هورمون جنسی استروژنشان نگرانکننده هستند.
بررسیهای متعددی به رابطه احتمالی میان رنگ مو و سرطان پرداختهاند، اما تاکنون نتایج این پژوهشها متناقض بوده است؛ درحالیکه برخی از این بررسیها افزایش خطر برخی از سرطانهای خون و مغز استخوان مانند لنفوم غیر هوچکینی و لوکمی را نشان دادهاند، بررسیهای دیگر رابطهای را نشان ندادهاند. بررسیها درباره رابطه میان رنگهای مو سرطان پستان و سرطان مثانه نیز نتایج متناقضی داشته است.
ابتدا باید گفت همه زنان در این بررسی سابقه خانوادگی سرطان پستان (یک خواهر با تشخیص سرطان پستان) را داشتند و بهاینترتیب بهطورکلی نسبت به مردم عادی در معرض خطر بیشتر سرطان پستان بودند. اصولاً سرطان پستان در بسیاری از بیماران بیش از آنکه به عوامل محیطی مربوط باشد، با ژنتیک و سابقه خانوادگی افراد ارتباط دارد.
بنابراین بر اساس نتایج این بررسی مشاهدهای، زنان بهخصوص زنان غیر سیاهپوست نباید زیاد وحشتزده شوند، البته پزشکان باید در معاینه بیماران باید به مصرف رنگ مو هم توجه داشته باشند.
اما زنان (و مردانی) که سابقه خانوادگی سرطان پستان دارد باید با پزشک عمومیشان در این رابطه مشورت کنند. در زنانی که در معرض خطر بیشتر سرطان پستان هستند، مشاوره با پزشک متخصص سرطان پستان برای بررسی عوامل خطرساز و تغییرات سبک زندگی برای پیشگیری از این بیماری پیشنهاد میشود.
اگر میخواهید استفاده از رنگهای موی دائمی را کنار بگذارید، توجه داشته باشید که این بررسی همچنین نشان داده است که رنگهای موی نیمه دائمی و رنگ موهای موقتی خطر سرطان پستان را «بالا نمیبرند».
همچنین راههای متعددی برای کاهش خطر سرطان پستان در زنان وجود دارد - حفظ سبک زندگی سالم که توصیهای است که پزشکان برای بیماریهای دیگر هم میکنند، خوردن رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و کاستن از استرس.
نکته مهم دیگر غربالگری منظم برای سرطان پستان با ماموگرافی است که باعث تشخیص زودرس بیماری احتمالی و درمان علاج بخش آن میشود.