آنچه در وین حاصل شد نه از روی اختیار و انتخاب بلکه اضطرار و
برای جلوگیری از یک ضرر بزرگتر و نهایت تلاش تیمی است که تا کنون توانسته
بیشترین حمایت و اعتماد داخلی در حکومت، دولت و مردم را برای حل مشکل هسته
ائی جذب کند. هنر دیپلماسی پرداخت هزینه صورت حساب تحرکات خارجی از جیب
رقیب است و انتظار مردم از وزارت امور خارجه بطور خاص و سازمانهای دست
اندرکار روابط خارجی بطور عام که به نوعی فعالیت دیپلماتیک اعم از رسمی و
غیر رسمی ، عمومی و رسانه ائی را بعنوان وظیفه اصلی خود تلقی می کنند تلاش
برای تحقق این امر است.
در اینصورت و با توجه به حساسیتهای دنیای غرب
نسبت به ایران و انقلاب اسلامی، تلاش دیپلماتها باید کم هزینه کردن سیاست
خارجی برای کشور و جلوگیری از امنیتی کردن علائق و تحرکات سیاست خارجی
ایران توسط غرب است.کاغذ پاره نامیدن قطعنامههای شورای امنیت و پاره شدن
قطعنامه دان آنها! از همان گل واژههای رئیس دولتی است که با توهم سیاسی و
تلقی نا درست از روابط بین الملل هزینه سنگینی بر دوش مملکت گذاشت. در
سیاست خارجی و دیپلماسی بعضی وقتها میتوان پوست خربزه زیر پای حریف انداخت
ولی در بیشتر مواقع باید کمک کرد تا رقیب احساس برنده شدن نماید و توجه به
پای و عصای خود نکند تا دست از لجاجت و توطئه بردارد و بجای منافعی را که
در بازنده شدن ما میبیند در برنده شدن ما کسب کند.بحث حاکمیت اصول انقلاب،
قانون اساسی و حمایت از ملت مظلوم دنیا فی نفسه نه تنها نمی تواند منفی
باشد بلکه عامل قدرت هم می تواند باشد. همه کشورهای دنیا و از جمله آمریکا
نیز دارای اصولی در سیاست خارجی خود هستند که با روشهای گوناگون نرم و سخت
افزاری بدنبال تحقق آنها برای تامین منافع ملی اشان هستند. و لذا به صرف
اینکه ایران در راستای تحقق اهداف و مصالح ملی خود حرکت میکند نمیتواند
منجر به ضدیت آمریکا با ایران و شکلگیری و افزایش تخاصم بین دو کشور شود.
یعنی آن اصول زمانی عامل قدرت است که به نحو مطلوبی ارائه ، اجرا و دفاع
شده و بعنوان قدرت نرم از آنها بهره برداری شود. بنابراین با رعایت چنین
شرایطی و توجه به فضای بین المللی و تبیین صحیح اهداف سیاست خارجی، پیگیری
آن اصول لزوما" نباید منجر به تخاصم بین ایران و هر کشور دیگر از جمله
آمریکا شود، مگر آنکه آن کشور (آمریکا) یا با قصد و غرض بدنبال مشوه کردن
این اصول باشد و یا دائره منافع خود را بسیار وسیع تعریف کرده باشد.با چنین
تبیینی از فصل مشترک منافع بین کشورها به نظر میرسد دیوار بی اعتمادی بین
دو کشور و طبعا" دشمنی ناشی از 1- امنیتی تلقی کردن تحرکات سیاست خارجی
ایران از سوی آمریکا، 2- گره زدن امنیت رژیم صهیونیستی به منافع ملی آمریکا
که اقدامی خطا و نادرست است و روزی باید اصلاح شود، 3- توطئه و ناصداقتی
آمریکا علیه ایران و 4- شفاف نبودن سیاستهای آمریکا در منطقه، و از سوی
ایران 1- بیش از حد بها دادن به آمریکا ستیزی و 2- کوتاهی از تبیین صحیح
اهداف سیاست خارجی و منافع و مصالح ملی ناشی از آن است.البته از جهت عملی
نحوه اقدامات آمریکا و میزان خطای این کشور به مراتب بیش از ایران بوده و
باعث بوجود آوردن این شرایط شده ولی این امر عارضی و قابل اصلاح است. بهبود
رابطه ایران و آمریکا به منظور 1- قبول نقش موثر یکدیگر در تحولات منطقه
ائی و جهانی، 2- کم خطر و بی ضرر کردن آمریکا برای ایران و 3- فراهم کردن
زمینههای توسعه داخلی هم نیاز به زمان دارد و هم به نظریه پردازی و تیمی
که بتواند این پروژه را جلو ببرد. یخ بی اعتمادی بین ایران و آمریکا در
سرما به راحتی، آب نمی شود و نیاز به گرمای تابستان دارد. صبوری مقامات دو
کشور و عبور عاقلانه از گردنه سخت زیاده خواهی و بی اعتمادی حاکم بر روابط
بین دو کشور در سایه تهدیداتی که متوجه منطقه است، شرایط را برای تکرار
مفاهمه و نزدیک کردن مواضع و کم کردن اختلافات بین دو کشور آماده و زمینه
را برای حل مشکلات منطقه ائی فراهم میکند. راه بسیار پر سنگلاخی است، دشمن
بسیار دارد و دست در لانه زنبور کردن است که کندویش انگلیسی، شانههایش
عربی و زنبورش صهیونیستی است و آب شدن یخ روابط ایران و امریکا را به ضرر
خود می پندارند! و بدبختانه آمریکا نیز خود را بدست خویش گرفتار این کندو
کرده است و انرا در کاخ سفید جا داده.منبع : خبرانلاین