گردشگری به دلیل گسترهی آن در سطح کشوری و بینالمللی به عنوان بزرگترین عرصهی فعالیت اقتصادی و اجتماعی پس از صنایع نفت، خودرو سازی و غذایی، تعدد واحدهای مرتبط، و قابلیت استاندارد پذیری محصولات گوناگون آن، از حدود دو دهه پیش در جهان، در زمره صنعت طبقه بندی شده است.
به گزارش CHN، این بخشی از یادداشت «مسعود سلطانی فر» رییس سازمان میراث و گردشگری است که در ستایش و توجه به گردشگری در زمان پسا تحریم نوشتهاست.
با وجود آنکه رییس سازمان متولی گردشگری در سخنان خود بر ایجاد نهادها و تشکلهای قدرتمند و توانا، منسجم، حرفه ای و تخصصی، مستقل، غیر دولتی، دارای نگرش صنعتی به صنعت گردشگری، توان سرمایه گذاری لازم، قابلیت بسیج منابع، جلب مشارکت گسترده و همدلی بخش، با رویکرد و نگاه استراتژیک به صنعت گردشگری، توجه به تحقیق و توسعه در این بخش، شناخت بازدارندهها و هموارسازی بستر توسعه آن، بازاریابی، به روزآوری فناوری مورد استفاده، بهینه سازی سیستمها و کالاها و خدمات، تشکیل شبکههای منسجم تولید کالا و خدمات در سطح ملی و بین المللی تاکید دارد اما در بخش دیگری از یادداشت خود میگوید: «تشکلهایی که در تعامل با نهاد متولی و سیاستگذار باشند.»
شاید این نکته است که سبب شده تا رییس سازمان متولی گردشگری نتواند رضایت بخش خصوصی را در ایجاد تعامل و همکاری جلب کند. چراکه معتقد است: «از اصلیترین کاستیها در گذشتهی صنعت، عدم پیوستگی و ارتباط تشکلهای تخصصی صنعت به لحاظ تشکیل، نظارت، هماهنگی و...با سازمان متولی بوده است. رویهای که در کشورهای پیشتاز در صنعت گردشگری، همچون: ترکیه، مالزی، تونس، کشورهای اروپایی و ... از مدت پیشتر اصلاح شده است و طبعا در سایه همین واقعنگری، و تعامل مثبت تشکلهای حرفهای و تخصصی بخش با نهادهای سیاستگذاری، به مراتب بالایی از توسعه در گردشگری دست یافتهاند. این از الزامات برای توسعه صنعت گردشگری ارزیابی میشود.»
این درحالی است که درحال حاضر تشکلهای متعددی در حوزه گردشگری فعال هستند، حتا برخی از آنها بیش از 3 دهه از عمر فعالیتشان میگذرد و از جمله شناختهشدهترین بخشهای گردشگری به حساب میآیند. با این وجود طی سالهای گذشته رئسای وقت سازمان میراث و گردشگری به دلیل تعاملی که نتوانسته بودند با این فعالان بوجود آورند در صدد ایجاد تشکلهایی همسو با اهداف خود برآمدند که در واقع موجب موازی کاری و چند دستگی در حوزه گردشگری شد.
به گزارش CHN، در زمان حاضر نیز بیم تکرار اشتباهات گذشته میٰرود چنانکه از یک سو جامعه هتلداران ایران از نبود تعامل بین بخش خصوصی و معاونت گردشگری و به تبع آن سازمان میراث و گردشگری و در راس آن رییس سازمان متولی خبر میدهد و از دیگر سو فعالان دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی از جهت گیرانه بودن تصمیمات سازمان متولی گردشگری سخن میگویند.
حتی نتیجه چهارمین جلسه تشکلهای ملی و استانی گردشگری نیز به این مهم اختصاص داشت و گلهها از بی توجهی متولی گردشگری به صنعتی مطرح شد. تاخیر در پاسخ به نامه تشکلها از یک سو، جهت گیری رییس سازمان میراث و گردشگری و حوصلهای که خرج شنیدن صحبتهای بخش خصوصی نمیکند از دیگر سو مواردی بودند که بخش خصوصی به آن معترض است.
بارها نامههایی با موضوع توجه به گردشگری و بخش خصوصی با امضای تمام رئسای جامعه و اتحادیههای استانی هتلداران برای سلطانی فر ارسال شدهاست که بی پاسخ ماندهاند. این مهم فعالان گردشگری را به یاد دورهّهای گذشته و رئسای پیشین سازمان میاندازد که همواره در سخن از حمایت از بخش خصوصی و گردشگری سخن میگفتند و در عمل به گونهای دیگر عمل میکردند.
در چنین شرایطی بخش خصوصی با این سوال روبهرو شدهاست که آیا سازمان میراث فرهنگی تشکل "بله قربان گو" و مطیع می خواهد؟
به گزارش CHN، هرچند سلطانی فر در بخشی از یادداشت خود مطرح کردهاست که چرا با وجود ظرفیت بسیار بالا در گردشگری کشور، که اکنون تردیدی در امکان رفع نقیصه وابستگی به صنعت نفت و رهایی از اقتصاد تک پایه با توسعهی این صنعت، برای صاحب نظران وجود ندارد، این صنعت هنوز جایگاه واقعی خود را نیافته است؟ چرا نگاه صنعتی به گردشگری، به ویژه در بین دست اندرکاران این صنعت، به فرهنگ تبدیل نشده است؟ اما اینگونه به نظر میرسد که در مرحله نخست خود او به عنوان متولی این صنعت باید پاسخی روشن و واضح به این سوالات دهد و در عمل نیز آنرا به کار بندد سپس از سایر ارگانها و نهادها انتظار توجه به گردشگری و پاسخ به این سوالات را داشتهباشد.
منبع:خبرگزاری میراث فرهنگی