روزشمار برای تعیین تکلیف کرسی خالی هیاترئیسه به پایان رسیده و فعالان اقتصادی این پارلمان به فرد معتمد خود برای ریاست اتاق بازرگانی ایران رای خواهند داد. حدود 400 نفر از اعضای هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران در این انتخابات شرکت میکنند تا بتوانند فردی را به مدت حدودا 2 سال و 10 ماه بر این مسند بنشانند. با استعفای غیرمنتظره محسن جلالپور از ریاست اتاق ایران، بار دیگر بازار شایعات و گمانهزنیها داغ شد. رئیس مستعفی پارلمان بخش خصوصی یک ماه پیش در یک پست تلگرامی، متن استعفای خود را منتشر کرد. اما هیاترئیسه بلافاصله بیانیهای را مبنی بر تعلیق استعفای وی صادر کرد. شاید در ابتدا برخی گمان میکردند این استعفا رد شود و جلالپور بعد از مدتی مجددا بر این صندلی تکیه بزند، اما با قبول استعفای جلالپور از هیات نمایندگان اتاق بازرگانی کرمان، این گمانهزنی موضوعیت نیافت و لابیها و مذاکرات پیدا و پنهان برای کاندیداتوری فرد جدید، بهصورت جدی دنبال شد بهگونهای که نام بیش از 10 نفر بهعنوان نامزدهای احتمالی برای کسب این کرسی مطرح شد. رفتهرفته با نزدیک شدن به کارزار انتخابات و تعیین روز موعود، احتمالات برای حضور دو کاندیدا در این انتخابات افزایش یافت. برخی طیفهای فعال در بخش خصوصی با برگزاری جلساتی، نامزدهای مطرح شده را بررسی میکردند و از گوشه و کنار نیز زمزمه اجماع آنها برای حمایت از تهرانیها یا شهرستانیها به گوش میرسید. اما بهراستی این موضوع تا چه اندازه اهمیت دارد؟ بسیاری از فعالان بخش خصوصی اعتقاد دارند ویژگیهای فردی که لایق نماد بخشخصوصی کشور باشد، فراتر از تهرانی یا شهرستانی بودن است چراکه مطالبات بخش خصوصی در تهران و شهرستان یکی بوده و کسی که قرار است در جایگاه رئیس اتاق، ایفای نقش کند، باید صدای واحد بخش خصوصی باشد. قطعا کسی میتواند این مهم را ممکن سازد که بتواند تعامل سازندهای را با دولت برقرار کند و از قدرت و مقبولیت کافی بین فعالان بخش خصوصی برخوردار باشد. از سوی دیگر برخی از افراد نیز معتقدند رئیس آینده اتاق ایران باید با رای بسیار بالای هیات نمایندگان وارد گود شود و از این راه از مقبولیت اکثریت بخش خصوصی برخوردار باشد. انتخابات میاندورهای ریاست اتاق ایران برای دومینبار است که بعد از انقلاب اتفاق میافتد. در دوره هفتم نیز محمد نهاوندیان با ورود به دولت و قبول ریاست دفتر رئیسجمهوری، کرسی خود را در هیاترئیسه اتاق ایران به غلامحسین شافعی واگذار کرد. شافعی نیز طی مدت 18 ماه توانست در این جایگاه قرار بگیرد. حال با ریاست 14 ماهه محسن جلالپور و استعفای وی، رئیس جدید باید زمان باقی مانده دوره هشتم را به پایان برساند. بر همین اساس بسیاری از فعالان اقتصادی میگویند: رئیس جدید اتاق باید بتواند دوره باقیمانده را با آرامش و بدون تنش به پایان برساند و در راستای تحولاتی که از ابتدای دوره هشتم صورت گرفته گام بردارد. از سوی دیگر نقش بخش خصوصی در این دوره از اقتصاد کشور، بسیار متفاوت و حائز اهمیت است، از اینرو فرد انتخابشده باید در راستای حضور هرچه بیشتر بخش خصوصی در اقتصاد گام بردارد و سنگر این بخش را در فضای اقتصادی کشور، حفظ کند. به عبارتی انتظار میرود منتخب بخش خصوصی اسباب ارتقای جایگاه این بخش را فراهم آورد. هرچند در روزهای ابتدایی پس از استعفای جلالپور، نام بسیاری از افراد بهعنوان کاندیدای احتمالی اعلام شد اما در حال حاضر نام دو نفر از اعضای هیات رئیسه اتاق ایران بیش از سایرین به گوش میرسد. بهگونهای که شنیده میشود نام این دو شخص بارها در جلسات مختلف و گاهی خودمانی، تکرار و به بررسی گذاشته شده است. البته این دو نفر که یکی نماینده فعالان بخش خصوصی تهران و دیگری نماینده فعالان بخش خصوصی یکی از شهرستانهای کشور است، حضور خود را بهصورت قطعی اعلام نکردهاند. این در حالی است که برخی اعتقاد دارند این انتخابات نیز همانند دوره گذشته با یک نامزد برای کسب این صندلی همراه خواهد بود. البته رایزنیهایی هم در مورد کاندیداهای احتمالی نایبرئیس اتاق ایران در حال صورت گرفتن است چراکه اگر یکی از نواب رئیس اتاق ایران بتواند رای اعتماد را از فعالان بخش خصوصی کسب کند، یک کرسی دیگر در هیاترئیسه خالی میماند و هیات نمایندگان باید بار دیگر رای خود را به سبد بریزند، از اینرو احتمال میرود برخی از اسامی مطرح شده بهعنوان کاندیدای احتمالی ریاست اتاق ایران، در لیست کاندیدای احتمالی نایبرئیس این پارلمان قرار بگیرند. چنانچه امروز یکی از نواب اتاق ایران بتواند در صندلی ریاست این پارلمان بنشیند، انتخابات برای صندلی خالی نایبرئیس نیز همین امروز برگزار خواهد شد. حتی شنیدهها حاکی از آن است که برگه تعرفه برای انتخابات نایبرئیس اتاق ایران نیز از قبل صادر شده و امروز توزیع خواهد شد.
شنیدهها حاکی از آن است که روز گذشته، به رسم هر دوره از انتخابات، جلسهای نیز با حضور کمیسیونهای تخصصی اتاق ایران و کاندیداهای ریاست این اتاق، برگزار شد که در این نشست، کاندیداها برنامههای خود را در صورت کسب این کرسی اعلام کردند.
برای موردقبول بودن انتخابات ریاست اتاق، باید حداقل دو سوم اعضای هیات نمایندگان در زمان رایگیری در سالن حضور داشته باشند. برگههای تعرفه برای رایگیری از روز گذشته به نام هر یک از اعضای هیات نمایندگان صادر شده است. البته برای پیشگیری از هرگونه انحراف در انتخابات امروز، از اعضای هیات نمایندگان درخواست شده است که حضور خود را در این نشست، اعلام و قطعی کنند. در نتیجه شنیدهها حاکی از آن است که این جلسه تنها یازده نفر غایب دارد. اعضای حاضر نیز تنها با داشتن کارت ملی و کارت مخصوص هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران، میتوانند نسبت به دریافت برگه تعرفه اقدام کنند، بنابراین رایگیری این دوره نیز بهصورت سنتی انجام میشود.
ریاست این جلسه بر عهده مسنترین فرد حاضر در جلسه خواهد بود. در حال حاضر محسن خلیلیعراقی، علاء میرمحمد صادقی و اسدالله عسگراولادی مسنترینهای حاضر در این دوره هستند که احتمال دارد خلیلیعراقی این مسوولیت را برعهده نگیرد و مانند انتخابات گذشته، میرمحمدصادقی گرداننده این جلسه باشد. از سویی سه ناظر بر انتخابات انتخاب خواهند شد. هر چند بر اساس قانون این افراد به صورت داوطلبانه و با تایید هیات رئیسه انتخاب میشوند اما برخی عنوان میکنند یکی از سوی تشکلها، دیگری از سوی شهرستانها و یک ناظر نیز از سوی کمیسیونها انتخاب خواهد شد. این انتخابات نیز همانند ادوار گذشته در جلسهای غیرعلنی(بدون حضور خبرنگاران) برگزار میشود و رسانهها تنها میتوانند از طریق مانیتور نصب شده در سالن طبقه هشتم اتاق ایران روند این انتخابات را رصد کنند.
نبض انتخابات اتاق
فعالیتهای برخی از کاندیداهای احتمالی نیز برای انتخابات نایبرئیسی اتاق ایران از چند روز گذشته آغاز شده است. بهگونهای که یکی از داوطلبان حضور در هیاترئیسه این دوره، برنامههای خود را در اختیار برخی از رسانهها قرار داده است.
شنیدهها حاکی از آن است که محمدرضا قمي از يزد، سیدعبدالوهاب سهلآبادي از اصفهان، جمال رازقيجهرمي از شيراز، شمسعلی هادیزادهمعلم از ساري و حسین سلاحورزی از خرمآباد گزینههای احتمالی برای انتخاب نایبرئیس اتاق ایران هستند.