خبر تحصن و اعتصاب غذای یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در زمانه شگفتیها و اخبار عجیب، باز هم این موضوع را یادآوری کرد که میتوان همچنان شگفتیساز بود!
مصطفی رضا حسینی قطبآبادی نماینده مردم شهربابک و عضو هیات رئیسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور خود در جلسه علنی یکشنبه ۲۵ آبان، "تحصن و اعتصاب غذای خود در دفتر کارش در طبقه ششم مجلس را اعلام کرد" و "ضمن عذرخواهی از خانوادهاش"، گفت: «به عنوان سرباز ولایت در حمایت از محتاجین به نان شب و گرفتاران و به خاطر عدم صداقت برخی مسوولان این کار را انجام خواهم داد.»
این اقدام و اظهارات حسینی قطبآبادی پرسشهایی را ایجاد میکند:
۱. قرار است این تحصن و اعتصاب غذا چه دردی را از محتاجین به نان شب و گرفتاران دوا کند؟
۲. آیا بهتر نیست این نماینده مجلس به جای تحصن و اعتصاب غذا، به وظایف نمایندگی خود عمل کرده و با پیشنهاد تصویب قانون، نظارت دقیق بر نهادها، سوال از وزرا و... به دنبال حل مشکلات اقتصادی مردم باشد؟
۳. قرار است با این تحصن و اعتصاب غذا به چه شخص یا نهادی فشار وارد شود؟
۴. آیا این نماینده مجلس از بودجه، فشارهای همهجانبه آمریکا و جنگ اقتصادی که کشور با آن درگیر است خبر دارد؟
۵. قطبآبادی که خود را "سرباز ولایت" معرفی کرده آیا سخنان رهبر انقلاب درباره دامن نزدن به حواشی و لزوم همکاری و تلاش برای بهتر شدن اوضاع کشور را نشنیده است؟
۶. تا کی قرار است عدهای پشت سنگر ولایت فقیه پنهان شده و با خرج کردن از رهبری، خود را مطرح کنند؟
۷. اگر به فرض مشکلات محتاجین به نان شب با این تحصن و اعتصاب غذا حل شد، آیا باید دیگران هم راهکارهای قانونی و اقدامات مدیریتی خود را کنار بگذارند و به شیوه مدیریتی نوینی به نام تحصن و اعتصاب غذا روی بیاورند؟
۸. آیا قطبآبادی فراموش کرده نماینده مجلس شورای اسلامی است و همچنان فکر میکند یک فعال سیاسی یا اجتماعی و مجلس شورای اسلامی یک حزب یا انجمن مردمنهاد است که دست به تحصن و اعتصاب غذا در طبقه ششم مجلس زده است؟
۹. آیا میتوان اینگونه برداشت کرد که چنین اقداماتی نه برای محتاجین به نان شب و گرفتاران، بلکه برای بیشتر جلوه کردن برخی افراد صورت میگیرد؟