به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ارومیه، شهید «حجت فتوره‌چی» در وصیت‌نامه‌اش می‌گوید: خودتان را برای آزادی کربلا و قدس عزیز آماده کنید که شهدا در انتظار خبر پیروزی هستند، بدانید که با جبهه آمدن‌تان لرزه بر اندام ابر قدرت‌ها می‌اندازید.
وصیت‌نامه شهید خطاب به همسرش
امیدوارم با صبر زینب گونه‌ای بتوانی خودت را راضی به نبودن من بکنی و بتوانی اندکی از مصیبت و درد زینب (س) را درک کرده باشی.
فریده خوبم من که نتوانستم همسر خوبی برای تو باشم، تو با اینکه از اول ازدواج‌مان از پدر و مادرت دور شدی توانستی با تحمل دوری از خانواده‌ات و غریبی باز هم تکلیف خود را در همسری خوب ادا کنی که ان شاءالله مورد قبول خداوند متعال می‌گردد.
فرزندمان را هر اسمی که خواستی نامگذاری کن و جوری تربیتش کن که دنباله‌‌رو صاحب اسمش باشد.
بار الها روز اوّل ماه محرّم است با چشمانی گریان و با گامهایی لرزان و روحی پرالتهاب جهت طلب عفو و به امید رضایت رو به درگاهت ایستاده‌ام خود می‌دانی برای چیست ولی می‌خواهم با زبان ناله بگویم، خدایا من بغیر تو کسی را ندارم، تویی صاحب من، تویی خالق من، تویی معبود و امید من، تویی که درهایت به تمام توبه کنندگان باز است، خدایا توبه مرا بپذیر، خدایا بیامرز مرا به گناهانی که از من آگاهتری، ببخش مرا به پیمانهایی که با تو بستم و لیکن بدان عمل نکردم خداوندا تو را به عزّت و شرف خانم فاطمه زهرا(س) از گناهانم بگذر.
وصیت نامه شهید خطاب به آقا امام حسین (ع)
عجب روزی قلم به دست گرفته‌ام، روز اوّل محرّم، ماه پیروزی خون بر شمشیر، ماه نشانگر حماسه‌های اسلام، ماه شهادت سرور شهیدان حسین ابن علی(ع)؛
«السلام علیک یا ابا عبدالله و علی‌الارواح الّتی حلّت بفنائک، السلام علی‌الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولادالحسین و علی اصحاب‌الحسین»
یا ابا عبدالله سه سال است که با دیگر پاسداران در جبهه ها از اسلام دفاع می‌کنیم و بوی کربلایت رزمندگان را دیوانه کرده است.
یا حسین مظلوم چقدر هستند کسانی که مثل من منتظر آزادی حرم پاکت هستند و چقدر از رزمندگانی در این مسیر در آرزوی دیدنت به خون خود غلطیده‌اند.
یا امام حسین خیلی آرزو دارم که در کنار حرمت، حرم شش گوشه‌ات، برای مظلومیّتت و مصیبتت در عاشورایت گریه و زاری کنم، باری برای دومّین بار و این بار صدای «هل من ناصر حسین» در دشت‌های ایران طنین افکند و یاران خود را دوباره طلبید، پیر و جوان از تمام نقاط به این ندا لبیک گفت من هم یکی از مشتاقان، برای رضای خدا در این دشت سرازیر شدم، خود می‌دانستم که لایق نیستم ولی به خودم فشار آوردم که شاید از این ندا بهره‌ای داشته باشم، در این دشت خونین دفعاتی پاهایم سست شدند که فقط با یاد خدا و به یاد تشنه لب کربلا و یاد مادران جگر سوخته شهداء و یاد ناله‌های یتیمان شهداء دوباره مرا به قرب الهی بلند کرد.
«الا بذکر الله تطمئن القلوب»
توصیه شهید فتوره‌چی به مردم
خدایا من برای رضای تو به این هجرت قدم گذاشتم، تو هم در این هجرت راهنمایم باش، ملّت عزیز و از جان گذشته اسلام بخود آیید که مبادا از خدا غافل باشید و جبهه ها را فراموش کنید تازه اوّل کار است، رهنمود امام عزیزمان را به یاد آورید که فرمودند: راه قدس از کربلا می‌گذرد.
خودتان را برای آزادی کربلا و قدس عزیز آماده کنید که شهداء در انتظار خبر پیروزی هستند، بدانید که با جبهه آمدن‌تان لرزه بر اندام ابر قدرت‌ها می‌اندازید و خدا و آقا امام زمان(عج) را از خودتان راضی و خشنود می‌کنید.
یار و یاور حسین زمان خمینی بت‌شکن باشید، در نماز جمعه‌ها و دعای کمیل‌ها برای رزمندگان و جنگ بیشتر دعا کنید، روحانیت متعهّد را یاری نمایید که تنها قشری است که به شرق و غرب وابسته نمی‌شوند، از تهمت و افتراء بپرهیزید که آفت انسان است، سعی کنید همیشه امر به معروف و نهی از منکر کنید، به نماز و دعاهای‌‌تان تکیه کنید که عامل پیروزی بر نفس است، سپاه پاسداران این نهاد جوشیده از ملّت را حمایت کنید.
در آخر برای خودم طلب عفو می‌نمایم، خداوند توفیق عمل به احکام آن و اطاعت از ولایت فقیه را به شما نصیب فرماید.
خدا نگهدارتان
حجت فتوره‌چی
اوّل محرم 62
امام خمینی: «ما تمامی عزیزانمان را فدای اسلام می‌کنیم»
انتهای پیام/
